0115-KDIT1.4011.144.2019.3.DW - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1.4011.144.2019.3.DW PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem w dniu 14 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony pismem w dniu 14 lutego 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W zakresie swojej działalności tworzy programy komputerowe, na które następnie udziela licencji.

Programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Ich tworzenie jest rezultatem jego indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zleceniodawcy nie definiują założeń do programu lecz tylko naświetlają zagadnienie (problem), które ma być wspomagane przez rozwiązanie informatyczne. Na podstawie tych danych Wnioskodawca sam definiuje założenia do programu komputerowego i wykonuje go. Na etapie wdrażania program jest jeszcze modyfikowany. Dziedziny, których dotyczy oprogramowanie są bardzo różne, uzależnione od potrzeb zleceniodawców. Czasami są to większe kompleksowe projekty, jak na przykład oprogramowanie całego procesu sprzedaży produktów w znacznej części konfigurowalnych przez zamawiającego składającego się z: aplikacji internetowej pozwalającej na przyjmowanie zamówień tych produktów, aplikacji wspomagającej produkcję i aplikacji zajmującej się dystrybucją tych produktów do zamawiającego. Niekiedy są to mniejsze projekty, jak na przykład program do automatyzacji księgowania wyciągów bankowych z zastosowaniem mechanizmów samouczenia się.

Na potwierdzenie szerokiego zakresu tematycznego Wnioskodawca może wymienić program hurtowni danych wspomagający procesy decyzyjne, program do obiegu dokumentów czy program do ewidencji czasu pracy i wiele innych. Wykonywane przez Wnioskodawcę rozwiązania przybierają różną formę: najczęściej są to typowe programy desktopowe ale również aplikacje internetowe, serwisy serwerowe czy aplikacje rozszerzające serwery baz danych. W czasie eksploatacji programy są rozwijane i dodawane są nowe funkcjonalności.

Praca Wnioskodawcy jest w pełni oryginalna. Nikt nie przekazuje mu żadnych instrukcji, ani schematów co do sposobów działania lub implementacji programu. Użytkownicy mogą jedynie zgłaszać swoje pomysły na ulepszenie programu, jednak nie jest on w żaden sposób zobowiązany do ich realizacji.

Celem pracy Wnioskodawcy jest wykorzystanie posiadanej przez niego wiedzy do poprawy funkcjonalności oraz użyteczności tychże programów, co przekłada się na zwiększenie zasobów wiedzy, ale również i na większą dochodowość w zakresie wynagrodzenia z tytułu udzielanych licencji.

Rozwijanie wymienionych programów komputerowych jest skomplikowanym procesem twórczym, który Wnioskodawca realizuje przez cały rok w sposób systematyczny oraz metodyczny. Ma to na celu zwiększenie zasobów wiedzy, a przede wszystkim wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych i ulepszania istniejących produktów. Nie są to działania rutynowe i okresowe.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz dodatkowo prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 30cb ustawy PIT.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jego działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Rozwijanie wymienionych programów komputerowych jest skomplikowanym procesem twórczym, który Wnioskodawca realizuje przez cały rok w sposób systematyczny oraz metodyczny.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe programy oraz je ulepsza.

Programy Wnioskodawcy są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących.

W ramach działalności Wnioskodawca zwiększa zasoby wiedzy, a przede wszystkim wykorzystuje zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Do tworzenia nowych i ulepszania istniejących produktów Wnioskodawca wykorzystuje dostępnie aktualną wiedzę i umiejętności.

Wszystkie programy, o których Wnioskodawca wspomina we wniosku zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wspomniane programy są cały czas ulepszane.

Działalność badawczo - rozwojową Wnioskodawca prowadzi od 2003 r.

Wnioskodawca nie przenosi majątkowych praw autorskich do wytwarzanego, ulepszonego i rozwijanego oprogramowania na Zamawiającego. Majątkowe prawa autorskie pozostają jego własnością. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania nie jest dokonywane na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania dotyczy programów, do których Wnioskodawca posiada autorskie prawa majątkowe. Wnioskodawca nie osiąga dochodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez niego oprogramowanie. Czynności zlecone Wnioskodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Prace związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania wykonywane są w siedzibie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej z wykorzystaniem swojego sprzętu i oprogramowania narzędziowego w czasie, na który zlecający nie ma wpływu. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w 2019 r. z tytułu należności otrzymywanych w zamian za udzielenie licencji do programów komputerowych Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzenie i rozwijanie programów komputerowych odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność ta ma charakter twórczy, systematyczny, a jej celem jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią jego własność, która podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W zakresie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu udzielania licencji w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy PIT. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy PIT.

W konsekwencji, w zakresie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku wynoszącą 5% po zakończeniu roku podatkowego poprzez złożenie zeznania podatkowego za 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodu według stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl