0115-KDIT1.4011.416.2020.2.MST - PIT w zakresie skorzystania z preferencji IP Box.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.), uzupełnionym w dniu 13 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skorzystania z preferencji IP Box jest:

* prawidłowe w części dotyczącej uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową, uznania wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz opodatkowania dochodów z wytwarzanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową,

* nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania ww. stawką dochodów ze świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług polegających na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania, w efekcie których nie powstaje program komputerowy.

W dniu 4 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 13 lipca 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której usługi obejmują tworzenie oraz ulepszanie oprogramowania komputerowego. Wiodącym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest branża VoIP (Voice over Internet Protocol). VoIP jest to technika umożliwiająca przesyłanie dźwięku mowy z wykorzystaniem łączy internetowych lub oddzielnych sieci wykorzystujących protokół IP. Dane przesyłane są przy użyciu protokołu IP, co pozwala wykluczyć niepotrzebne "połączenie ciągłe" i np. wymianę informacji, gdy rozmówcy milczą. W ramach tej działalności Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oprogramowania komputerowego, mając za cel stworzyć lub ulepszyć oprogramowanie dla zwiększenia jego użyteczności, tworząc przy tym indywidualne dzieło spełniające przesłanki utworu jako programu komputerowego, zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Głównym zakresem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż usług na rzecz Klienta sprzedającego oprogramowanie do komunikacji za pomocą VoIP w oparciu o umowę o świadczenie usług programistycznych obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego. W ramach umowy Wnioskodawca wykonuje usługi programowania oraz odpłatnie przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego w ramach prowadzonego projektu, za co otrzymuje wynagrodzenie obejmujące cenę praw autorskich przenoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki.

Oprogramowanie usługowe sprzedawane przez Klienta Wnioskodawcy umożliwia jego użytkownikom wdrażanie różnego rodzaju oprogramowania typu VoIP. Platforma, którą tworzy całość oprogramowania Klienta składa się z modułów programowych, które mogą być zainstalowane w sieci dostawcy lub hostowane w chmurze, pozwalając klientom łączyć się przez Internet - usługi.... Rdzeniem platformy jest softswitch, który jest elementem sieci odpowiedzialnym za przyjmowanie informacji od klientów, wykonywanie zadań związanych z kontrolą połączeń, a następnie przekazywanie informacji do miejsc docelowych. Przepływ ten jest podstawą dla różnych usług telefonii VoIP, ponieważ zawsze istnieje klient - abonent i strona końcowa albo inny abonent w sieci (Onnet) albo poza siecią (Offnet), np.....

Wnioskodawca, w ramach prowadzonych dla Klienta usług udoskonala opisane oprogramowanie w zakresie zapotrzebowania wskazywanego przez Klienta optymalizując, rozszerzając bądź zmieniając użyteczność oprogramowania. Projektuje On, a w konsekwencji tworzy od podstaw lub modyfikuje kod źródłowy, ingerując w funkcjonowanie oprogramowania: od bazy danych, poprzez serwisy, które udostępniają dane, aż po interfejs webowy. Wiele zmian oraz rozszerzeń użyteczności oprogramowania inicjowanych jest przez zgłaszanie zapotrzebowania modyfikacji działania/funkcjonalności oprogramowania poprzez jego użytkowników (kontrahentów Klienta udostępniających oprogramowanie VoIP swoim użytkownikom). Wszelkie modernizacje z powyższego wynikające tworzy i wdraża Wnioskodawca. W wyniku Jego działalności w zakresie oprogramowania komputerowego powstają konkretne i odrębne utwory w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których prawa autorskie - zgodnie z umową usługową - przenosi On na Klienta, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca tworzy i udoskonala oprogramowanie komputerowe służące zarządzaniu całą platformą przez kontrahentów Klienta (udostępniających oprogramowanie VoIP swoim użytkownikom), służące zarządzaniu kontami przez użytkowników końcowych. W skład tworzonego oprogramowania wchodzą różne moduły: moduł do zarządzania całą platformą, moduły do zarządzania użytkownikami końcowymi (w zależności od typu użytkownika, są to różne portale), moduł dotyczący pobierania płatności, moduł generujący faktury, moduły automatyzujące pewne zadania, moduł generujący raporty dla kontrahentów Klienta, moduł licencjonowania. Tworzenie kodu źródłowego odbywa się przy zastosowaniu języków programowania takich jak:.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonych na rzecz Spółki usług tworzy i udoskonala oprogramowanie poprzez tworzenie kodu źródłowego w ramach systematycznej i twórczej pracy, wobec czego z chwilą powstania oprogramowania nabywa prawa autorskie do tak powstałego utworu w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru prac rutynowych i okresowych. W ramach ulepszania i dodawania nowych funkcjonalności do już istniejącego oprogramowania pracuje On nad projektem w sposób stały, systematyczny i zorganizowany, tworząc kod programów komputerowych wymyślony przez siebie od podstaw oraz bazujący na własnej kreatywności, wiedzy i doświadczeniu.

