0115-KDIT2-1.4011.188.2018.1.JG

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2018 r. (data wpływu 9 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 9 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 września 2017 r. Wojewoda X wydał decyzję na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i 5, art. 18 ust. 1 i 1e pkt 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1496), art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i 2, art. 134 i art. 135 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm,), art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1440 z późn. zm.), art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 267, poz. 2251 z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935), w której orzekł o ustaleniu odszkodowania w łącznej kwocie 2.035.239 zł za utracone prawo własności nieruchomości położnej w A, zapisanej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w A Wydział Ksiąg Wieczystych, która stała się własnością Województwa X w związku z decyzją z dnia 12 września 2016 r. o zezwoleniu na realizacji inwestycji drogowej, zmienionej w części decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 21 lutego 2017 r., w tym w kwocie 1.017.619,50 zł na rzecz Wnioskodawcy z tytułu udziału w wysokości 2/4 części w prawie własności nieruchomości.

Pozostała kwota została przyznana pozostałym właścicielom nieruchomości.

Kwota odszkodowania należna Wnioskodawcy nie została powiększona o kwotę równą 5% wartości nieruchomości w związku z brakiem spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 18 ust. 1e pkt 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Wnioskodawca otrzymała wyliczone powyżej odszkodowanie w następujący sposób:

* w dniu 21 grudnia 2017 r. w kwocie 712.333,65 zł tytułem: zaliczka w wysokości 70% odszkodowania za utracone prawo własności nieruchomości,

* w dniu 28 marca 2018 r. w kwocie 259.492,97 zł tytułem: odszkodowanie za nieruchomość,

* w dniu 28 marca 2018 r. w kwocie 45.792,88 zł tytułem: odszkodowanie za nieruchomość.

Łącznie Wnioskodawca na dzień złożenia niniejszego wniosku otrzymała całkowitą kwotę odszkodowania, tj. 1.017.619,50 zł.

Ponadto jak wynika z otrzymanej decyzji z dniem wydania przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa decyzji z dnia 21 lutego 2017 r. nieruchomość w związku z którą Wnioskodawca otrzymała odszkodowanie z mocy prawa stała się własnością Województwa X albowiem zaplanowana do realizacji na niej droga publiczna otrzymuje kategorię drogi wojewódzkiej.

Wnioskodawca nabyła udział w nieruchomości, za który otrzymała ww. odszkodowanie w następujący sposób:

* 1/4 udziału w nieruchomości tytułem spadku po zmarłym dniu 9 września 2012 r. ojcu,

* 1/4 udziału w nieruchomości tytułem spadku po zmarłej w dniu 24 września 2014 r. matce.

Posiadany więc udział w wysokości 2/4 części w prawie własności nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę w wyniku spadkobrania po rodzicach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota odszkodowania otrzymana na podstawie decyzji Wojewody X podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych czy też jest zwolniona z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana w trzech częściach kwota odszkodowania ustalona na podstawie decyzji Wojewody X jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe oznacza, że odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z uregulowanego w tym przepisie zwolnienia jest otrzymanie m.in. odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Zwolnienie to nie będzie jednak przysługiwało, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania.

W sytuacji więc, gdy spełniony zostanie tylko jeden ze wskazanych warunków albo nie zostanie spełniony żaden z nich, to uzyskany przychód korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca nabyła nieruchomość w drodze spadkobrania, po zmarłych rodzicach, co nie pozwala na ustalenie ceny nabycia. Wynika to z tego, że w takim przypadku brak jest ceny nabycia nieruchomości. Nabycie w drodze spadku stanowi nabycie nieodpłatne, a cena nie stanowi elementu nabycia.

Powyższe oznacza, że nie została spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29.

Ponadto Wnioskodawca otrzymała odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości (udziału w wysokości 2/4 części w prawie własności nieruchomości) pod drogi publiczne (kategorii drogi wojewódzkiej). Podstawą faktyczną wypłaty otrzymanego przez Wnioskodawcę odszkodowania jest wywłaszczenie nieruchomości pod drogi publiczne, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że odszkodowanie, które Wnioskodawca otrzymała za wywłaszczenie nieruchomości pod drogi publiczne, wypłacone na postawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i 5, art. 18 ust. 1 i 1e pkt 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1496), art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i 2, art. 134 i art. 135 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 z późn. zm.), art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1440 z późn. zm.), art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 267, poz. 2251 z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935), stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i to niezależnie od faktu, że do wywłaszczenia nieruchomości i wypłaty odszkodowania doszło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w wysokości 2/4 części w prawie własności nieruchomości, tj. po 1/4 po zmarłym ojcu i zmarłej matce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.