0115-KDIT1-3.4012.865.2017.1.APR - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2017 r. (data wpływu 22 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn.: "M." - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. "M.".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie projektu "M." ze środków UE w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego... na lata 2007-2013 z zakresu osi priorytetowej 6 - Środowisko Przyrodnicze, działanie 6.1 Poprawa i zapobieganie degradacji środowiska poprzez budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska, poddziałanie 6.1.2 Gospodarka wodno-ściekowa. Umowę o dofinansowanie podpisano w dniu 15 marca 2011 r. W ramach inwestycji zaplanowano rozbudowę, przebudowę i remont istniejącej przepompowni ścieków przy ulicy D. i mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków przy ulicy W. w P. Planowane jest wykorzystanie istniejących obiektów jak również budowa nowych obiektów kubaturowych i sieci.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że nie uznaje sie za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań, dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Inwestycja polegająca na modernizacji oczyszczalni ścieków w P. w ramach powyżej przytoczonego programu, służyć będzie wyłącznie realizacji zadań własnych nałożonych na Gminę przepisami prawa (ustawa o samorządzie gminnym), dla których Gmina została powołana. Zgodnie z umową o dofinansowanie jednostką realizującą projekt jest Urząd Miejski w P. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia, majątek z nim związany pozostanie na majątku i stanie Gminy. Na podstawie umowy o nieodpłatne korzystanie zostanie udostępniony Przedsiębiorstwu Usług Wodno-Kanalizacyjnych jednostka operatorska - sp. z o.o. (spółka komunalna, 100% udziałów posiada Gmina P.), które administruje mieniem Gminy i pobiera opłaty z tytułu dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie zawierała umów powodujących przychody opodatkowane. Realizacja inwestycji służyć będzie poprawie i zapobieganiu degradacji środowiska. W przedstawionym przypadku nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, bowiem jak wskazano we wniosku, zrealizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z czym nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, bądź zwrotu różnicy podatku. Wobec tego podatek VAT jest kwalifikowalny i został ujęty we wniosku o dofinansowanie. Gmina już raz w przedmiotowej sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej występowała do Izby Skarbowej w Bydgoszczy 5 lat temu (na etapie przed rozliczeniem ww. projektu) - sygnatura... z dnia 7 stycznia 2013 r. W 2017 r. upływa 5 letni okres trwałości projektu i zachodzi obowiązek uzyskania ponownej interpretacji przepisów prawa podatkowego zaistniałego stanu faktycznego i przedstawienia jej Urzędowi Marszałkowskiemu. W związku z powyższym Gmina P. musi ponownie dostarczyć aktualną interpretację indywidualną potwierdzającą brak możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując projekt inwestycyjny z powyższego zakresu i programu może odzyskać koszt poniesionego podatku VAT, biorąc pod uwagę argumenty przytoczone w niniejszym wniosku i aktualne uwarunkowania prawne?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od przedmiotowej inwestycji, gdyż realizuje zadania nałożone przez odrębne przepisy prawa i tym samym w zakresie tych zadań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizując wspomniany projekt nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony bądź otrzymania zwrotu kwoty podatku VAT i usług z tytułu zrealizowanej inwestycji, ponieważ nie ma tutaj do czynienia ze sprzedażą opodatkowaną. Reasumując Gmina realizując przedmiotowe przedsięwzięcie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego...na lata 2007-2013 nie może odzyskać poniesionego kosztu VAT, ponieważ nie będzie tutaj miała zastosowania sprzedaż opodatkowana. Wobec tego podatek VAT w tym przypadku jest kosztem kwalifikowanym, ponieważ Gmina w przedmiotowej sprawie, będzie wykonywała jedno z zadań własnych Gminy, a mienie powstałe w ramach realizacji inwestycji, nie będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zgodnie w przepisami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przepisów obowiązujących w okresie, którego dotyczy stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Przed obowiązywaniem ww. rozporządzenia, powyższe kwestie zawarte były w analogiczny sposób w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w świetle treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że skoro - jak wynika z treści wniosku - nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi nie służyły i nie służą do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych, Gmina nie miała i nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z ww. inwestycją. Ponadto nie przysługiwało i nie przysługuje jej prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowiło środków wskazanych w przywołanych rozporządzeniach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.