Prawa autorskie do dzieł służących tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania Wnioskodawca przenosi odpłatnie na Spółkę. Sprzedaż praw autorskich odbywa się w oparciu o umowę z 15 marca 2018 r., zawartą między Wnioskodawcą a Spółką. Przejście praw autorskich na Spółkę dochodzi do skutku w momencie przeniesienia utworów na serwer należący do Spółki. Na podstawie umowy zawartej ze Spółką - nabywcą, Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego nieograniczone w miejscu i czasie autorskie prawa majątkowe do przedmiotu zamówienia lub jego elementów - wytworzonych programów komputerowych będących wytwarzanymi przez Niego utworami w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym utworów zależnych, których jest bądź będzie twórcą, na wszelkich polach eksploatacji. W ramach sprzedaży praw autorskich Wnioskodawca otrzymuje świadczenie pieniężne spełniane przez Spółkę na podstawie przedstawianych przez Niego w cyklach miesięcznych faktur VAT wskazujących jako przedmiot sprzedaży "Software development", tj. tworzenie oprogramowania.

Przykładem prowadzonej działalności może być rozwinięcie zabezpieczeń oprogramowania Kontrahenta. W Internecie pojawiła się wersja oprogramowania, o której mowa dostępna bez licencji. Powyższe wymagało zaprojektowania i wdrożenia zabezpieczeń, które uchronią oprogramowanie od jego bezlicencyjnego wykorzystywania. Wnioskodawca wdrożył nowe rozwiązanie oparte na serwerze licencji. Każda aplikacja obecnie wydawana potrzebuje pliku licencji generowanego przez zbudowany przez Wnioskodawcę generator (generator jest dostępny tylko dla wybranych pracowników przedsiębiorstwa kontrahenta). Po wygenerowaniu licencji konieczne jest także włączenie odpowiednich modułów w CRMie firmowym - każda instancja aplikacji webowych komunikuje się z serwerem licencji w celach weryfikacji. Wnioskodawca zastosował autorski sposób wymiany kluczy szyfrowania i podpisywania całej komunikacji pomiędzy aplikacją a serwerem licencji. Dzięki powyższemu ulepszeniu oprogramowania, Kontrahent dysponuje dokładną informacją, kto i kiedy korzysta z oprogramowania, a w przypadku braku płatności (dla klientów hosted) istnieje możliwość zdalnego dezaktywowania danej usługi lub aplikacji. Serwer licencji został napisany w języku... pod kontrolą....

Innym przykładem może być zlecenie Wnioskodawcy stworzenia oprogramowania typu "X". W projekcie chodziło o zbudowanie rozwiązania, które następnie można było w łatwy sposób osadzić na dowolnej witrynie internetowej, wykorzystując możliwość dzwonienia. Projekt miał stworzyć taką funkcjonalność, aby na dowolnej stronie można było dodać przycisk "Skontaktuj się z nami" i aby po kliknięciu ikony dzwonienia, połączenie było realizowane bezpośrednio na zdefiniowany numer telefonu lub konto SIPowe wewnątrz systemu. Wnioskodawca stworzył oprogramowanie w.... Po odpłatnym przeniesieniu praw autorskich do powyższego programu na rzecz Kontrahenta, Klient Wnioskodawcy sprzedaje je jako produkt: "X" lub "Y".

