0115-KDIT2-1.4011.21.2019.2.MST - Określenie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 28 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, który został uzupełniony w dniu 28 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 16 października 2017 r. Wnioskodawczyni, do majątku osobistego, za zgodą męża pożyczyła od brata swojego ojca 150.000 zł. Powyższa kwota została objęta odsetkami za ewentualne opóźnienie w spłacie w wysokości 3% w skali roku.

W dniu 23 października 2017 r. Wnioskodawczyni odprowadziła opłatę skarbową w wysokości 3.000 zł od wymienionej umowy pożyczki. Ponieważ nie miała Ona możliwości spłacenia pożyczki w umówionym terminie i chcąc uniknąć naliczania odsetek, zaproponowała pożyczkodawcy przeniesienie własności mieszkania, z którego nie korzystała, gdyż wymagało dużych nakładów finansowych. Mieszkanie to otrzymała od ojca w formie darowizny w dniu 23 lipca 2015 r., co zostało potwierdzone aktem notarialnym nr... na rok 2015, sporządzonym przez Panią notariusz i podpisanym w siedzibie Jej kancelarii.

Brat ojca Wnioskodawczyni zgodził się na taką formę spłaty długu, gdyż mieszkanie to stanowiło wyodrębnioną część domu jednorodzinnego, w którym mieszka On na co dzień. Wiedział, że wymagało ono kapitalnego remontu z uwagi na to, że od ponad 20 lat nie było remontowane. W związku z tym, Wnioskodawczyni i brat Jej ojca spotkali się u Pani notariusz i w dniu 22 lutego 2018 r. podpisali umowę przeniesienia własności w celu zwolnienia z długu, w której to zawarto faktyczną wartość mieszkania wynoszącą na tamten czas 151.000 zł, co było zgodne z wartością rynkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy przeniesienie - celem zwolnienia z długu - własności nieruchomości, którą Wnioskodawczyni otrzymała jako darowiznę od ojca, po uregulowaniu wszystkich obowiązków podatkowych (23 października 2017 r. przelew podatkowy od czynności cywilnoprawnej na kwotę 3.000 zł), zwalnia Ją z obowiązku płacenia 19% podatku w myśl art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie dokonane przez Nią czynności wykonała zgodnie z aktualnymi przepisami prawa i nie podlegają one opodatkowaniu w myśl art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni "nie traktuje" przeniesienia własności w celu zwolnienia z długu jako formy zbycia nieruchomości, a jedynie uregulowanie zobowiązania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest to, czy przeniesienie własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu jest traktowane jako odpłatne jej zbycie, a co za tym idzie - czy takie zdarzenie będzie generowało po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychodu z ww. tytułu.

Należy zatem w tym miejscu wyjaśnić, że użyty w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy termin "odpłatne zbycie" oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin ten obejmuje zatem szeroki zakres umów i pozostaje bez znaczenia, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, umowy zamiany lub sprzedaży, czy też - jak to ma miejsce w omawianym przypadku - w drodze przeniesienia prawa własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z obowiązku zwrotu długu. "Płatność" nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego, może oznaczać także uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty w pieniądzu, płatnością może być także zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, w zamian za przeniesienie na rzecz brata swojego ojca własności nieruchomości, otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na Niej długu. Innymi słowy, zbyła Ona przedmiotową nieruchomość za zwolnienie z długu. Zwolnienie to miało więc dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestała być zobowiązana wobec swojego wierzyciela (brata ojca) do zapłaty określonej kwoty pieniężnej.

Reasumując, przeniesienie własności nieruchomości celem zwolnienia się z obowiązku zapłaty długu na rzecz brata ojca stanowi dla Wnioskodawczyni odpłatne zbycie, bowiem wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że przeniesienie własności tejże nieruchomości zostało dokonane w 2018 r., jest ono dla Wnioskodawczyni źródłem przychodu, bowiem nie upłynęło pięć lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (2015 rok). Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości podlega - zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy - opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawczyni jest obowiązana do złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu w myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.