0115-KDIT1.4011.40.2020.2.KK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r., uzupełnionym w dniu 13 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 13 marca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: "Wnioskodawca"). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: "Działalność dominująca"). W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca podejmuje współpracę z A. (dalej: "Spółka") w przedmiocie świadczenia na rzecz Spółki usług informatycznych. Spółka jest podmiotem działającym w branży IT. Wnioskodawca bierze udział w realizowanych przez Spółkę projektach polegających w szczególności na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu innowacyjnego oprogramowania komputerowego zarówno na indywidualne zamówienia klientów, jak i autorskiego oprogramowania udostępnianego klientom na podstawie udzielanej licencji (dalej: "Projekty").

Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac są nowe kody źródłowe oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych lub poszczególnych modułów stanowiących elementy składowe programu komputerowego (dalej: "Produkt" lub "Oprogramowanie"). Każdorazowo Projekt rozpoczyna się od ustalenia jego celów, odpowiadającym potrzebom zgłoszonym przez Spółkę lub klienta Spółki. Wnioskodawca przygotowuje nowe oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy.

Dla każdego Projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Wnioskodawca może realizować Projekt samodzielnie lub w zespole programistów będąc odpowiedzialnym za stworzenie uzgodnionej części Oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi częściami stworzy docelowy, finalny, zamówiony przez Spółkę lub klienta Spółki program komputerowy.

Tematyka tworzonego Oprogramowania jest zróżnicowana. Wnioskodawca realizował m.in. Projekt polegający na stworzeniu od podstaw programu do obsługi procesów firmy z branży farmaceutycznej, będącej klientem Spółki. Wnioskodawca, wspólnie z klientem, ustalił wykaz pożądanych przez klienta funkcjonalności programu takich jak np. obsługa ofert przetargowych czy zarządzanie stanami magazynowymi. Projekt realizowany był w języku programowania Java i stanowi rezultat własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy. Kolejnym przykładem obrazującym charakter Działalności dominującej podejmowanej przez Wnioskodawcę, jest Projekt realizowany na rzecz Spółki polegający na opracowaniu inteligentnego, autonomicznego systemu informatycznego optymalizującego przychody hoteli przy użyciu zaawansowanych algorytmów prognozujących popyt i pozycjonujących optymalne ceny. Projekt realizowany był we współpracy z analitykami branżowymi i specjalistami ds. modeli matematycznych oraz Big Data. W ramach tego Projektu Wnioskodawca odpowiedzialny był w szczególności za projektowanie kodu aplikacji, tworzenie rozwiązań informatycznych realizujących wymagania określone przez analityków oraz opracowane przez specjalistów mechanizmy i algorytmy, a także tworzenie dokumentacji technicznej powstających rozwiązań.

Cechą wspólną wszystkich Projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w trakcie wielu lat funkcjonowania w branży IT. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia Oprogramowania. Każdy Projekt prowadzony jest w sposób metodyczny i uporządkowany przy użyciu programu do zarządzania projektami. Program ten pozwala m.in na przegląd określonych celów, zaplanowanych zadań i stopnia ich realizacji przy poszczególnych Projektach. Efektem działań Wnioskodawcy jest każdorazowo autorskie oprogramowanie zarówno w postaci osobnych programów, jak również dodatkowych funkcjonalności do istniejących już, rozwijanych i ulepszanych programów.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających zatem każdy z Projektów odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Podobnie różnią się od siebie powstałe w ramach poszczególnych Projektów unikatowe rozwiązania informatyczne. Oprogramowanie Wnioskodawcy, w zależności od Projektu, może być przeznaczone do użytku na komputerze, smartfonie, tablecie lub urządzeniu podobnym. Produkty wytworzone w ramach Działalności dominującej Wnioskodawcy stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej: "Ustawa o PAIPP"). W myśl bowiem art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W zamian za realizację Projektów Wnioskodawca otrzymuje od Spółki umówione wynagrodzenie, które zależne jest od czasu świadczenia usług, tj. ustalona została stawka za każdą godzinę świadczenia usług. Wnioskodawca i Spółka ustalili, że ogół autorskich praw majątkowych do Produktów Wnioskodawcy przechodzi na Spółkę z chwilą zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia (w przypadku jednej umowy) lub z chwilą oddania utworu lub przedmiotu praw do dyspozycji Spółki w jakiejkolwiek postaci (w przypadku drugiej umowy łączącej Wnioskodawcę ze Spółką).