Wnioskodawca posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, do tworzenia i ulepszania programów komputerowych w ramach opisanego wyżej projektu, stanowiącego rozwiązanie nowe i innowacyjne na rynku. Ponadto Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności - wraz z nabywanym doświadczeniem przedsiębiorstwa rozwija i udoskonala wiedzę i umiejętności, o których mowa dla skuteczniejszego, lepszego jakościowo prowadzenia opisanej działalności. Dla celów prowadzonej działalności zdobywa On wiedzę w zakresie najnowszych narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, korzystając z różnego rodzaju kursów online na platformie.... Zdobytą wiedzę oraz doświadczenie Wnioskodawca kształtuje, łączy i wykorzystuje celem wykorzystania w tworzeniu nowych programów komputerowych oraz nowych zastosowań znanych już rozwiązań. Wszelkie działania opisywane w niniejszym wniosku wykonywane są bezpośrednio przez Wnioskodawcę, który nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów w zakresie tworzenia kwalifikowanego IP w ujęciu innowacyjnego kodu źródłowego w realizacji wyżej opisanych zadań.

Wnioskodawca korzysta w swojej pracy z zakupionej do celów komercyjnych bazy szat graficznych strony internetowej, jednak element ten nie stanowi trzonu działalności Wnioskodawcy, ani też nie odnosi się do dochodu otrzymywanego z kwalifikowanego IP. Sama szata graficzna strony internetowej ma jedynie charakter estetyczny i należy ujmować ją odrębnie od kwalifikowanego IP opisanego wyżej oraz generowanego z jego sprzedaży dochodu. W konsekwencji powyższych okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca, w związku z opisaną działalnością prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów pochodzących z kwalifikowanego prawa IP powstającego w ramach opisanej wyżej działalności. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu bądź straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób pozwalający na określenie kwalifikowanego dochodu. Celem zapewnienia transparentności ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia w niej konkretne programy komputerowe, których prawa przenosi na rzecz Spółki, z wyszczególnieniem wartości poszczególnych programów składającej się na wartości faktur VAT przedstawianych comiesięcznie Kontrahentowi.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, w odpowiedzi na sformułowane w wezwaniu pytanie, czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących udzielono odpowiedzi twierdzącej wskazując przy tym, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przede wszystkim opracowuje nowe produkty oraz usługi. Tworzone w ramach tej działalności oprogramowanie znacząco odróżnia się od oprogramowania już istniejącego u Wnioskodawcy i Jego Klienta. Twierdząco odpowiedziano ponadto na pytanie organu odnośnie tego, czy systematyczna praca Wnioskodawcy oznacza prowadzenie przez Niego działalności w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Jednocześnie wskazano, że Wnioskodawca wykonuje opisaną we wniosku działalność badawczo-rozwojową w sposób systematyczny i uporządkowany, w trybie typowym dla specyfiki prowadzonej działalności. Działania nad każdym programem komputerowym można opisać przy pomocy podziału na następujące etapy:

1. Ustalenie wstępnej koncepcji oprogramowania, sformułowanie celu funkcjonalności, która ma zostać stworzona w ramach programu komputerowego;

2. Analiza koncepcji/problemu, określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

3. Projektowanie algorytmu (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów i porównanie ich efektywności, w rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

4. Implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod powinien kolejno zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

5. Testowanie oprogramowania w serwerze Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów;

6. Testowanie oprogramowania w serwerze Klienta Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów;

7. Przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania za wynagrodzeniem.

Systematyka pracy sprowadza się przede wszystkim do ciągłości tak wykonywanej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a także jej uporządkowania oraz wykonywania w sposób celowy.

Jak wynika ponadto z uzupełnienia, oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania działalności gospodarczej objęte jest ochroną autorskiego prawa do programu komputerowego, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdą wytworzoną przez Wnioskodawcę część oprogramowania - z zastrzeżeniem poniżej dokonanych wyjaśnień - należy uznać jako niezależny program komputerowy. Programy te można łączyć w moduły, czy też "większe całości" składające się na platformę typu VoIP, posiadającą finalnie funkcjonalności przez nie dostarczane. Wnioskodawca jest autorem programów składających się na poszczególne moduły. Jest więc autorem modułów jako zbiorów tworzonych programów, tworzących kompatybilną całość.

