0115-KDIT1-3.4012.79.2017.1.PB - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "XXX".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 30 lipca 2010 r. Gmina podpisała umowę o dofinansowanie z Zarządem Województwa o dofinansowanie projektu pn. "XXX" ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, oś priorytetowa: 1. Przedsiębiorczość, działanie 1.3: Wspieranie wytwarzania i promocji produktów regionalnych.

Projekt obejmował organizację dwóch edycji W., które odbyły się w dniach 10-19 grudnia 2010 r. oraz 09-18 grudnia 2011 r. Była to kontynuacja pilotażowego S., który odbył się w miejscowości X. w dniach 17-20 grudnia 2009 r. Jarmark jest to atrakcyjna dla mieszkańców i turystów impreza, nawiązująca swoim klimatem i charakterem do najpiękniejszych jarmarków Europy, jest marką dzięki której poprawie ulega pozycja lokalnych przedsiębiorstw na rynku. Produkty regionalne obecne na jarmarku to m.in. artykuły kulinarne, słodycze, alkohole, rękodzieło i sztuka ludowa, ozdoby choinkowe, zabawki, odzież, biżuteria, wyroby ekologiczne. Podczas trwania jarmarku były organizowane konferencje i seminaria traktujące o specyfice wyrobów świątecznych w tradycji regionu. Czynnymi uczestnikami jarmarku byli przedsiębiorcy zrzeszeni w X.X.X.X został poprzedzony akcją promocyjno-informacyjną w regionalnych mediach. Centrum dziesięciodniowej imprezy było Stare Miasto-umiejscowienie stoisk wokół budynku S.

Realizacja projektu podzielona została na następujące moduły:

W ramach projektu została wynajęta również karuzela wenecka i kolej św. Mikołaja oraz zakupione przenośne okablowanie instalacji odbiorczej energii elektrycznej. Impreza była ubezpieczona. Działania przeprowadzone w ramach jarmarku miały charakter otwarty i były dostępne wszystkim mieszkańcom i turystom. W ramach organizowanych imprez nie były sprzedawane bilety wstępu bądź pobierane inne opłaty z tytułu korzystania z atrakcji jarmarku.

Powyższe przedsięwzięcie realizowane było w ramach zadań własnych Gminy wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) w zakresie promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18). Produktem projektu była liczba zorganizowanych konferencji, spotkań, seminariów. Nie był to typ produktów majątkowych, w związku z tym nie były przekazane żadnej jednostce gminnej w zarząd. Zrealizowany projekt nie był wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z umową o dofinansowanie projektu, Wnioskodawca, musi przedłożyć interpretację indywidualną dotyczącą podatku VAT również na zakończenie okresu trwałości, który miła w roku 2017.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość prawną odzyskania VAT w związku z realizacją ww. projektu na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie następujących obowiązujących przepisów nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacja projektu pn. "XXX":

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów

i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabyte towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, z których realizowany będzie projekt wymieniony we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.