0115-KDIT2-1.4011.114.2018.1.MS - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 12 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wspólnie z małżonką kupili w dniu 11 lutego 2016 r. mieszkanie, a w dniu 9 września 2016 r. miejsce postojowe w tym budynku. Mieszkanie to ze względu na niewielki metraż postanowili sprzedać pod koniec 2017 r. i kupić większe. W dniu 2 grudnia 2017 r. zawarli przedwstępną umowę sprzedaży zobowiązującą ich do przeniesienia własności do dnia 26 stycznia 2018 r., a stronę kupującą do wpłaty pozostałej kwoty do dnia 31 stycznia 2018 r. Równocześnie w dniu 14 grudnia 2017 r. została zawarta przez Wnioskodawcę i jego małżonkę przedwstępna umowa sprzedaży z deweloperem na zakup przez nich innego mieszkania z następującymi terminami: do dnia 21 grudnia 2017 r. wpłacić mieli 10% ceny brutto, a do dnia 14 lutego 2018 r. pozostałą cenę, czyli 90% brutto.

Tuż przed podpisaniem przeniesienia własności z osobą kupującą mieszkanie Wnioskodawca dowiedział się, że kupujący nie może podpisać umowy i prosi o rozwiązanie umowy przedwstępnej i podpisanie nowej umowy przedwstępnej zobowiązującej kupującego do wpłaty zadatku w łącznej wysokości 95% ceny, do dnia 31 stycznia 2018 r. i do przeniesienia przez Wnioskodawcę własności do dnia 28 lutego 2018 r. Będąc w sytuacji bez wyjścia, ze względu na zobowiązania Wnioskodawcy i małżonki, tzn. konieczność wpłaty 90% ceny brutto deweloperowi do dnia 14 lutego 2018 r., zgodzono się na te warunki. W przeciwnym wypadku Wnioskodawca straciłby połowę wpłaconej kwoty.

Równocześnie Wnioskodawca podjął starania, by uniknąć sytuacji, w której najpierw kupuje "nowe" mieszkanie, a później sprzedaje "stare", tj. wysyłał prośby do strony kupującej, by podpisać akt notarialny sprzedaży 22 lutego 2018 r.

Propozycja, żeby przeniesienie własności miało miejsce 22 lutego 2018 r., tzn. bezpośrednio przed aktem notarialnym przenoszącym własność "nowego" mieszkania wynikała z tego, iż uzyskano zgodę dewelopera na podpisanie przeniesienia własności z 16 lutego na 23 lutego 2018 r.

Niestety, akt notarialny przenoszący własność "starego" mieszkania został podpisany w ostatnim dniu, tj. 28 lutego 2018 r. gdyż, jak się okazało w kancelarii notarialnej, kupujący to mieszkanie dopiero tego samego dnia sam sprzedał swoją nieruchomość.

Podsumowując: pomimo tego, że Wnioskodawca starał się dochować należytej staranności, by najpierw sprzedać mieszkanie "stare", a potem kupić "nowe", nie udało się tego osiągnąć. Różnica wynosi pięć dni kalendarzowych (trzy dni robocze).

Równocześnie Wnioskodawca stwierdza, że całość środków uzyskanych ze sprzedaży "starego" mieszkania przeznaczył na kupno "nowego". Mieszkanie "nowe" jest ponad dwukrotnie droższe od "starego".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w sytuacji, gdy cały przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (w dniu 28 lutego 2018 r.) został przeznaczony na zakup nowej nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, lecz nabycie nowej nieruchomości nastąpiło kilka dni wcześniej (23 lutego 2018 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu ulga mieszkaniowa, ponieważ całość środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania "starego" przeznaczył na zakup "nowego" mieszkania i w związku z tym nie ma znaczenia to, że samo przeniesienie własności "starego" mieszkania nastąpiło trzy dni robocze po zakupie "nowego", bowiem liczy się przede wszystkim wydatkowanie całości przychodu, które nastąpiło na własne cele mieszkaniowe i zostało dokonane przed upływem wymaganego dwuletniego terminu, w którym nastąpiło zbycie

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy sprzedaż nieruchomości nabytej w 2016 r. została dokonana w lutym 2018 r., a więc przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, to stanowi ona źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy - może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

* położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Zwrot "począwszy od" wyraża w swoim znaczeniu pierwszy moment od jakiego można dokonać określonych czynności lub podjąć określone działanie. W powyższym przepisie ograniczeniem jest moment wydatkowania uzyskanego przychodu. Ustawodawca jednoznacznie wprowadził do treści przepisu zapis, że zwolnienie obejmuje przychód z odpłatnego zbycia wydatkowany począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik powinien wydatkować przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub praw na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, w tym m.in. na nabycie mieszkania. Warunek ten będzie spełniony wówczas, gdy zarówno nabycie mieszkania, jak i wydatki związane z tym nabyciem będą dokonane po sprzedaży nieruchomości lub praw.

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nabycie "nowej nieruchomości" w dniu 23 lutego 2018 r., przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia "starej" nieruchomości (28 lutego 2018 r.), nie spełnia wymogu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, tym samym uniemożliwiając zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych całości dochodu z odpłatnego zbycia.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Interpretacja dotyczy opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.