Oprócz wytwarzania nowych programów komputerowych Wnioskodawca dokonuje także rozwijania i ulepszania już istniejącego oprogramowania. Zmiany wprowadzane w ramach takiej działalności nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W zakresie ulepszania i rozwijania oprogramowania będącego własnością Klienta, Wnioskodawca dokonuje ulepszania i rozwijania programu na zlecenie tego Klienta jako podmiotu będącego właścicielem programu. Program Klienta stanowi przy tym kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Działania Wnioskodawcy na tym oprogramowaniu (kwalifikowanym IP) polegają na jego rozwinięciu i zwiększeniu użyteczności, dodaniu nowych funkcji. Powyższe działania odbywają się w ramach wykonywanej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W tym zakresie świadczonych usług nie zawsze powstaje nowy program komputerowy sensu stricto, co wynika z definicji ulepszenia i rozwijania istniejącego oprogramowania. Zawsze jednak powstaje w ten sposób nowe oprogramowanie komputerowe rozumiane jako zapis kodu źródłowego tworzący program, nie ma bowiem innej możliwości dokonania ulepszeń już istniejącego oprogramowania niż dopisanie nowych elementów. Czasami jednak zagadnienia te przecinają się, a Wnioskodawca w celu rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania stanowiącego kwalifikowane IP tworzy nowy program komputerowy także stanowiący kwalifikowane IP, którego działanie opiera się na ingerencji w program podstawowy w taki sposób, aby efektem ingerencji było rozszerzenie użyteczności oprogramowania bazowego.

W uzupełnieniu wskazano, że odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wejścia w życie ww. przepisu, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność opisaną we wniosku od czasu poprzedzającego moment wejścia w życie art. 30ca ustawy, jednak przed dniem 1 stycznia 2019 r. prowadzenie przedmiotowej ewidencji nie było wymagane prawem.

Jednocześnie, wobec skierowanej do Wnioskodawcy prośby o wyjaśnienie, czy pojęcia: "Klient" oraz "Spółka", którymi zamiennie posługuje się On we wniosku oznaczają ten sam Podmiot, tj. drugą Stronę umowy o świadczenie usług odpowiedziano, że "tak" precyzując, iż ww. terminy użyte są w treści wniosku zamiennie.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że zarówno On, jak i Jego Zleceniodawca ponoszą odpowiedzialność względem osób trzecich na zasadach określonych prawem cywilnym, w tym wiążącymi Ich umowami. Wnioskodawca przenosi odpłatnie prawa autorskie do programów komputerowych na Zleceniodawcę. Wszelkie umowy zawierane przez Zleceniodawcę Wnioskodawcy z Kontrahentami są więc umowami między Nim a Kontrahentem, z przedmiotem umowy obejmującym oprogramowanie należące do Zleceniodawcy. Rozumiejąc jako rezultat wykonywania działalności Wnioskodawcy stworzone, gotowe oprogramowanie komputerowe, po przeniesieniu jego własności na Zleceniodawcę odpowiada On wobec swoich kontrahentów na zasadach określonych przepisami prawa, tj. np. na podstawie art. 415, art. 471 bądź art. 556 Kodeksu cywilnego. W takiej jednak sytuacji, gdyby szkoda została wyrządzona osobom trzecim z powodu wadliwości programu komputerowego, Wnioskodawca może ponosić odpowiedzialność względem Zleceniodawcy na zasadach opisanych w art. 471 lub art. 576¹ ww. Kodeksu. Wnioskodawca mógłby także ponosić odpowiedzialność bezpośrednio przed osobą trzecią, jednak wymagałoby to szczególnych okoliczności, bowiem nie jest On stroną stosunku zobowiązaniowego między Zleceniodawcą a Jego Kontrahentami. Relacje odpowiedzialności w stosunkach handlowych są prawnie złożone i zależą od konkretnego stanu faktycznego.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych na rzecz Klienta usług nie są wykonywane pod Jego kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej, a więc także działalności opisanej w treści wniosku.

