0115-KDIT1.4011.9.2020.1.DW - Ustalenie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2018 r. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.) oraz interpretacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz publicznej informacji na stronie internetowej: https://konstytucjadlanauki.gov.pl/nauczycieleakademiccy-moga-stosowac-50kosztowuzyskania-przychodow-od-calosci-wynagrodzenia, a także pismem Ministerstwa Finansów z dnia 15 lutego 2019 r., na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.) Ministerstwo Finansów potwierdziło, że zgodnie z art. 116 ust. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83 z późn. zm).

Wobec powyższego, z dniem wejścia w życie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym czyli z dniem 1 października 2018 r. nauczyciel akademicki - w tym Wnioskodawca - miał prawo do skorzystania z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów od wszelkich składników płacowych. Mimo tego, w okresie od 1 października 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. (na podstawie imiennej karty wynagrodzenia) nie uwzględniono Wnioskodawcy części należnych mu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% z tytułu uzyskanych przez niego przychodów ze stosunku pracy (umowa mianowania z nauczycielem akademickim). Wnioskodawca w tym czasie pracował (i pracuje nadal) jako nauczyciel akademicki zgodnie z aktem mianowania na stanowisku adiunkt (od 1 kwietnia 2004 r.) ze stopniem naukowym dr nauk ekonomicznych, pracownik naukowo-dydaktyczny, obecnie pracownik badawczo-dydaktyczny (od roku akademickiego 2018/2019 zgodnie z ustawą - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.

Wnioskodawca nadmienia, że jako nauczyciel przed wejściem w życie ww. ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. korzystał z możliwości naliczenia zwiększonych kosztów uzyskania przychodów (oświadczenie składane płatnikowi w latach 2004-2018). Przed wejściem w życie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (1 października 2018 r.) płatnik pod rządami poprzedniej ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 z późn. zm.) stosował podwyższone koszty uzyskania przychodów w przypadku Wnioskodawcy jedynie w stosunku do płacy zasadniczej i (w określonych warunkach) do części wynagrodzenia z tytułu godzin ponadwymiarowych, co było zgodne z wcześniejszymi zapisami ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 z późn. zm.). Mimo prawnej możliwości (po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.) od 1 października 2018 r. ws. stosowania kosztów uzyskania przychodów do wszystkich składników płacowych nauczyciela akademickiego płatnik nie zmienił sposobu naliczania płac do końca 2018 r. Zgodnie z kartą wynagrodzenia sporządzanej przez płatnika Wnioskodawcy uwzględniono z kwoty brutto wynagrodzenia 47 175,03 zł kwotę 18 392,58 zł. Tym samym, Wnioskodawcy naliczono zbyt niskie koszty uzyskania przychodów, co skutkowało zawyżeniem należności wobec budżetu z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, co miało swoje odzwierciedlenie w druku PIT-11, który Wnioskodawca otrzymał od płatnika składek za 2018 r.

Warto zauważyć, że uregulowania zawarte w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.), w szczególności art. 115 (obowiązki nauczyciela akademickiego), art. 116 ust. 7 (twórczy, indywidualny charakter całości pracy nauczyciela akademickiego) oraz art. 128 ust. 1 (ocena pracy nauczyciela akademickiego w obszarze prawa autorskiego) zostały uznane przez Ministra Finansów (wyjaśnienia Ministra Finansów przedstawione w piśmie z dnia 15 lutego 2019 r.) za wystarczające do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy brak uwzględnienia (naliczenia) 50% kosztów uzyskania przychodów przez płatnika z tytułu części wynagrodzenia Wnioskodawcy, nauczyciela akademickiego zatrudnionego na stanowisku adiunkt - pracownik badawczo-dydaktyczny (art. 114 ww. ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauki), w okresie od 1 października do 31 grudnia 2018 r. uprawnia Wnioskodawcę do samodzielnego obliczenia należnych mu kosztów uzyskania przychodów od całości osiągniętych przez niego przychodów w wysokości 50% od ww. przychodu brutto, co wpłynie na wymiar podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-37) za 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w dniu 1 października 2018 r. weszła w życie nowa ustawa - Prawo o szkolnictwie wyższym (tzw. Konstytucja dla Nauki), która w zasadniczy sposób zmieniła kwestię naliczania tzw. podwyższonych kosztów uzyskania przychodów dla nauczycieli akademickich.

