0115-KDIT1.4011.7.2019.1.JG - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 listopada 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 2 lutego 2019 r. prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zgodnie z kodami PKD (przeważający 62.02.Z) podstawowym przedmiotem jest dostarczanie rozwiązań związanych z oprogramowaniem, badań rozwojowych i konsultacji w zakresie oprogramowania. Aktualnie Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie zleca wykonania prac.

Od 5 lutego 2019 r. na podstawie zawartej umowy na czas nieokreślony o współpracę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "spółka") Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy przenosi na spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje co miesiąc wynagrodzenie, w wysokości zależnej od ilości godzin przepracowanych. Strony umowy współpracy uzgodniły, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu 14 dni od wystawienia faktury, która jest wystawiania miesięcznie. Praca Wnioskodawcy polega na projektowaniu, implementacji oraz modyfikacji oprogramowania i wdrażaniu kompleksowych rozwiązań informatycznych. Wnioskodawca odpowiada za stworzenie uzgodnionej części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi częściami tworzy docelowe, finalne oprogramowanie.

Projekt realizowany jest przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi dostępnych na rynku programistycznym (m.in....,...,...). Na wszystkich etapach programowania Wnioskodawca korzysta ze zdobytej wiedzy z zakresu informatyki (skalowalności, wydajności, wad i zalet różnych rozwiązań programistycznych), matematyki i algorytmiki, które pomagają w tworzeniu nowych algorytmów, modułów i komponentów (niezależnie wytworzony, skompilowany z ukrytymi szczegółami implementacyjnymi) moduł programowy, udostępniający swą funkcjonalność za pomocą jednoznacznie zdefiniowanego interfejsu, zdolny do współdziałania z większą całością (systemem, oprogramowaniem). Do obowiązków Wnioskodawcy należy budowanie własnych modułów, komponentów, które później ludzie wykorzystują w aplikacjach. Różnej wielkości są komponenty, często są to większe elementy funkcjonalności, gotowe do zaimplementowania w aplikacjach, dostarczając do nich odpowiednią konfigurację. Te same elementy mogą być wykorzystywane na różne sposoby w różnych aplikacjach, lub w tej samej aplikacji ale w zależności od regionu. Stąd też podczas projektowania Wnioskodawca rozważa jak to rozszerzyć o możliwe scenariusze, tak aby było łatwe do utrzymania, i spełniało wszystkie potrzeby, również w przyszłych aplikacjach i równocześnie napisać takie algorytmy działania aby były wydajne. W projekcie Wnioskodawca tworzy własne wersje... takie jak: "...", "...", "...", "...", "...", "...", "...", "...".

Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepsza komponenty do bibliotek, innowacyjne, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań (komponentów, bibliotek) dostępnych w internecie. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i jako rezultat własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone w ramach projektu stanowi więc oryginalny wytwór twórczej pracy Wnioskodawcy.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe zmierzają do uzyskania odpowiedzi na przykładowe poniższe pytania: W jaki sposób obsłużyć nowe wymaganie lub funkcjonalność? Jaki jest wpływ nowego wymagania na istniejące rozwiązanie? Jak zintegrować nowe wymaganie z istniejącymi procesami biznesowymi? Jakie skutki uboczne mogą zaistnieć w przypadku implementacji nowego wymagania i jak im przeciwdziałać? Jak zoptymalizować i zautomatyzować oprogramowanie, aby w pełni i efektywnie realizowało nowe wymaganie? Autorskie prawa do programu komputerowego zostały wytworzone jak również rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Prawa te Wnioskodawca nadal wytwarza, rozwija i ulepsza w ramach działalności badawczo-rozwojowej. W ramach działalności na rzecz wymienionej we wniosku spółki konieczne jest zdobywanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu projektowania, tworzenia oraz rozwoju programów komputerowych. Wymaga więc to nieustannego zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań (kursy internetowe, książki o tematyce informatycznej, blogi programistyczne, dokumentacje wykorzystywanych technologii, uczestnictwo w spotkaniach wiedzowych, konferencjach oraz szkoleniach), co stanowi o badawczo-rozwojowym charakterze działalności Wnioskodawcy.

Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z autorskich praw majątkowych do programu komputerowego podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi podstawową podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR), w której zawarte są przychody z działalności programistycznej oraz poniesione koszty związane z działalnością. Aktualnie Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji spełniającej wymogi określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku rozliczania się na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie prowadzić odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca planuje prowadzić zestawienie w formie arkusza kalkulacyjnego (w zestawieniach miesięcznych) umożliwiającego ustalenie czasu pracy oraz środków poświęconych na wytworzenie danego programu komputerowego, który zostaje przekazany wraz z prawami autorskimi, co pozwala ustalić przychód przypadający w danym miesiącu na wytworzenie danego programu komputerowego (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi) oraz koszty uzyskania przychodu na każdy z przedmiotowych programów komputerowych (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi). Wobec możliwości ustalenia przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu pozwala to na ustalenie jednostkowego dochodu za poszczególny program komputerowy (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi) w skali miesiąca. Na potrzeby obliczenia współczynnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca uwzględni w ewidencji informacje o kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego?

2. Czy wydatki na: prowadzenie księgowości, używanie samochodu osobowego lub motocykla, używanie telefonu komórkowego, zakup sprzętu komputerowego oraz literatury, uczestnictwo w szkoleniach, pozyskiwanie usług doradczych (np. prawnych, prowadzenia biznesu), w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pytanie 1

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2019 r. przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki 5% w podatku dochodowym (art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193) w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb) zaś w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Autorskie oprogramowanie, które jest przez Wnioskodawcę tworzone i rozwijane, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu badawczo rozwojowego prowadzonego w ramach projektu. Prace programistyczne dążą do ulepszenia lub stworzenia nowych bibliotek, modułów i komponentów z wykorzystaniem głównie technologii:..,...,... oraz integracje z aplikacjami klienckimi, w których omawiane elementy są wykorzystywane.

Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych bibliotek wykorzystywanych wewnętrznie w innych aplikacjach, stanowi działalność badawczo-rozwojową i w związku z tym Wnioskodawca uważa, że może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace te, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania (dodawaniu nowych funkcjonalności) mają twórczy charakter, gdyż ich celem jest tworzenie od podstaw nowych i oryginalnych rozwiązań, i po stronie Wnioskodawcy leży inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki w celu poprawy wydajności systemu (tak aby aplikacje internetowe, które wykorzystują biblioteki używały mniej zasobów lub końcowy użytkownik mniej czekał na załadowanie treści lub przetworzenie procesu). Prace Wnioskodawcy spełniają kryterium prac rozwojowych, gdyż do ich wykonywania niezbędna jest wiedza i umiejętności w zakresie technologii i narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do projektowania i implementacji nowego oprogramowania, będącego innowacyjnym produktem. Prace cechuje również systematyczny oraz zorganizowany charakter, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania rozwijającym się wymaganiom, nie mają charakteru incydentalnego.

Prowadzone prace programistyczne spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym Wnioskodawca może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawkowych kryteriów. Działalność taka musi być:

Działalność Wnioskodawcy spełnia poniższe cechy: 1. Nowatorskość i twórczość. Tworzone oprogramowania są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez od podstaw. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klientów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny. 2. Nieprzewidywalność. W trakcie tworzenia oprogramowania staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. 3. Metodyczność. Prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza projektu począwszy od zebrania informacji o wymaganiach przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny. 4. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia. Każdy etap podejmowanej działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty - oraz z umowy współpracy z spółką.

W związku z powyższym należy uznać, że projekt polegający na tworzeniu nowego oprogramowania (modułów, bibliotek, komponentów do aplikacji), spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym Wnioskodawca może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane.

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na: prowadzenie księgowości, używanie samochodu osobowego lub motocykla, używanie telefonu komórkowego, zakup sprzętu oraz literatury, uczestnictwo w szkoleniach, pozyskiwanie usług doradczych (np. prawnych, prowadzenia biznesu), w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, mogą być uznane za koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

W opisie okoliczności rozpatrywanej sprawy wskazano, że "Aktualnie nie prowadzę odrębnej ewidencji spełniającej wymogi określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku rozliczania się na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będę prowadzić odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planuję prowadzić zestawienie w formie arkusza kalkulacyjnego (w zestawieniach miesięcznych) umożliwiającego ustalenie czasu pracy oraz środków poświęconych na wytworzenie danego programu komputerowego, który zostaje przekazany wraz z prawami autorskimi, co pozwala ustalić przychód przypadający w danym miesiącu na wytworzenie danego programu komputerowego (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi) oraz koszty uzyskania przychodu na każdy z przedmiotowych programów komputerowych (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi)" (...).

Brak odrębnej ewidencji przekreśla uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów (pyt. 1).

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym nie istnieje możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, dalsze rozważania na temat uwzględnienie określonych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy są bezprzedmiotowe (pyt.2).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.