Jak wynika z uzupełnienia, Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019 oraz dalsze okresy podatkowe w ramach opisanej we wniosku działalności. Wnioskodawca zamierza zastosować ww. stawkę podatku dochodowego w odniesieniu do świadczonych na rzecz Kontrahenta, opisanych we wniosku usług w odniesieniu do dochodu ujętego w prowadzonej ewidencji, pochodzącego z działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie, ulepszenie lub rozwinięcie kwalifikowanego IP. Wnioskodawca otrzymuje dochód z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług oraz odpłatnie przenoszonych praw autorskich do programów komputerowych. Wnioskodawca posłużył się określeniem wynagrodzenia jako "obejmujące" cenę praw autorskich z uwagi na fakt, że opisany fragment odnosił się do przenoszenia własności konkretnych programów komputerowych. Oprócz tego, Wnioskodawca pozyskuje na podstawie tej samej umowy dochód z tytułu prowadzenia prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP w zakresie ulepszania i rozwijania oprogramowania należącego do Kontrahenta. Na kanwie obecnie obowiązującej między Wnioskodawcą a Kontrahentem umowy, faktycznie całość dochodu - wynagrodzenia za usługi otrzymywanego od Kontrahenta pochodzi z działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie, ulepszenie lub rozwinięcie kwalifikowanego IP. Wynika to z jej przedmiotu, którym jest projektowanie, tworzenie i wdrażanie oprogramowania w projekcie. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć wykonywania w przyszłości na rzecz tego samego Kontrahenta usług niemieszczących się w zakresie zastosowania preferencji podatkowej IP Box. Wyjaśnia więc, że zamierza objąć 5% stawką podatku dochód uzyskany z działalności opisanej we wniosku, który uwzględnił lub uwzględni w ewidencji do celów wyodrębnienia dochodu pochodzącego z kwalifikowanego IP. Jakiekolwiek dochody niepochodzące z kwalifikowanego IP byłyby lub będą przez Wnioskodawcę pomijane w ewidencji, dotychczas jednak całość dochodu pozyskiwanego z opisanej działalności mieści się w zakresie zastosowania preferencji IP Box.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy oprogramowanie komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełnia przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy?

3. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać z preferencji IP Box i tym samym objąć podatkiem dochodowym w wysokości 5% dochód uzyskiwany z działalności ujętej we wniosku w oparciu o art. 30ca ust. 1 powołanej ustawy?

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność w części opisanej we wniosku spełnia w całości przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawca uzasadnia treścią przywołanego przepisu, w części odnoszącej się do działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, wykonywanej systematycznie w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. W powyższym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane na rzecz Kontrahenta usługi bezsprzecznie mają charakter twórczy. Współpraca oparta jest bowiem na tworzeniu przez Wnioskodawcę kodu źródłowego przy tworzeniu oprogramowania. Wynik działalności Wnioskodawcy kwalifikuje się jako autorskie prawo do programu komputerowego. Tworzenie oprogramowania w ramach projektu spełnia także przesłankę uznania działalności Wnioskodawcy za działalność rozwojową z uwagi na tworzenie kodu źródłowego oprogramowania od podstaw lub modyfikowanie bazowego kodu źródłowego oprogramowania należącego do Kontrahenta, nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących dla opracowania nowych rozwiązań. Wyniki działalności badawczo-rozwojowej są przez Wnioskodawcę zachowywane w formie know-how, celem dalszego wykorzystywania i rozwijania nowo powstałych rozwiązań.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawcy objawia się w wypracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, zwiększając w tym zakresie dorobek przedsiębiorstwa. Działalność ta jest także podejmowana przez Wnioskodawcę systematycznie, w sposób ciągły i planowany. Wnioskodawca wykonuje działalność badawczo-rozwojową opisaną we wniosku w sposób systematyczny i uporządkowany, w trybie typowym dla specyfiki prowadzonej działalności. Działania nad każdym programem komputerowym można opisać przy pomocy podziału na następujące etapy:

1. Ustalenie wstępnej koncepcji oprogramowania, sformułowanie celu funkcjonalności, która ma zostać stworzona w ramach programu komputerowego;

2. Analiza koncepcji/problemu, określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

3. Projektowanie algorytmu (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów i porównanie ich efektywności, w rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

4. Implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

5. Testowanie oprogramowania w serwerze Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów;

6. Testowanie oprogramowania w serwerze Klienta Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów;

7. Przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania za wynagrodzeniem.

Systematyka pracy sprowadza się przede wszystkim do ciągłości tak wykonywanej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a także jej uporządkowania oraz wykonywania w sposób celowy.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, oprogramowanie komputerowe tworzone w ramach opisanej działalności spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oprogramowanie tworzone przeze Wnioskodawcę w ramach wykonywania działalności gospodarczej objęte jest ochroną autorskiego prawa do programu komputerowego, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca, poprzez tworzenie kodu źródłowego tworzy nowe oprogramowanie lub ulepsza oprogramowanie Kontrahenta rozwijając je o nowe użyteczności. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace nie mają charakteru rutynowego a zadaniowy, nakierowany na osiągnięcie konkretnego celu, jakim jest rozwinięcie oprogramowania Kontrahenta według przedstawionego przez Niego zapotrzebowania.

