0115-KDIT1.4011.134.2020.2.MN - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 maja 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1.4011.134.2020.2.MN 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 3 listopada 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a jego dochód opodatkowany jest podatkiem liniowym.

Od dnia 20 lutego 2017 r. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na podstawie zawartej ramowej umowy o współpracy na rzecz Spółki z o.o. z siedzibą w L. (KRS: XXX). Na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawca zobowiązany jest świadczyć usługi w zakresie:

1.

programowania, testowania, implementacji, tworzenia aplikacji i modułów,

2.

przygotowywania dokumentacji technicznej, instrukcji dla użytkowników, raportów badawczo-rozwojowych,

3.

tworzenia nowych funkcjonalności oraz propozycji ulepszeń standardów technicznych.

Wnioskodawca samodzielnie określa miejsce i czas świadczenia usług i może wykonywać czynności w każdym miejscu, w którym prowadzi swoją działalność, jak również w C..... w X.... Wnioskodawca ma zatem dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania czynności, jak również nie pozostaje pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za świadczone przez niego usługi, a zatem ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za świadczone usługi i za rezultat tych usług.

Wykonując czynności na rzecz przedmiotowej Spółki Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, tj. programy komputerowe lub ich części zwane też modułami - utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego lub jego części. Wynagrodzenie ustalone w umowie za świadczenie usług obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu. Wnioskodawca osiąga zatem dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi/produktu. Przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części następuje z chwilą ich powstania/ustalenia i staje się skuteczne na podstawie zawartej umowy, bez konieczności składania przez strony dalszych, dodatkowych oświadczeń. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jednak wykorzystuje w pracy ogólnodostępne narzędzia i biblioteki programistyczne darmowe, wolne oprogramowanie na licencjach x, x, x. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, co w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca w zależności od zleconego projektu realizuje go w pełni samodzielnie, indywidualnie, a przy większych projektach jest członkiem zespołu tworzącego oprogramowanie i wytwarza wtedy samodzielnie, indywidualnie tylko część programu (moduł) będący utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdarza się również tak, że Wnioskodawca rozwija czy ulepsza oprogramowanie już istniejące i będące własnością Spółki, którego w niektórych przypadkach Wnioskodawca był autorem (oprogramowanie było uprzednio wytworzone przez Wnioskodawcę, a autorskie prawa do niego następnie przeniesiono na Spółkę), a w innych nie jest i nie był autorem (udostępnione bezpłatnie, na podstawie licencji niewyłącznej). Każdorazowo jednak rozwinięcie lub ulepszenie odbywa się poprzez tworzenie przez Wnioskodawcę samodzielnie, indywidualnie nowych utworów, tj. obok już istniejącego, nieprzydatnego (np. wykorzystującego przestarzałe technologie), niewydajnego (np. wymagającego zbyt dużych zasobów technicznych) lub nieoptymalnego programu komputerowego powstaje zupełnie nowy i lepszy program, albo też dodawane są nowe moduły do już istniejącego programu.

W każdym jednak przypadku powstają nowe odrębne utwory od dotychczas istniejącego oprogramowania, których całość praw autorskich jest przenoszona na Spółkę, za wynagrodzeniem zgodnie z zawartą umową o współpracę. W przypadku modułów przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się przed ich przyłączeniem do istniejącego oprogramowania. Wnioskodawca jest właścicielem ww. ulepszeń będących utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wykonuje czynności w obszarze przetwarzania dużych zbiorów danych (ang. Big Data), liczonych w dziesiątkach terabajtów, w szczególności pochodzących z sensorów instalacji grzewczych i/lub chłodniczych podłączonych do Internetu, tzw. Internet Rzeczy (ang. IoT - Internet of Things). Pisane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są niezbędne do wykorzystania w sposób użyteczny gromadzonych przez Spółkę danych. Wytwarzane programy lub ich części są ściśle związane z konkretnym przypadkiem użycia wymaganym przez Spółkę. Składają się m.in. z indywidualnie dobranej architektury rozwiązania i wykorzystanych technologii potrzebnych do działania takiego programu, ustalanych na podstawie badań konceptów, testów wydajnościowych, jakościowych i kosztowych. Takie rozwiązania są ściśle dostosowane do Spółki i jej potrzeb. Wymagają poznania danych celem zaprojektowania i wytworzenia unikalnego w skali globalnej programu komputerowego. Tak wytworzony program lub jego część (w przypadku pracy zespołowej gdzie każdy członek zespołu projektowego odpowiedzialny jest tylko za część programu wytworzonego indywidualnie i samodzielnie) jest wprowadzany do użycia, a całościowe prawa autorskie do programu komputerowego (lub jego części) są sprzedawane na mocy zawartej ze Spółką umowy.