Wnioskodawca (jako podatnik) posiada wiedzę zarówno wynikającą z bezpośredniego kontaktu z urzędnikiem Ministerstwa Finansów, publicznej informacji na stronie internetowej, a także z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 15 lutego 2019 r. i na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Minister Finansów potwierdził, że z art. 116 ust. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83 z późn. zm.).

Powyższy przepis literalnie wskazuje, że praca nauczyciela akademickiego ma twórczy, indywidualny charakter, a ustawowy zakres obowiązków nauczycieli akademickich wymaga podejmowania we wszystkich obszarach aktywności zawodowej (całość wykonywanych obowiązków nauczyciela akademickiego) działalności twórczej (utwór) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zakresem podmiotowym powyższej regulacji objęto wszystkich nauczycieli akademickich, niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia oraz rodzaju uczelni w myśl art. 128 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Idąc dalej należy podkreślić, że uregulowanie znajdujące się w art. 116 ust. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce weszło w życie od 1 października 2018 r.

Wnioskodawca dodaje, że nauczyciele akademiccy (szczególnie ci zatrudnieni na ówczesnych stanowiskach naukowo-dydaktycznych) mogli korzystać z uprawnienia do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów również przed wejściem w życie wskazanego zapisu art. 116 ust. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca przypomina, że w czasie obowiązywania ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 z późn. zm.) nauczyciel akademicki mógł korzystać z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, m.in. warunkiem było określenie procentu przez nauczyciela akademickiego z tytułu praw autorskich w postaci oświadczenia na kolejny rok podatkowy, składanego w postaci papierowej na wniosek nauczyciela, a akceptowanego przez bezpośredniego przełożonego, Dziekana Wydziału oraz Rektora. Jednakże uprawnienie do zwiększonych kosztów uzyskania przychodów w tamtym stanie prawnym możliwe było pod warunkiem stworzenia przez nauczyciela utworu będącego każdym przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy nabywał z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ale co ważne, do 30 września 2018 r. uczelnie naliczały 50% kosztów uzyskania przychodów tylko w stosunku do maksymalnej wysokości, tj. 90% jedynie dla tzw. wynagrodzenia zasadniczego. Nie stosowano podwyższonych kosztów w stosunku do innych składników wynagrodzenia, np. wysługi lat, dodatków funkcyjnych itd.

W myśl art. 116 ust. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293).

Dodać należy, że zgodnie z treścią art. 136 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do składników wynagrodzenia nauczyciela akademickiego należy zaliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* dodatek za straż pracy (wysługa lat),

* dodatek funkcyjny,

* dodatek zadaniowy,

* wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,

* dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,

* inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania.

Zatem wszystkie składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego stanowią element wynagrodzenia za pracę twórczą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W tym zakresie warto przedłożyć też interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.188.2019.2MZ, z której wynika jednoznacznie, że od 1 października 2018 r. uczelnie nabyły prawne możliwości, aby nauczycielowi akademickiemu uwzględniać 50% koszty uzyskania przychodów od całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym, a z uwagi na ten charakter - całość jego wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu realizacji ww. obowiązków jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy.

Powyższe przepisy wraz z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dają zatem Wnioskodawcy możliwość zastosowania do całości wynagrodzenia 50% kosztów uzyskania przychodów w okresie od 1 października do 31 grudnia 2018 r.

Wejście w życie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym z dniem 1 października 2018 r. dawało możliwość zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów co powinien uwzględnić płatnik składek. Płatnik jednak do końca 2018 r. nie uwzględnił podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w stosunku do całości wynagrodzenia, które uzyskiwał w tym czasie Wnioskodawca. Płatnik dopiero od 1 stycznia 2019 r. dostosował się w powyższym zakresie do uregulowań prawnych i obecnie uznaje, że wszystkie składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego są podstawą do uwzględnienia podwyższonych kosztów autorskich. Płatnik zastosował w analizowanym okresie (w zależności od złożonego przez nauczyciela wniosku) jedynie podwyższone koszty uzyskania przychodów w stosunku do dwóch składników wynagrodzenia: płacy zasadniczej (w odniesieniu do 90% tej kwoty, co daje w rezultacie 45% kosztów uzyskania przychodów) oraz do części wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe. Płatnik tym samym nie dostosował się do obowiązujących od 1 października 2018 r. regulacji prawnych nie włączając pozostałych składników wynagrodzenia do naliczenia tzw. kwot autorskich. Być może wynikało to z braku stosownego orzecznictwa i interpretacji ze strony Ministerstwa Finansów RP, niemniej jednak stosowne informacje były przekazywane zarówno przez Ministra PWiN, jak też publikowane na stronach internetowych MNiSW.

