0115-KDIT2-1.4011.370.2019.3.KK - Opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Meksyku oraz przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości położonej w Polsce.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 24 października i 27 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Meksyku oraz przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości położonej w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 października i 27 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Meksyku oraz przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości położonej w Polsce.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma obywatelstwo polskie i stałe zameldowanie w Polsce. Jest właścicielem mieszkania w S., które wynajmuje jako osoba fizyczna w ramach najmu prywatnego (rozlicza się PIT-28). Wnioskodawca prowadzi także działalność gospodarczą zarejestrowaną w S., polegającą na szkoleniach online z obsługi specjalistycznych platform internetowych.

Od kilku lat Wnioskodawca przebywa w Polsce przez okres nie dłuższy niż 4 miesięcy i ten czas traktuje jako wakacje. Pozostałą część roku spędza w Meksyku, gdzie żyje i faktycznie prowadzi działalność gospodarczą. W Meksyku Wnioskodawca ma prawo stałego pobytu.

W związku z chęcią uregulowania swojej sytuacji prawnej, Wnioskodawca chciałby wymeldować się ze swojego miejsca stałego pobytu w Polsce, a odnośnie prowadzonej działalności gospodarczej chciałby złożyć wniosek o wykreślenie z CEIDG, gdyż faktycznie nie wykonuje na terytorium Polski działalności gospodarczej. Celem prowadzenia działalności gospodarczej w Meksyku, Wnioskodawca chciałby założyć spółkę kapitałową w stanie Delaware (Stany Zjednoczone) typu limited liability company (dalej zwana: "spółką"), której siedziba zarządu będzie znajdować się w Meksyku i która będzie prowadzić działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw. Jedynym właścicielem i członkiem zarządu spółki będzie Wnioskodawca. Usługi polegające na prowadzeniu szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych w Meksyku przez spółkę będą świadczone za pomocą Wnioskodawcy jako wspólnika.

Przychody z tytułu wynajmu jednej nieruchomości w Polsce Wnioskodawca chciałby w dalszym ciągu rozliczać jako najem prywatny, gdyż nie ma zamiaru nabywać w najbliższych latach kolejnych nieruchomości. Wnioskodawca ma zamiar założyć Spółkę ze względu na konieczność wzmocnienia wiarygodności w oczach klientów z krajów spoza Unii Europejskiej, np. w Stanach Zjednoczonych. Z powyższych względów rozważane jest założenie przede wszystkim spółki w Stanach Zjednoczonych, w stanie Delaware. W dalszym ciągu Wnioskodawca ma zamiar przebywać przez co najmniej 8 miesięcy w Meksyku, a w Polsce spędzać nie więcej niż 4 miesiące w ciągu roku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

* w okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca będzie podlegał opodatkowaniu w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych z uwagi na znajdujące się w tym Państwie miejsce zamieszkania;

* Wnioskodawca będzie podlegał opodatkowaniu w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych w okresie, którego dotyczy wniosek w zakresie dochodu osiąganego w tym Państwie. Niezależnie od tego będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce;

* centrum interesów osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy w okresie, którego dotyczy wniosek będzie znajdować się w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych;

* w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca nie będzie osiągał na terenie Polski dochodów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą; przychody z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce nie są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą;

* Spółka, którą Wnioskodawca zamierza utworzyć (Limited Liability Company w stanie Delaware) nie będzie osobą prawną, ani też osobą prawną dla celów podatkowych na gruncie prawa Stanów Zjednoczonych Ameryki; jest to spółka transparentna podatkowa (tak jak w Polsce spółki osobowe), która nie będzie podmiotem opodatkowania, a wyłącznie wspólnicy będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego w związku z uzyskiwanym dochodem;

* spółka będzie posiadała siedzibę na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki (stan Delaware);

* spółka będzie faktycznie zarządzana z Meksykańskich Stanów Zjednoczonych;

* spółka nie będzie podlegała w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych opodatkowaniu ze względu na jej transparentność podatkową;

* według prawa Meksykańskich Stanach Zjednoczonych spółka nie będzie podlegać opodatkowaniu ze względu na jej transparentność podatkową.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że założona w Stanach Zjednoczonych Ameryki spółka (Limited Liability Company w stanie Delaware) swoim charakterem będzie odpowiadać spółce osobowej w Polsce pod względem transparentności podatkowej. W związku z powyższym dochody uzyskiwane w związku z działalnością spółki będą rozliczane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku wymeldowania się z miejsca stałego pobytu w Polsce, wykreślenia z CEIDG, przebywania przez co najmniej 8 miesięcy w ciągu roku w Meksyku, a w Polsce nie więcej niż 4 miesiące i uzyskiwania w Meksyku przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem spółki w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce?

2. Czy Wnioskodawca może przychody uzyskiwane z wynajmu nieruchomości znajdujących się w Polsce rozliczać w Polsce w zakresie podatku dochodowego do osób fizycznych, a przychody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych rozliczać w Meksyku?

Zdaniem Wnioskodawcy, z racji tego, że stale zamieszkuje w Meksyku, przebywa tam co najmniej 8 miesięcy w ciągu roku, w Meksyku znajduje się życiowe centrum interesów Wnioskodawcy, to nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem Spółki w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw po wymeldowaniu się i wykreśleniu z CEIDG. Właściwym dla Wnioskodawcy będzie Meksyk do rozliczeń z tytułu wyżej wskazanych przychodów, gdyż Wnioskodawca poprzez wymeldowanie się i wyrejestrowanie z CEIDG przy obecnym zamieszkiwaniu w Meksyku zmieni swoją rezydencję podatkową. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce mają osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce (ta przesłanka nie będzie spełniona w związku z miejscem zamieszkania w Meksyku), przebywające w Polsce dłużej niż 183 dni w ciągu roku (wnioskodawca nie przebywa w Polsce dłużej niż 4 miesiące) oraz osoby, które to posiadają centrum interesów osobistych (Wnioskodawca nie jest żonaty, a innych interesów osobistych w Polsce nie posiada) lub też gospodarczych (Wnioskodawca posiada w Polsce wyłącznie jedną nieruchomość, która nie jest jego głównym źródłem utrzymania, a utrzymuje się głównie z prowadzenia szkoleń online w zakresie obsługi specjalistycznych platform internetowych).

Ponadto przychody z prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem Spółki w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw, które będą wypłacane dla Wnioskodawcy w Meksyku nie będą uznawane za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z treścią art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane z tytułu wynajmu nieruchomości znajdującej się w Polsce muszą być rozliczane w zakresie podatku dochodowego do osób fizycznych w Polsce, natomiast przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem Spółki w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw muszą być rozliczane w Meksyku po wyrejestrowaniu się z CEIDG oraz wymeldowaniu się z stałego miejsca zamieszkania. Obowiązek rozliczania w Polsce dochodów z tytułu wynajmu nieruchomości wynika wprost z art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i też art. 6 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Meksykańskich Stanów Zjednoczonych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Natomiast w związku ze zmianą rezydencji podatkowej przez Wnioskodawcę z polskiej na meksykańską nie istnieje obowiązek rozliczania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem spółki w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw w Polsce, a taki powstanie w Meksyku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa zatem warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Przesłanki wynikające z tego przepisu są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a w konsekwencji - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy nie przesądza o uznaniu tej osoby za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Meksykańskich Stanów Zjednoczonych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Mexico City dnia 30 listopada 1998 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 13, poz. 131 z późn zm.) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie. Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 Konwencji jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest - art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a).

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił m.in.:

* pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), którą scharakteryzował w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy;

* najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawę, poddzierżawę działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 6).

I tak, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć jest w niej mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się przy tym czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą - zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 tej ustawy.

Na mocy art. 9a ust. 1 ustawy dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 2 zdanie pierwsze podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 6 ustawy).

W odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości wskazać należy na przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1a tej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca przebywa w Polsce przez okres nie dłuższy niż 4 miesiące. Pozostałą część roku spędza w Meksyku, gdzie żyje i faktycznie prowadzi działalność gospodarczą. W Meksyku Wnioskodawca ma prawo stałego pobytu. Wnioskodawca zamierza wymeldować się ze swojego miejsca stałego pobytu w Polsce, a odnośnie prowadzonej działalności gospodarczej złożyć wniosek o wykreślenie z CEIDG, gdyż faktycznie nie wykonuje na terytorium Polski działalności gospodarczej. W Polsce Wnioskodawca posiada nieruchomość, którą wynajmuje, a uzyskiwane z tego tytułu przychody chciałby w dalszym ciągu rozliczać jako najem prywatny w Polsce.

Opodatkowanie przychodów Wnioskodawcy należy zatem rozpatrywać w kontekście uregulowań art. 6 i 7 wspomnianej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie więc z art. 7 pkt 1 lit. a Konwencji zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi lub prowadziło działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi lub prowadziło działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowanie w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane takiemu zakładowi.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, do uznania, że zagraniczny podmiot posiada zakład w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym państwie, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* istnieje placówka działalności gospodarczej (tj. miejsce gdzie działalność jest prowadzona);

* placówka ma charakter stały (tzn. musi być utworzona w określonym miejscu z pewnym stopniem trwałości);

* działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki, co oznacza, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona (tj. wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru).

W myśl Komentarza, określenie "placówka" obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej.

Przyjmuje się, że istnienie stałej placówki uzależnione jest od spełnienia przesłanek:

* istnienie konkretnego miejsca prowadzonej działalności, np. biura, laboratorium itd.;

* wykonywanie działalności w różnych miejscach zasadniczo nie może prowadzić do uznania, że placówka, która ma podatnik w kraju źródła ma charakter stały.

Odnosząc powyższe ustalenia do okoliczności będących przedmiotem wniosku, należy uznać, że całość przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej jaką Wnioskodawca będzie prowadził w Meksyku będzie opodatkowana w tym państwie bowiem to tam Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania oraz posiadać będzie stałą placówkę w celu wykonywania swej działalności.

W odniesieniu do kwestii uzyskiwania przychodów z najmu nieruchomości położonej w Polsce wskazać należy na art. 6 pkt 1-3 Konwencji. W myśl tych regulacji dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, barki i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego. Postanowienia te stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia w kontekście posiadanej przez Wnioskodawcę nieruchomości, a w szczególności fakt, że Wnioskodawca posiada w Polsce wyłącznie jedną nieruchomość i nie ma zamiaru nabywać w najbliższych latach kolejnych nieruchomości prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej w zakresie najmu, a najem opisanej nieruchomości nie będzie wykonywany w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to więc, że uzyskiwane przychody z tytułu najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opodatkowane przez Wnioskodawcę w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast w przypadku nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5% uzyskanych przychodów - w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując, całość przychodów jakie Wnioskodawca będzie uzyskiwał w ramach prowadzonej w Meksyku działalności gospodarczej w zakresie szkoleń online z obsługi specjalistycznych platform internetowych na rzecz klientów z różnych państw będzie opodatkowana w Meksyku. Natomiast przychody jakie będzie uzyskiwał z tytułu najmu nieruchomości położonej w Polsce jako zaliczane do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą opodatkowane przez Wnioskodawcę w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.