0115-KDIT1-3.4012.810.2018.1.MS - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 17 lipca 2012 r. do 1 września 2014 r. Wnioskodawca prowadził jako osoba fizyczna jednoosobową działalność gospodarczą, dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu, Wnioskodawca był zwolniony podmiotowo z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, więc nie posiadał kasy fiskalnej. W dniu 16 lipca 2018 r. Wnioskodawca ponownie otworzył działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, z tym samym numerem Nip i Regon. Obecnie również Wnioskodawca prowadzi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w 2018 r. w otwartej ponownie działalności gospodarczej, Wnioskodawcę obowiązuje pełen limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku stosowania kasy fiskalnej tj. 20.000 zł, czy też limit ten powinien być obliczony proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w 2018 r. (czyli w przeliczeniu na okres od 16 lipca do 31 grudnia 2018 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy danego podmiotu. Ponieważ Wnioskodawca jest tym samym podmiotem tj. osobą fizyczną, posługującą się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej i tym samym numerem Regon i nie zmienił formy prawnej prowadzonej działalności, to ponowne prowadzenie działalności w 2018 r. nie może być traktowane jako rozpoczęcie działalności gospodarczej, ale jako kontynuacja działalności z lat 2012-2014. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że w 2018 r. obowiązuje Go pełen limit obrotu, uprawniający do zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej (czyli 20.000 zł), a nie limit liczony w proporcji, jak ma to miejsce w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej po raz pierwszy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do końca 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454, z późn. zm.).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Natomiast według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą od 17 lipca 2012 r. do 1 września 2014 r. W tym okresie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jednak ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu, był zwolniony podmiotowo z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, więc nie posiadał kasy fiskalnej. Następnie od dnia 16 lipca 2018 r. Wnioskodawca ponownie otworzył działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, z tym samym numerem Nip i Regon. Obecnie Wnioskodawca prowadzi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego, w kwestii określenia limitu do utraty zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku zawieszenia lub likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP).

Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczyni to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, że w zakresie określenia limitu do utraty zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiotowej sprawie, do dnia 31 grudnia 2018 r. miały zastosowanie powołane przepisy § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, określające limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia z przedmiotowego obowiązku w wysokości 20.000 zł.

Uwzględniając fakt, że Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługuje cała kwota limitu w wysokości 20.000 zł, która nie ulega zmniejszeniu w proporcji do okresu wykonania działalności gospodarczej. Bowiem należy wskazać, że wyliczenie obrotu 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania dostawy towarów lub świadczenia usług, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, będzie miało zastosowanie do tych podatników, którzy rozpoczynają dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w okresie od 2018 r. W przypadku Wnioskodawcy natomiast mamy do czynienia z działalnością gospodarczą prowadzoną od 2012 r.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do skorzystania w 2018 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej Wnioskodawcy przysługiwała cała kwota limitu 20.000 zł, która nie ulega zmniejszeniu w proporcji do okresu wykonywania działalności gospodarczej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego jako podatnika kontynuującego, a nie rozpoczynającego prowadzenie działalności powinien obowiązywać limit do obowiązku stosowania kasy fiskalnej w wysokości 20.000 zł jest prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia obowiązującego Wnioskodawcę limitu do stosowania kasy fiskalnej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.