0115-KDIT1.4011.114.2019.2.MST - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz spełnienia wymogów ustawowych co do elementów ewidencji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1.4011.114.2019.2.MST PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz spełnienia wymogów ustawowych co do elementów ewidencji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 4 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz spełnienia wymogów ustawowych co do elementów ewidencji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz spełnienia wymogów ustawowych co do elementów ewidencji, który został uzupełniony w dniu 4 lutego 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. W ramach prowadzonej działalności świadczy On usługi projektowania i tworzenia oprogramowania na urządzenia/systemy wbudowane.

Wnioskodawca nie korzysta z usług podwykonawców, jak również nie nabywa i nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej B+R) prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi ksiąg rachunkowych, bowiem nie mają do Niego zastosowania przepisy ustawy o rachunkowości. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca prowadzi ewidencję podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca - w ramach umowy o współpracy ze Spółką X - świadczy usługi polegające na:

1.

projektowaniu i implementacji oprogramowania...,

2.

projektowaniu i implementacji oprogramowania...,

3.

tworzeniu dokumentacji i specyfikacji technicznych.

Wnioskodawca odpowiada za wdrażanie/dostarczanie nowych technologii pozwalających na usprawnienie i optymalizację procesów w branży gastronomicznej. Innowacyjne rozwiązania, które dostarcza Wnioskodawca pozwalają zapewnić jeszcze szybszą i bezpieczniejszą pracę osób mających bezpośrednią styczność z przetwarzaniem i utrzymywaniem żywności.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca realizuje zadania, które można podzielić na następujące obszary:

* Prace badawczo-rozwojowe,

* Opracowanie algorytmów i oprogramowania...,

* Opracowanie systemów i usług,

* Automatyzacja procesu testowania i produkcji.

Prace badawczo-rozwojowe

Jednym z głównych obszarów działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie prac badawczo-rozwojowych zorientowanych na tworzenie prototypów sprzętowo-programowych. Ich celem jest weryfikacja hipotez i założeń analizy przydatności poszczególnych rozwiązań, weryfikacja możliwości masowej produkcji projektowanych urządzeń oraz możliwości ich wdrożenia w założony przez klienta obszar zainteresowań. Wnioskodawca bierze udział (jako konsultant) w etapie projektowania prototypu sprzętowego, pomagając w doborze odpowiednich technologii. Jest także odpowiedzialny za zaprojektowanie, wykonanie oraz zweryfikowanie eksperymentalnej części oprogramowania. Realizacja prac w obu zagadnieniach wymaga od Wnioskodawcy specjalistycznej wiedzy oraz umiejętności z różnych dziedzin nauki, takich jak informatyka, elektronika, telekomunikacja, matematyka, fizyka i inne. Dogłębna analiza przeprowadzonych prac eksperymentalnych oraz weryfikacja założeń pozwala na rozpoczęcie prac projektowych nad danym rozwiązaniem oraz finalnie na produkcję oraz wdrożenie rozwiązania do danego obszaru zainteresowania klienta.

Opracowanie algorytmów i oprogramowania niskopoziomowego

Rozwiązania sprzętowo-programowe, w realizacji których bierze udział Wnioskodawca w kolejnym etapie (po weryfikacji prototypu) wymagają opracowania algorytmów niezbędnych w procesie, w którym rozwiązanie ma zostać wykorzystane. Algorytmy te opracowywane są w postaci oprogramowania... na urządzenie wbudowane. Realizacja tego etapu wymaga od Wnioskodawcy zaprojektowania oraz wykonania oprogramowania, które następnie trafi do pamięci urządzenia i będzie wykonywane jako główne (a czasem jedyne) zadanie. Oprogramowanie wbudowane w całości lub w części wykonane jest przez Wnioskodawcę. Kompletne rozwiązanie sprzętowo-programowe dostarczone przez Wnioskodawcę do klienta/odbiorcy po przeprowadzeniu niezbędnych testów może zostać wdrożone do produkcji seryjnej. Podczas etapu opracowywania oprogramowania Wnioskodawca musi wykorzystać specjalistyczną wiedzę m.in. z zakresu elektroniki, informatyki, matematyki, statystyki, fizyki.

Oprogramowanie wraz z opracowanymi algorytmami, którego autorem jest Wnioskodawca i które powstało na podstawie Jego wiedzy i doświadczenia stanowi utwór podlegający ochronie prawno-autorskiej. W ramach umowy z klientem/odbiorcą Wnioskodawca deklaruje przenosić na niego wszystkie autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania utworami.

Opracowanie systemów i usług

W niektórych przypadkach innowacyjność nie ogranicza się do samego rozwiązania sprzętowo-programowego. Wraz z nim tworzone są systemy i usługi wspomagające rozwiązanie, które w sposób unikalny rozwiązują dany problem technologiczny. Wspominane systemy i usługi rozszerzają możliwości rozwiązania sprzętowo-programowego o zdalną konfigurację i zarządzanie procesami, nieograniczony dostęp z każdego miejsca na ziemi, możliwość wspólnej komunikacji między wieloma urządzeniami, możliwość zdalnego wysyłania poprawek do oprogramowania urządzeń, wprowadzają historię zdarzeń i incydentów wykrytych podczas pracy urządzenia itp. Podobnie jak w przypadku rozwiązania sprzętowo-programowego, Wnioskodawca na tym etapie prac odpowiedzialny jest za projektowanie oraz wytworzenie systemów i usług, które w tym przypadku mają formę oprogramowania.... Wnioskodawca, wykorzystując wiedzę i doświadczenie dobiera odpowiednie technologie i łączy różne rozwiązania tak, aby w efekcie końcowym spełnić założenia wymagane przez dany system lub usługę. Wytworzone oprogramowanie w całości lub w części wykonane jest przez Wnioskodawcę, a kompletne rozwiązanie w postaci systemów i/lub usług dostarczone przez Wnioskodawcę do klienta/odbiorcy, po przeprowadzeniu niezbędnych testów może zostać wdrożone do użytku.

Opracowane przez Wnioskodawcę systemy i usługi, których jest autorem - podobnie jak w przypadku rozwiązań sprzętowo-programowych - stanowią utwory podlegające ochronie prawno-autorskiej. W ramach umowy z klientem/odbiorcą Wnioskodawca deklaruje przenosić na niego wszystkie autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania utworami.

Automatyzacja procesu testowania i produkcji

Podczas długości życia rozwiązania technologicznego prowadzane są udoskonalenia rozwiązania oraz usuwane są wykryte błędy. Wymagane jest więc, aby dane rozwiązanie technologiczne za każdym razem po wprowadzeniu do niego zmian było testowane w ten sam sposób oraz żeby generowane oprogramowanie tworzone było w tych samych warunkach. Wymagane jest więc, aby podczas prac nad rozwiązaniami sprzętowo-programowymi oraz systemami i usługami wprowadzić pełną automatyzację niektórych kroków. W ten sposób prowadzone udoskonalenia mogą zostać dostarczone do klienta/odbiorcy szybciej oraz zarówno odbiorca/klient, jak i Wnioskodawca mają pewność, że żaden zewnętrzny błąd ludzki nie wpłynie na kroki objęte automatyzacją. Wnioskodawca w tym przypadku odpowiedzialny jest za zaprojektowanie odpowiednich zautomatyzowanych procesów oraz dodatkowego oprogramowania w formie skryptów i podczas prac nad rozwiązaniem sprzętowo-programowym lub systemami i usługami. Utwory wytworzone podczas prac nad automatyzacją procesów testowania i produkcji podlegają tym samym regułom jak utwory w poprzednich etapach oraz prawa do nich przechodzą na odbiorcę/klienta.

Wymienione powyżej aktywności Wnioskodawcy występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania na urządzenia/systemy wbudowane.

Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia określonego w umowie o współpracy przenosi na rzecz Spółki całość swoich autorskich praw majątkowych do wszelkiego oprogramowania lub innego utworu zrealizowanego w ramach i w czasie trwania ww. umowy o współpracy.

Stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie na urządzenia/systemy wbudowane stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191).

Reasumując, Wnioskodawca potwierdza w opisanym przez Niego stanie faktycznym, iż mamy tu do czynienia z autorskim oprogramowaniem stworzonym przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania na urządzenia/systemy wbudowane, czyli w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Dochód Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony jest w cenie usługi wykonywanej na rzecz Spółki.

Sporządzona przez Wnioskodawcę ewidencja zawiera następujące pozycje:

* daty dokumentów księgowych, ich numery oraz kwoty z nich wynikające,

* wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prac związane z wytwarzaniem oprogramowania,

* wykazuje przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przygotowana przez Wnioskodawcę ewidencja ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W piśmie uzupełniającym wskazano, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do treści art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.). Posiada On rezydencję podatkową oraz nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Jednocześnie wyjaśniono, że Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe. Powyższe stanowi rezultat Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji jest utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca ocenia swoją działalność gospodarczą jako działalność twórczą. De facto Wnioskodawca opisując stan faktyczny we wniosku wskazał wykonywane przez siebie zadania, które wykonywane są w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe oraz ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza On i rozwija oprogramowanie, o którym mowa we wniosku.

W uzupełnieniu doprecyzowano, że od 12 stycznia 2016 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania oprogramowania. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest wytworzenie i rozwinięcie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. oprogramowania komputerowego.

Wnioskodawca w ramach współpracy ze Spółką X - obok wytwarzania programu komputerowego - dokonuje również rozwijania oprogramowania:

* zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania mają na celu m.in. bieżącą naprawę błędów, konfigurację i tworzenie mini aplikacji oraz rozwój i udoskonalenie AIP - interfejs programistyczny aplikacji. W ocenie Wnioskodawcy, rozwijanie oprogramowania nie ma charakteru rutynowego, występuje w zależności od sytuacji (potrzeby Zlecającego),

* Wnioskodawca dokonuje rozwijania programu komputerowego na zlecenie podmiotu będącego już właścicielem tego oprogramowania.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanych IP. Ewidencjonował On na bieżąco zdarzenia na cele stosowania preferencji IP Box za cały rok 2019. Wnioskodawca dochował staranności, by dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP ewidencja była prowadzona w sposób opisany we wniosku tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym za 2019 rok wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu. Wskazana ewidencja w analogiczny sposób jest i będzie dalej prowadzona w roku 2020 i latach kolejnych.

Jednocześnie wskazano, że Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za wykonywane przez Niego czynności będące przedmiotem umowy. Jest On odpowiedzialny za wszelkie szkody powstałe w związku z wykonywaniem czynności, a wyrządzone zarówno Spółkom, z którymi współpracuje, jak i osobom trzecim, zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Spółka, z którą współpracuje Wnioskodawca na podstawie umowy nie wyznacza szczegółowo czasu i sposobu wykonywania przez Niego usług. Ponadto, ww. Spółka nie sprawuje kierownictwa w rozumieniu art. 22 Kodeksu Pracy. Spółka, z którą Wnioskodawca współpracuje na podstawie umowy wskazanej we wniosku nie ponosi ryzyka Jego działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko w związku z prowadzoną przez Niego działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z opodatkowania stawką 5% - zgodnie z art. 30ca ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w ramach opisanej sytuacji gospodarczej?

2. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja spełnia wymogi ustawowe określone w art. 30cb ust. 2 ustawy?

Ad 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje Mu prawo do skorzystania z opodatkowania, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stawką 5% dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w ramach opisanej sytuacji gospodarczej.

Wnioskodawca podtrzymuje, iż zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku, podejmowane przez Niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z opodatkowania, zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, stawką 5% dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w ramach opisanej sytuacji gospodarczej.