Należy dodać, że Wnioskodawca w okresie od października do grudnia 2018 r. uzyskiwał przychody z tytułu umowy o pracę, tj.:

Łączna kwota wynagrodzenia brutto osiągnięta przez Wnioskodawcę w okresie październik-grudzień 2018 r. wyniosła 47.175,03 zł, w tym płatnik uznał, że 18.392,58 zł objęte zostało prawem autorskim, co z kolei oznaczało, że przy zastosowaniu 50% kosztów z tytułu praw autorskich kwota wyniosła 9 196,29 zł. Wobec powyższego, podatnik obliczył, korzystając i posługując się imiennym wykazem (karta wynagrodzenia), że od łącznej kwoty osiągniętego wynagrodzenia brutto, tj. 47.175,03 zł (po pomniejszeniu tej kwoty o tzw. składkę chorobową) kwota podlegająca prawu autorskiemu wyniosła 46.019,25 zł, co oznacza przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów kwota wyniosła 23.009,63 zł. W takim przypadku koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca ustalił zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Należy wyjaśnić, że płatnik Wnioskodawcy zgodnie z przekazanym przez podatnika oświadczeniem w okresie październik-grudzień 2018 r. nie odprowadzał składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe (przekroczenie tzw. 30-krotności). Powyższe oznacza, że podatnik miał prawo do naliczenia mu powiększonych kosztów uzyskania przychodów dla twórców, związanych z wykonywanym zatrudnieniem jako nauczyciel akademicki (adiunkt, nauczyciel w grupie pracowników badawczo-rozwojowych).

Zgodnie z obowiązującym prawodawstwem, Wnioskodawca ma prawną możliwość, aby uwzględnić różnicę pomiędzy należnymi kwotami z tytułu kosztów uzyskania przychodów a kwotą naliczoną przez płatnika, co daje różnicę w wysokości łącznej: 13.813,34 zł w korekcie do złożonego zeznania rocznego PIT-37 za 2018 r. (art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ww. ustawy uważa się natomiast osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu z tytułu:

Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668), do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, nauczyciel akademicki, z wyjątkiem rektora, podlega ocenie okresowej, w szczególności w zakresie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 115, oraz przestrzegania przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także o własności przemysłowej. Ocena okresowa może być pozytywna albo negatywna.

Ponadto, nauczyciel akademicki jest obowiązany do uczestniczenia w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz stałego podnoszenia kompetencji zawodowych (art. 115 ust. 2 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

W myśl art. 116 ust. 7 ww. ustawy, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293).

Z postanowień ww. regulacji wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie natomiast z treścią art. 136 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do składników wynagrodzenia nauczyciela akademickiego należy zaliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* dodatek za straż pracy,

* dodatek funkcyjny,

* dodatek zadaniowy,

* wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,

* dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,

* inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania.

Zatem należy uznać, że wszystkie składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego stanowią element wynagrodzenia za pracę twórczą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym, a z uwagi na ten charakter - całość jego wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu realizacji ww. obowiązków jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym.

W konsekwencji, całość wynagrodzenia nauczycieli akademickich uzyskiwanego w związku z realizacją obowiązków pracowniczych jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy.

Powyższe przepisy wraz z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dają zatem Wnioskodawcy możliwość zastosowania do całości wynagrodzenia 50% kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, jaką ustawodawca w danych okolicznościach przewidział. Tym samym jeśli zgodnie z uregulowaniami wskazanej ustawy pracownikowi mogą być uwzględnione 50% koszty uzyskania przychodu, to płatnik powinien takie koszty zastosować.

Niemniej jednak nie ma przeszkód prawnych, aby podatnik uwzględnił w zeznaniu rocznym przysługujące mu koszty uzyskania przychodu w sytuacji, gdy płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jako nauczyciel akademicki, zatrudniony w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych na stanowisku adiunkt ma prawo zastosować 50% koszty uzyskania przychodów do całości przychodu uzyskanego w okresie od 1 października do 31 grudnia 2018 r. w ramach stosunku pracy na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że ocenie organu interpretacyjnego nie podlegała prawidłowość dokonanych przez Wnioskodawcę obliczeń ani zasadność złożenia przez niego korekty zeznania rocznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.