Przykładowe tworzone programy umożliwiają:

* agregację i analizę statystyczną błędów występujących na x podłączonych do Internetu,

* analizę i raportowanie trendów różnych sensorów z urządzeń,

* agregację i dostarczenie historycznych temperatur odczytanych z sensorów zainstalowanych w gospodarstwach domowych, celem prezentacji w aplikacjach mobilnych domowników,

* w oparciu o zgromadzone dane wykorzystanie i budowanie modeli poprzez uczenie maszynowe (dziedzina sztucznej inteligencji) celem np.: przewidywania z wyprzedzeniem zużycia elementu instalacji grzewczej, predykcji wystąpienia błędu, nauczenia się charakterystyki lokalu, pomieszczeń czy zachowań domowników, celem inteligentnego sterowania ciepłem i minimalizacji zużycia energii.

Programy komputerowe lub ich części pisane są do pracy w środowisku rozproszonym (wiele maszyn połączonych w klastry obliczeniowe) i przetwarzania w chmurach obliczeniowych. Wykorzystywana jest chmura x oraz dostępne tam technologie jak np. x, x, x, x, x, x, xs, x, x, x, x oraz inne w zależności od konkretnego przypadku i potrzeb. Z pozostałych technologii można wymienić x, x, xa, xp, x, x, Sx, xI oraz inne. Wykorzystywane są głównie języki programowania x, Sx, x, Sx. Tworzone oprogramowanie służy zatem przetwarzaniu dużych zbiorów danych z opóźnieniem (tzw. batchowe) i/lub w czasie rzeczywistym w celu dostarczenia analiz, raportów i komponentów do aplikacji klienckich.

Wyjaśniając, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegają przede wszystkim na tworzeniu oprogramowania od podstaw, tj. programu komputerowego lub jego części (określonych modułów) od początku do końca samodzielnie na rzecz Spółki. Wnioskodawca jest wówczas właścicielem i autorem tworzonego w opisany powyżej sposób oprogramowania.

Podkreślić przy tym trzeba, że tworzona przez Wnioskodawcę funkcjonalność/moduł jest elementem odrębnym, kwalifikowanym IP, tworzonym od podstaw przez Wnioskodawcę i następnie może być on przyłączony do istniejącego oprogramowania. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość praw autorskich do wytworzonego w opisany sposób programu komputerowego lub jego części za wynagrodzeniem zgodnie z zawartą umową o współpracę. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu objęte jest wynagrodzeniem ustalonym z tytułu realizacji umowy ramowej. W przypadku tworzenia jedynie modułu, autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Spółkę po ich wytworzeniu/ustaleniu, a więc przed przyłączeniem do danego oprogramowania Spółki. Dochód z tworzonych programów komputerowych lub modułów programów komputerowych, których w każdym roku kalendarzowym Wnioskodawca może wytworzyć nawet kilkadziesiąt, będących utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, których całościowe prawa autorskie są przenoszone na Spółkę za wynagrodzeniem na podstawie zawartej umowy o współpracę Wnioskodawca chciałby opodatkować przy uwzględnieniu ulgi IP BOX.

Czynności w obszarze dużych zbiorów danych wymagają od Wnioskodawcy interdyscyplinarnej wiedzy i doświadczenia - łączą bowiem zagadnienia matematyki, statystyki oraz różnych dziedzin informatyki - architektury systemów, programowania, testowania, administracji, baz danych, eksploracji danych, czy uczenia maszynowego. Wiedza ta jest ciągle poszerzana przez Wnioskodawcę poprzez specjalistyczną literaturę, strony internetowe i blogi techniczne, czytanie dokumentacji produktów, artykułów naukowych, udział w konferencjach i warsztatach na terenie kraju jak i poza jego granicami. Wykorzystywane technologie, wiedza i doświadczenie sprawiają, że tworzone programy komputerowe są innowacyjne i unikalne w skali globalnej. Jednocześnie oprogramowania te są ściśle dostosowane do wymagań, danych i pracy w konkretnym środowisku Spółki. Przy tworzonym oprogramowaniu Wnioskodawca każdorazowo stosuje najnowsze standardy i trendy w dziedzinie programowania, podobnie przy rozwijaniu oprogramowania już funkcjonującego. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy czytelności, użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania poprzez wytworzenie nowych części (modułów) programu lub nawet wytworzenie całego programu komputerowego od początku jeżeli w ocenie Wnioskodawcy i Spółki jest to słuszny kierunek działania (prowadzi do uzyskania przez Spółkę długoterminowych korzyści).