Wnioskodawca, uzasadniając swoje stanowisko wskazuje na art. 5a pkt 38 ustawy, który definiuje pojęcie działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z jego treścią, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zarówno pojęcie badań naukowych, jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 oraz pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Artykuł 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1868) wskazuje, iż badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

Stosownie do treści art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca zaznacza, iż po dokonaniu przez Niego analizy przytoczonych powyżej przepisów należy wnioskować, że o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi się wówczas, gdy:

1. Działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe,

2. Realizowane prace mają twórczy charakter,

3. Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób,

4. Wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca oświadcza, że wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku obszarów realizowanych przez Wnioskodawcę.

W tym miejscu Wnioskodawca przykładowo wskazuje na:

1.

interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2018 r., nr 0114-KDPIT2-1.4010.380.2017.1.JF,

2.

interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.204.2017.1.IZ,

3.

interpretację Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.190.2017.1.APO,

4.

interpretację Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., nr 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO,

w których organy podatkowe uznają prace w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową definiowaną w art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca w pierwszej kolejności podnosi, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym spełnione są wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. Wnioskodawca:

1.

uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

2.

uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, iż z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy:

1.

jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W rozpatrywanym przypadku, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy. Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca uzyskuje dochody ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych. Przedmiotowe prawo podlega zatem ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191). Zakres przedmiotowej ochrony został wskazany w art. 74 ww. ustawy.

2.

przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W niniejszym stanie faktycznym przedmiot ochrony, czyli prawa autorskie do programów komputerowych powstają w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy w zakresie realizowanych obszarów spełnia bowiem wszelkie przesłanki wynikające z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w wyniku dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy).

Reasumując, w związku z faktem spełnienia przesłanek ustawowych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jest uprawniony do opodatkowania dochodów z tytułu sprzedaży prac związanych z wytwarzaniem autorskiego oprogramowania przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez Niego ewidencja spełnia wymogi ustawowe określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na fakt, iż chce skorzystać z preferencji do opodatkowania dochodów z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, iż wskazana ewidencja jest bardzo ważna ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcia ww. celów spowoduje po Jego stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego podatkiem liniowym. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez Niego ewidencja zapewnia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując Wnioskodawca podkreśla, iż prowadzona przez Niego odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zawiera wszystkie elementy wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej ¬- w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z opisanych we wniosku okoliczności, autorskie oprogramowanie zostało przez Wnioskodawcę stworzone w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania na urządzenia/systemy wbudowane. Dochód Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony jest w cenie usługi wykonywanej na rzecz Spółki.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej usługi, tj. wytwarzanego i rozwijanego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone i rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Wskazania przy tym wymaga, że wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub innego utworu zrealizowanego w ramach i w czasie trwania umowy o współpracy, przy jednoczesnym odniesieniu się we własnym stanowisku do przenoszenia takich praw do oprogramowania komputerowego, przedmiotem oceny organu w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką nie była kwestia przenoszenia autorskich praw majątkowych do utworu innego niż oprogramowanie.

Odnosząc się z kolei do kwestii tego, czy prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja spełnia wymogi ustawowe określone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że - jak wynika z opisu sprawy - ewidencja ta zawiera następujące pozycje:

* daty dokumentów księgowych, ich numery oraz kwoty z nich wynikające,

* wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prac związane z wytwarzaniem oprogramowania,

* wykazuje przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

W związku z powyższym należy więc stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja, wobec wyodrębniania i wykazywania w niej elementów ustawowych, tj. każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) oraz kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde ww. prawo, spełnia wymogi określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wskazania wymaga, że oceniając stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie nie odniesiono się do prawidłowości ujmowania w prowadzonej ewidencji elementów niewymienionych wprost w powołanej ustawie, tj. dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających oraz do kwestii tego, czy taka ewidencja faktycznie zapewnia Wnioskodawcy ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Organ interpretacyjny nie jest bowiem uprawniony do analizy i oceny "kwestii technicznych" w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one uznania opisanych w nich prac za działalność badawczo-rozwojową, podczas gdy w przedmiotowym wniosku zakresem wątpliwości Wnioskodawcy objęta była kwestia możliwości opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej 5% stawką i za Wnioskodawcą przyjęto, że działalność badawczo-rozwojowa jest przez Niego prowadzona.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl