0115-KDIT2-1.4011.353.2019.3.KK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 29 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest pisanie programów komputerowych.

Obecnie Wnioskodawca ma podpisany kontrakt ze spółką X. X. W ramach tego kontraktu ww. Spółka zleca Wnioskodawcy udział w badaniach mających na celu stworzenie oraz doskonalenie działania aplikacji marketingowej posiadającej tzw. sztuczną inteligencję. Celem działania aplikacji jest oferowanie użytkownikom sieci internet towarów i usług dopasowanych do ich indywidualnych zainteresowań i preferencji zakupowych. Aplikacja ma działać w taki sposób, aby na podstawie działań podejmowanych przez użytkownika w sieci internet, a w szczególności odwiedzanych przez niego stron internetowych oraz cech nabywanych przez niego produktów, stworzyć jego profil, dopasowywać produkty podobne i oferować ich zakup. Podstawowym celem aplikacji jest zatem, aby oferty zakupu poszczególnych produktów, które trafią do użytkownika zostały dobrane na podstawie jego indywidualnych cech, takich jak zainteresowania, gust, poczucie estetyki, potrzeby itp.

Ulepszanie aplikacji polega na zwiększaniu ilości danych, na podstawie których dobiera ona produkty, jakimi potencjalnie może być zainteresowany użytkownik. Aby aplikacja mogła przetworzyć owe dane konieczne jest stworzenie kodu źródłowego, który określał będzie parametry brane pod uwagę przy wyborze konkretnej oferty produktu oraz określał ich istotność. Ważne jest zatem, na ile konkretna cecha produktu przesądzi o podjęciu przez użytkownika decyzji o jego zakupie. Aplikacja dla pożądanego działania musi więc stworzyć profil konkretnego użytkownika, uwzględniający indywidualne cechy jego osobowości.

Dodatkowo, w ramach współpracy z X. X. Wnioskodawca ma również obowiązek dokonywania takich modyfikacji w aplikacji jakich oczekują podmioty, które będą jej używać w celu zwiększenia efektywności własnej działalności handlowej. Podmiotami tymi są przede wszystkim firmy zajmujące się sprzedażą różnego rodzaju towarów i usług. W przypadku dokonywania modyfikacji już istniejącego kodu źródłowego Wnioskodawca ma zatem obowiązek dopasować jego działanie dla potrzeb konkretnej gamy produktów, co nadaje aplikacji indywidualną i niepowtarzalną funkcjonalność.

Każdorazowo wynikiem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego. W umowie, którą Wnioskodawca zawarł z X. X. efekty pracy Wnioskodawcy określane są wprost jako "wynalazki" lub "odkrycia", do których to prawa autorskie Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na Zleceniodawcę w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie oraz zobowiązać się, że nie będzie ich wykorzystywał na własny użytek. W zamian za napisanie kodu źródłowego oraz przeniesienie tych praw X. X. płaci Wnioskodawcy wynagrodzenie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy zatem, że efekty pracy Wnioskodawcy stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdorazowo bowiem kod źródłowy napisany przez Wnioskodawcę jest przejawem jego twórczej działalności oraz posiada indywidualny i oryginalny charakter. W ramach umowy zawartej z X. X. Wnioskodawca tworzy wyłącznie utwory objęte prawami własności intelektualnej. Z chwilą zapłaty wynagrodzenia X. X. zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie. Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca dostaje od X. X. stanowi zatem w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

* Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem na stałe mieszka na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która jest ośrodkiem jego interesów życiowych, a ponadto przebywa na terytorium Polski przez cały rok, za wyjątkiem wyjazdów wakacyjnych lub świątecznych;

* prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, ponieważ efektem tej działalności są wytwory jego indywidualnej pracy intelektualnej, które posiadają cechy oryginalności i innowacyjności. Wykonywana przez Wnioskodawcę praca doprowadzić ma do stworzenia programu o innowacyjnych funkcjonalnościach. Unikalność programu polega na zautomatyzowaniu procesu "dobierania" reklam pod kątem indywidualnych zainteresowań, preferencji i gustów użytkownika sieci Internet. Do wykonania danej czynności program wykorzystuje tzw. sztuczną inteligencję, która posiada unikalne i innowacyjne modele intelektualne wykorzystywane do przeanalizowania dużych zbiorów danych. Modele te są w ciągły sposób trenowane w wyniku czego za każdym razem działają bardziej precyzyjne i wydają bardziej dopasowane wyniki dotyczące zainteresowań i preferencji użytkownika. Implementując wyżej wymienione funkcjonalności programu Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą dotychczas wiedzę w danej dziedzinie oraz w sposób ciągły zwiększa wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości;

* w zakresie odpowiedzialności wobec osób trzecich za wyniki swojej działalności Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z umową zawartą ze Zleceniodawcą, odpowiedzialność ta jest solidarna. Wnioskodawca ma bowiem obowiązek pokrycia wszelkich roszczeń, jakie mogłyby zostać skierowane pod adresem Zleceniodawcy w związku z jego działalnością;

* w trakcie wykonywania zleconych czynności Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony Zleceniodawcy tj. X. X. lub jakiejkolwiek wyznaczonej przez niego osoby. Umową łącząca Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą ma charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Zleceniodawca jedynie zleca napisanie kodu źródłowego zakreślając czas, w którym Wnioskodawca powinienem to uczynić. Po zleceniu napisania kodu Zleceniodawca nie ingeruje w sposób, w jaki Wnioskodawca zorganizuje sobie pracę. Wykonując zlecenie samodzielnie decyduje on o godzinach pracy oraz miejscu jej wykonywania. Z punktu widzenia Zleceniodawcy istotne jest jedynie, aby w uzgodnionym z nim terminie Wnioskodawca przekazał napisany kod źródłowy;

* Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością ponieważ w sposób nieograniczony odpowiada przed Zleceniodawcą za ewentualnie wyrządzoną mu szkodę. Zgodnie z zawartą umową gwarantuje Zleceniodawcy, że każdorazowo napisany kod źródłowy będzie wyłącznie efektem indywidualnej pracy umysłowej Wnioskodawcy, nie naruszy praw autorskich jakichkolwiek osób trzecich, a ponadto będzie użyteczny i będzie działał w oczekiwany sposób. W przypadku naruszenia któregokolwiek z tych obowiązków, odpowiedzialność Wnioskodawcy względem Zleceniodawcy nie jest w żaden sposób limitowana;

* w umowie, którą Wnioskodawca zawarł z X. X. efekty pracy określane są wprost jako "wynalazki" lub "odkrycia". Aplikacja w której tworzeniu uczestniczy będzie pierwszym tego typu narzędziem dostępnym na rynku polskim, europejskim i światowym. Efektem działania owej aplikacji będzie dostarczenie wyników badań obejmujących preferencje zakupowe użytkowników sieci Internet. Badania te polegają na analizie bardzo dużej liczby parametrów mających wpływ na podjęcie przez użytkownika decyzji o zakupie konkretnego produktu. Dotychczas nikt nie przeprowadzał analizy tak wielu danych obejmujących zachowanie, zainteresowania i indywidualne cechy osobowości klienta oraz nie wyciągał na ich podstawie ogólnych wniosków mających służyć reklamie produktów;

* każdy napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest utworem w rozumieniu art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. Każdorazowo bowiem kod ten jest przejawem twórczej działalności oraz posiada indywidualny i oryginalny charakter. Oznacza to, że kod źródłowy, który pisze Wnioskodawca powstaje w istocie po raz pierwszy. Ponadto stosownie do umowy ze Zleceniodawcą, Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy wynagrodzenie za przeniesienie na niego autorskich praw majątkowych do napisanego kodu źródłowego. Wynagrodzenie, które otrzymuje jest zatem w istocie ekwiwalentem za przeniesienie praw autorskich do napisanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. Osobiste zaś prawa majątkowe, jako niezbywalne przysługują mu nadal;

* aplikacja, w której tworzeniu uczestniczy Wnioskodawca dopiero powstaje w związku z czym jej ulepszanie nie polega na modyfikacji już istniejącego narzędzia ale na zwiększaniu jego funkcjonalności pod kątem konkretnego odbiorcy. Innymi słowy klienci Zleceniodawcy, którzy są zainteresowani wynikami jakie przyniosą prace badawcze i rozwojowe, w których uczestniczy zgłaszają swoje preferencje co do parametrów, jakie z ich punktu widzenia powinna analizować aplikacja, z uwagi na charakter towarów lub usług, które sami oferują na rynku. Modyfikacja aplikacji polega zatem na napisaniu nowego kodu źródłowego, który Zleceniodawca następnie zaimplementuje do kodu źródłowego całej aplikacji;

* w odniesieniu do ewidencji zapewniającej wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanych kodów źródłowych Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanych kodów źródłowych poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań, a jego wersja elektroniczna jest archiwizowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, że w ramach umowy zawartej z X. X. Wnioskodawca wytwarza wyłącznie prawa własności intelektualnej, które mają innowacyjny charakter, albowiem służą stworzeniu narzędzia posiadającego sztuczną inteligencję zdolną poznać indywidualne preferencje, jakimi kierują się klienci podejmując decyzję o zakupie konkretnego produktu, Wnioskodawca ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzony przez niego kod źródłowy stanowi każdorazowo, bądź ulepszenie istniejącego oprogramowania należącego do X. X.., bądź może być samodzielnym oprogramowaniem.

Wnioskodawca uważa również, że aplikacja, w której rozwoju uczestniczy ma innowacyjny charakter, albowiem dotychczas nikt nie stworzył tak rozbudowanego narzędzia bazującego na sztucznej inteligencji, którego zadaniem byłoby tworzenie profilu psychologicznego użytkownika sieci internet w tym celu, aby na podstawie wielu różnych danych cząstkowych dokonać wyboru produktu, jaki zostanie zaoferowany temu użytkownikowi do sprzedaży. Każdorazowo zadaniem aplikacji jest profilowanie oferty produktów pod konkretną osobę, a nie grupę osób. Zarówno zatem działalność Wnioskodawcy, jak i projekt w którym on uczestniczy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R, stwierdzić należy, że wytwarza on kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie umowy zawartej z X. X. Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane przez niego na rzecz X. X. za wynagrodzeniem. Stosownie do treści ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się "odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów". W niniejszym stanie faktycznym dochodzi zatem do sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jedyną usługą, jaką Wnioskodawca wykonuje na rzecz X. X. jest udział w projekcie, którego efektem jest tylko i wyłącznie kod źródłowy programu komputerowego. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania X. X. i nie istnieje inne podobne oprogramowanie. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą Wnioskodawca wystawia swojemu Zleceniodawcy.

Podsumowując Wnioskodawca uważa, że ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży praw wytworzonych przez niego w ramach współpracy z X. X. zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.