Wnioskodawca posiada ewidencję, o której mowa w art. 30cb Ustawy o PIT (dalej: "Ewidencja"). W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych Projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne Projekty w prowadzonej Ewidencji. Wnioskodawca wyodrębnił koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność w ramach Projektów oznaczone we wzorze jako lit. a. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie Działalności dominującej na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika (o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT) w odniesieniu do każdego z Projektów wynosi "1".

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP Box, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę ze Spółką na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach. W 2020 r. Wnioskodawca planuje zakup sprzętu komputerowego niezbędnego w pracy programisty i pełniącego zasadniczą rolę w procesie tworzenia Oprogramowania (dalej: "Sprzęt"). Sprzęt będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę przy tworzeniu Oprogramowania w ramach wszystkich Projektów realizowanych na zlecenie Spółki. Wnioskodawca zamierza przyporządkować koszty zakupu Sprzętu do przychodów z poszczególnych Projektów, stosując tzw. "klucz przychodowy", tj. według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania w ramach poszczególnych Projektów do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej Działalności dominującej w danym okresie.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

* Wnioskodawca nie świadczy usług wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonego Oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy ze Spółką Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Spółki.

* Wnioskodawca w 2019 r. realizował na rzecz Spółki projekty na podstawie dwóch umów. Jedna z nich nie reguluje kwestii związanych z odpowiedzialnością wobec osób trzecich za wykonanie i rezultat prac, natomiast zgodnie z drugą umową, na wykonane przez Wnioskodawcę prace w ramach poszczególnych zamówień udzielona zostaje gwarancja i rękojmia. W przypadku ujawnienia się wady w okresie obowiązywania gwarancji Wnioskodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wadzie, obowiązany jest wadę usunąć. Co istotne, niezależnie od zapisów umów, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością definiowane jako potencjalny brak pewności co do powodzenia, osiągnięcia zamierzonych rezultatów w ramach podejmowanego przedsięwzięcia gospodarczego. W ramach tego ryzyka Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za skutki niewłaściwego wykonania zleconych czynności.

* Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy zawartej ze Spółką są przez niego wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca, jako profesjonalista nie realizuje czynności na podstawie umowy pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca może wykonywać zlecone czynności zdalnie (w miejscu i czasie przez siebie wybranym) lub, w przypadku niektórych zleceń realizowanych na rzecz Spółki, w biurach Spółki lub innym uzgodnionym przez Strony miejscu. Niniejsze podyktowane jest charakterem poszczególnych Projektów, szczególnie w sytuacji gdy należyte wykonanie umowy wymaga od Wnioskodawcy współpracy z pracownikami, zleceniobiorcami lub klientami Spółki. Spółka nie wyznacza Wnioskodawcy szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności oraz nie sprawuje kierownictwa w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. 2019.1040 t.j. z późn. zm.).

* Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to może być rozumiane jako np. ryzyko inwestycyjne, czyli prawdopodobieństwo nieuzyskania przewidywanych (względnie oczekiwanych) wyników ekonomiczno-finansowych związanych z tą działalnością lub też podejmowanym przedsięwzięciem.

* Zarówno tworzone przez Wnioskodawcę moduły, dodatkowe funkcjonalności, jak również kompletne aplikacje noszą wszelkie cechy utworów podlegających ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz spełniają definicję programów komputerowych rozumianych jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, przy czym pojęcie "komputer" nie ogranicza się do PC, lecz odnosi się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony.

* Wnioskodawca rozwija i ulepsza innowacyjne oprogramowanie każdorazowo na zlecenie Spółki. Oprogramowanie to może być własnością Spółki, lub klienta Spółki - w tym drugim przypadku Spółka działa na zasadzie pośrednika, delegując współpracujących z nią programistów do pracy nad projektami swoich klientów.

* Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przypadku gdy rozwija lub ulepsza istniejące oprogramowanie (którego właścicielem jest Spółka lub klient Spółki), to w wyniku podjętych przez niego czynności powstają nowe utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem praw autorskich do tworzonych przez siebie ulepszeń i nowych funkcjonalności do momentu, w którym prawa te są przez niego zbywane zgodnie z umowami, jakie wiążą Wnioskodawcę ze Spółką.

* Umowa, w ramach której ogół autorskich praw majątkowych do produktów Wnioskodawcy przechodzi na Spółkę z chwilą zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia to umowa dotycząca realizacji przez Wnioskodawcę konkretnego, pojedynczego zlecenia, tj. projektu pn. "Opracowanie inteligentnego, autonomicznego systemu informatycznego optymalizującego przychody hoteli przy użyciu zaawansowanych algorytmów prognozujących popyt i pozycjonujących optymalne ceny, a także zarządzającego ich publikacją w kanałach dystrybucji." Projekt realizowany był we współpracy z analitykami branżowymi i specjalistami ds. modeli matematycznych oraz Big Data. W ramach tego Projektu Wnioskodawca odpowiedzialny był w szczególności za projektowanie kodu aplikacji, tworzenie rozwiązań informatycznych realizujących wymagania określone przez analityków oraz opracowane przez specjalistów mechanizmy i algorytmy, a także tworzenie dokumentacji technicznej powstających rozwiązań. W wyniku realizacji tego Projektu Wnioskodawca stworzył Oprogramowanie, a następnie zbył na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe do tego Oprogramowania w związku z czym osiągnął dochód ze zbycia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do tego Oprogramowania nastąpiło z chwilą zapłaty przez Spółkę należnego z tego tytułu Wnioskodawcy wynagrodzenia. Zgodnie z zapisami tej umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do jej realizacji z należytą starannością oczekiwaną od profesjonalisty, a na wykonane prace udzielona została gwarancja i rękojmia. Druga umowa łącząca Wnioskodawcę ze Spółką reguluje zasady, na jakich Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi informatyczne. Zgodnie z zapisami tej umowy, usługi będą świadczone przez Wnioskodawcę na bieżąco, zgodnie z potrzebami Spółki. Oznacza to, że jest to swego rodzaju umowa generalna, na mocy której Spółka może zlecać Wnioskodawcy udział w wielu Projektach (głównie realizowanych na rzecz klientów Spółki) wedle aktualnego zapotrzebowania. Projekty te Wnioskodawca może prowadzić samodzielnie lub w zespole programistów zaangażowanych przez Spółkę. W ramach tej umowy Wnioskodawca zrealizował m.in. projekt polegający na stworzeniu od podstaw programu do obsługi procesów firmy z branży farmaceutycznej, będącej klientem Spółki. Przejście na Spółkę praw własności do utworów powstałych w wyniku realizacji umowy następuje z chwilą oddania przez Wnioskodawcę utworu lub przedmiotu praw do dyspozycji Spółki w jakiejkolwiek postaci.

* Wynagrodzenie za przeniesienie praw do utworu objęte jest wynagrodzeniem umownym, co do zasady kalkulowanym na podstawie liczby przepracowanych godzin. Umowa dopuszcza również (za obopólną zgodą stron) rozliczenia ryczałtowe, tj. określone z góry jedną kwotą na podstawie sporządzonej przez Wnioskodawcę wyceny kompletnego zlecenia. W 2019 r. Wnioskodawca zrealizował jedno zlecenie rozliczane ryczałtowo, polegające na zaprojektowaniu całej architektury BigData systemu informatycznego - zarówno w formie koncepcji, jak i dostarczenie tzw. szkieletu aplikacji w postaci kodu źródłowego. Otrzymane w związku z realizacją tej umowy wynagrodzenie (zarówno kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, jak i ryczałtowe) stanowi dla Wnioskodawcy dochód ze zbycia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Umowa ta zobowiązuje Wnioskodawcę do świadczenia usług w sposób profesjonalny, z uwzględnieniem charakteru i zakresu działalności Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi standardami i przepisami.

* Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnił koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest "na bieżąco" od początku 2019 r., kiedy to pojawiła się możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w podatku dochodowym, tzw. IP Box.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisane prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a ust. 38 Ustawy o PIT, a której prowadzenie jest warunkiem przewidzianym dla skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT?

2. Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 3 i 4 Ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej koszty Sprzętu opisane przez Wnioskodawcę we wniosku mogą być alokowane do poszczególnych kwalifikowanych IP według klucza przychodowego?

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy opisane we wniosku prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust. 38 Ustawy o PIT, a której prowadzenie jest warunkiem przewidzianym dla skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, prawo z rejestracji topografii układu scalonego, dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432), autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań" do prac rozwojowych. Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.) zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową. Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z dnia 7 listopada 2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuje się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy.

Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej: "Objaśnienia"), na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, przyczyniając się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych u klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony. Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami "spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany." Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawca prowadzi Projekty w sposób metodyczny i uporządkowany - przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja Projektów przy współpracy ze Spółką stanowi główny trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego. W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami "Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług." Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania. W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: (...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego Oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT, a w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP. Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów: Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego", które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają powyżej wskazaną w Objaśnieniach Ministra Finansów definicję programu komputerowego. Ponadto, Produkty te będą chronione prawem autorskim ponieważ można uznać je za utwór w rozumieniu Ustawy o PAIPP. Art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria: musi być rezultatem działalności człowieka, wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła, musi się w nim przejawiać działalność twórcza, konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter. W ocenie Wnioskodawcy zarówno moduły stanowiące elementy składowe Projektów, jak również samodzielne Projekty, w wyniku których powstaje kompletne oprogramowanie rozumiane jako zbiór poszczególnych modułów noszą wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia Produktów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zatem programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 Ustawy o PAIPP. Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Niezbędne jest również ustalenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 Ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata): 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych. Rezultatem pracy Wnioskodawcy jest każdorazowo Oprogramowanie, do którego przenosił on na Spółkę prawa autorskie. Ogół autorskich praw majątkowych do Produktów Wnioskodawcy przechodzi na Spółkę z chwilą zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia (w przypadku jednej umowy) lub z chwilą oddania utworu lub przedmiotu praw do dyspozycji Spółki w jakiejkolwiek postaci (w przypadku drugiej umowy łączącej Wnioskodawcę ze Spółką).

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3 Ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

W myśl art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b)*1,3/a+b+c+d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od "1", przyjmuje się, że wartość ta wynosi "1" (art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT). W ocenie Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego. Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 Ustawy o PIT. W ocenie Wnioskodawcy wskaźnik nexus w odniesieniu do wszystkich kwalifikowanych IP wynosi "1" ponieważ wykazuje On jedynie koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, oznaczone we wzorze jako lit. a. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie Działalności dominującej na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem koszty oznaczone we wzorze literami "b", "c", i "d" wynoszą zero. Do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca stosuje preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, koszty Sprzętu opisane we wniosku mogą być alokowane do poszczególnych kwalifikowanych IP według klucza przychodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach Działalności dominującej do konkretnych przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej Działalności dominującej w danym okresie. Możliwość alokacji tzw. kosztów kwalifikowanych do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według klucza przychodowego potwierdzona została przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-3.4011.602.2019.2.AC z dnia 3 stycznia 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3) / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Na podstawie powyższych informacji należy również stwierdzić, że dochód ze zbycia autorskiego prawa do oprogramowania komputerowego stanowi dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości przypisania kosztów Sprzętu opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku do poszczególnych kwalifikowanych IP wskazać należy, że wskazana alokacja według klucza przychodowego może mieć zastosowanie, jeśli inne metody nie są bardziej odpowiednie. Zaznaczenia przy tym wymaga, że weryfikacja zasadności stosowania opisanej metody podziału kosztów według proporcji przychodowej możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.