Każdą wytworzoną przez Wnioskodawcę część oprogramowania - z zastrzeżeniem poniżej dokonanych wyjaśnień - należy uznać jako niezależny program komputerowy. Programy te można łączyć w moduły, czy też "większe całości" składające się na platformę typu VoIP posiadającą finalnie funkcjonalności przez nie dostarczane. Wnioskodawca jest autorem programów składających się na poszczególne moduły. Jest więc autorem modułów jako zbiorów tworzonych programów, tworzących kompatybilną całość.

Oprócz wytwarzania nowych programów komputerowych Wnioskodawca dokonuje także rozwijania i ulepszania już istniejącego oprogramowania. Zmiany wprowadzane w ramach takiej działalności nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W zakresie ulepszania i rozwijania oprogramowania będącego własnością Klienta, Wnioskodawca dokonuje ulepszania i rozwijania programu na zlecenie tego Klienta jako podmiotu będącego właścicielem programu. Program Klienta stanowi przy tym kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Działania Wnioskodawcy na tym oprogramowaniu (kwalifikowanym IP) polegają na jego rozwinięciu i zwiększeniu użyteczności, dodaniu nowych funkcji. Powyższe działania odbywają się w ramach wykonywanej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W tym zakresie świadczonych usług nie zawsze powstaje nowy program komputerowy, co wynika z definicji ulepszenia i rozwijania istniejącego oprogramowania. Czasami jednak zagadnienia te przecinają się, a Wnioskodawca w celu rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania stanowiącego kwalifikowane IP tworzy nowy program komputerowy także stanowiący kwalifikowane IP, którego działanie opiera się na ingerencji w program podstawowy w taki sposób, aby efektem ingerencji było rozszerzenie użyteczności oprogramowania bazowego.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest powstawanie kwalifikowanego IP przenoszonego następnie odpłatnie na Kontrahenta spełnia przesłanki objęcia dochodów z jej prowadzenia preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie roku podatkowego 2019 oraz w perspektywie stosowania przez Wnioskodawcę preferencji IP Box w stosunku do zdarzenia przyszłego, jakim jest obecne i dalsze prowadzenie działalności opisanej we wniosku.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, od wejścia w życie ww. przepisu, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność opisaną we wniosku od czasu poprzedzającego moment wejścia w życie art. 30ca ustawy, jednak przed dniem 1 stycznia 2019 r. prowadzenie przedmiotowej ewidencji nie było wymagane prawem.

W swojej działalności Wnioskodawca tworzy programy komputerowe stanowiące każdorazowo efekt Jego twórczej pracy wykonywanej w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Programy komputerowe tworzone w ramach tej działalności stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, które w momencie stworzenia programu należą do Wnioskodawcy. Następnie w sposób odpłatny zbywa On kwalifikowane prawa autorskie na rzecz swojego Kontrahenta. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca również ulepsza i rozwija oprogramowanie stanowiące kwalifikowane prawo własności intelektualnej należące do Kontrahenta na Jego zlecenie, dodając w ten sposób oprogramowaniu nowe funkcjonalności. Za tak prowadzone na rzecz Kontrahenta usługi Wnioskodawca pozyskuje wynagrodzenie za działalność badawczo-rozwojową nad ulepszeniem kwalifikowanego IP Kontrahenta.

W odniesieniu do formy prawnej współpracy Wnioskodawcy z Kontrahentem, Wnioskodawca wskazuje, że stanowi ona stosunek prawny między przedsiębiorcami w oparciu o umowę usługową. Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz Kontrahenta poza zakładem pracy i strukturą organizacyjną Klienta. Zarówno On, jak i Jego Zleceniodawca ponoszą odpowiedzialność względem osób trzecich na zasadach określonych prawem cywilnym, w tym wiążącymi Ich umowami. Wnioskodawca przenosi odpłatnie prawa autorskie do programów komputerowych na Zleceniodawcę. Wszelkie umowy zawierane przez Zleceniodawcę Wnioskodawcy z Kontrahentami są więc umowami między Nim a Kontrahentem, z przedmiotem umowy obejmującym oprogramowanie należące do Zleceniodawcy.

Rozumiejąc jako rezultat wykonywania działalności Wnioskodawcy stworzone, gotowe oprogramowanie komputerowe, po przeniesieniu jego własności na Zleceniodawcę odpowiada On wobec swoich kontrahentów na zasadach określonych przepisami prawa, tj. np. na podstawie art. 415, art. 471 bądź art. 556 Kodeksu cywilnego. W takiej jednak sytuacji, gdyby szkoda została wyrządzona osobom trzecim z powodu wadliwości programu komputerowego, Wnioskodawca może ponosić odpowiedzialność względem Zleceniodawcy na zasadach opisanych w art. 471 lub art. 576¹ ww. Kodeksu. Wnioskodawca mógłby także ponosić odpowiedzialność bezpośrednio przed osobą trzecią, jednak wymagałoby to szczególnych okoliczności, bowiem nie jest On stroną stosunku zobowiązaniowego między Zleceniodawcą a Jego Kontrahentami.

Czynności wykonywane w ramach prowadzonych na rzecz Klienta usług nie są wykonywane pod Jego kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej, a więc także działalności opisanej w treści wniosku.

Wnioskodawca otrzymuje dochód z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług oraz odpłatnie przenoszonych praw autorskich do programów komputerowych. Oprócz tego, Wnioskodawca pozyskuje na podstawie tej samej umowy dochód z tytułu prowadzenia prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP w zakresie ulepszania i rozwijania oprogramowania należącego do Kontrahenta. Na kanwie obecnie obowiązującej między Wnioskodawcą a Kontrahentem umowy, faktycznie całość dochodu - wynagrodzenia za usługi otrzymywanego od Kontrahenta pochodzi z działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie, ulepszenie lub rozwinięcie kwalifikowanego IP. Wynika to z jej przedmiotu, którym jest projektowanie, tworzenie i wdrażanie oprogramowania w projekcie. Wnioskodawca nie może jednak wykluczać, wykonywania w przyszłości na rzecz tego samego Kontrahenta usług niemieszczących się w zakresie zastosowania preferencji podatkowej IP Box. Wnioskodawca wyjaśnia więc, że zamierza objąć 5% preferencyjną stawką podatku dochód uzyskany z działalności opisanej we wniosku, który Wnioskodawca uwzględnił lub uwzględni w ewidencji do celów wyodrębnienia dochodu pochodzącego z kwalifikowanego IP. Jakiekolwiek dochody niepochodzące z kwalifikowanego IP byłyby lub będą przez Wnioskodawcę pomijane w ewidencji, dotychczas jednak całość dochodu pozyskiwanego z opisanej działalności mieści się w zakresie zastosowania preferencji IP Box.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową, uznania wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz opodatkowania dochodów z wytwarzanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania ww. stawką dochodów ze świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług polegających na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania, w efekcie których nie powstaje program komputerowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze opisane okoliczności sprawy oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikowanego IP w rozumieniu ww. przepisu nie stanowi natomiast efekt rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania należącego do Spółki w sytuacji, gdy taki efekt nie jest nowym, tj. odrębnym od rozwijanego i ulepszanego oprogramowania programem komputerowym.

W przypadku więc, gdy Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności - wytwarza program komputerowy podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. kwalifikowane IP oraz uzyskuje dochód z takiego prawa uwzględniony w cenie świadczonej na rzecz Spółki usługi (tj. dochód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego z tego tytułu według stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, że wobec zamiaru zastosowania przez Wnioskodawcę preferencyjnej stawki opodatkowania w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z działalności opisanej we wniosku, który uwzględnił On lub uwzględni w ewidencji do celów wyodrębnienia dochodu "pochodzącego" z kwalifikowanego IP, powyższe będzie mogło nastąpić wyłącznie w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej na rzecz Spółki usługi.

Zaznaczenia jednocześnie wymaga, że - wbrew przekonaniu Wnioskodawcy - nie będzie On mógł zastosować 5% stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych ze świadczonych na rzecz Spółki usług polegających na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, w efekcie których nie powstaje odrębny od rozwijanego i ulepszanego oprogramowania program komputerowy stanowiący kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 powołanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.