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazał, iż w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca zatem prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest przez niego prowadzona od początku współpracy ze Spółką. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy jak i działalności w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponieważ jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób programów komputerowych lub ich części, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 analizowanej ustawy). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Nadto z uwagi na okoliczność, iż Wnioskodawca kontynuuje współpracę ze Spółką na takich samych zasadach chciałby od początku roku 2020 uiszczać zaliczki w zmniejszonej wysokości, uwzględniając ulgę IP BOX.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r. (ponieważ wówczas weszły w życie przepisy dotyczące obowiązku prowadzenia stosownej ewidencji i wówczas Wnioskodawca powziął wiedzę o tym obowiązku) i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w wyniku czynności takich jak testowanie czy implementacja nie powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego będącego tworem Wnioskodawcy, są to jedynie czynności o charakterze technicznym, do których Wnioskodawca przy rozliczeniu zastosuje stawkę przewidzianą dla podatku liniowego. Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych jedynie do wytworzonych przez siebie kwalifikowanych praw własności intelektualnej - do programów komputerowych lub ich modułów (części) - a więc utworów chronionych na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stworzone przez Wnioskodawcę tzw. moduły stanowią części programu komputerowego, np. kody, interfejsy itd. Programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę autorskie moduły stanowią zatem program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż każdy z programistów w zespole odpowiedzialny jest za inne zadanie, a więc za tworzenie osobnego modułu programu komputerowego, kodu, interfejsu itd. Wnioskodawca jako członek takiego zespołu samodzielnie tworzy daną nową funkcjonalność, moduł programu komputerowego (do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Spółkę), który jest następnie przyłączany do oprogramowania, nad którym pracuje cały zespół. Jak wspomniano powyżej część programu komputerowego (moduł) jest utworem chronionym na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Moduł programu komputerowego jest tworzony jedynie przez Wnioskodawcę i jest on jego autorem i właścicielem.

Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego dochód, który uzyskał w związku z przeniesieniem na Spółkę wytworzonego przez siebie (a nie zespół programistów) "modułu" będącego osobnym utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wskazano powyżej pojęcie "program komputerowy" należy rozumieć szeroko, a zatem programem komputerowym są jego części składowe, moduły takie jak: kody, interfejsy, kody wynikowe itd.

Specyfika czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę polega na tym, że oprócz całych programów komputerowych tworzy również innowacyjne kody, moduły czy funkcjonalności stanowiące części oprogramowania. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą powstania całego programu komputerowego lub ustalenia jego części (art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - zgodnie z którym utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia chociażby miał postać nieukończoną). Chwila przeniesienia autorskiego prawa majątkowego zależna jest zatem od utworu nad jakim pracuje Wnioskodawca.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Każda taka zmiana ma charakter unikalny, niepowtarzalny i jest wprowadzana zgodnie z potrzebami Spółki i na jej zlecenie. Wnioskodawca jest właścicielem nowych funkcjonalności (ulepszeń), do których autorskie prawa majątkowe przenosi na Spółkę. Nowe funkcjonalności są następnie przyłączane do oprogramowania Spółki. Take ulepszenie, rozwinięcie oprogramowania odbywa się na zlecenie Spółki i na podstawie umowy ramowej łączącej Strony. Nowa funkcjonalność, ulepszenie jako osobny moduł oprogramowania stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W wyniku prac polegających na rozwijaniu czy ulepszaniu oprogramowania już istniejącego poprzez wprowadzanie do niego zmian powstaje utwór zależny. Zmiany są wprowadzane na zlecenie Spółki na podstawie umowy ramowej, na podstawie licencji niewyłącznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2019 składanym w roku 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2020 Wnioskodawca będzie mógł odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania wykorzystywanego do analizy i przetwarzania dużych zbiorów danych. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy jak wynika z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy zatem nie będzie mógł on uiszczać pomniejszonych zaliczek, a będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), co znajduje potwierdzenie w ostatnio wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych w tym przedmiocie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 analizowanej ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Dodatkowo wskazać należy, że kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym zostały one osiągnięte. Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy lub obliczanie ich przy zastosowaniu stawki 5%.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy), z zastrzeżeniem art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl