0115-KDIT1-3.4012.776.2018.3.AT - VAT w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2018 r. (data wpływu 22 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniu 24 grudnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina... jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności dokonuje m.in. sprzedaży nieruchomości będących w zasobach gminnych. Gmina, będąc właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w... (działka nr 628/17), w maju br. roku ogłosiła 2-gi przetarg nieograniczony na zbycie nieruchomości zabudowanej trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym budynkiem pokoszarowym z użytkowym poddaszem, położonej w.... Obiekt był nieużytkowany i wymagał kompleksowego remontu. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, działka położona jest na obszarze oznaczonym symbolem... - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej. Przedmiotową nieruchomość Gmina... nabyła w trybie bezprzetargowym z...% bonifikatą od... na podstawie umowy sprzedaży z dnia... grudnia 2003 r. Przedmiotowa umowa została zawarta na podstawie art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego. Nabycie nieruchomości przez Gminę, wg wiedzy na dzień dzisiejszy, nie było udokumentowane fakturą. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie budynku posiadanym przez Gminę jest akt notarialny, w którym wskazano, że przedmiotowa umowa zawarta została na podstawie art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego, a także art. 14 ust. 1, art. 37 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 68 ust. 1 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Od przedmiotowej transakcji nie odprowadzono żadnych obciążeń publicznoprawnych, za wyjątkiem podatku VAT od czynności notarialnych i opłat sądowych. Po nabyciu przedmiotowej nieruchomości budynek nie był przedmiotem ulepszeń i nakładów finansowych ze strony Gminy. Również nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy. Dnia... maja 2005 r. wydana została decyzja lokalizacyjna nr... o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zarządzeniem nr... burmistrza... z dnia... lutego 2014 r. przeznaczono do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego przedmiotową nieruchomość. W warunkach przetargowych Gmina, jako organizator wskazała, że do wylicytowanej ceny nabycia zostanie doliczony podatek VAT wg obowiązujących stawek. W efekcie rozstrzygniętego 2-go przetargu,... sierpnia 2018 r. doszło do podpisania aktu notarialnego, na mocy którego firma... w... nabyła od Gminy... przedmiotową nieruchomość. Do ceny nabycia został doliczony, a następnie odprowadzony na rachunek urzędu skarbowego podatek VAT wg stawki 23% w wysokości... zł (słownie:..).

Wnioskodawca nie użytkował budynku. Przedmiotowy obiekt to budynek pokoszarowy użytkowany na potrzeby jednostki stacjonującej w... do 2001 r. Budynek został zakupiony przez Gminę w 2003 r. i w chwili obecnej Wnioskodawca nie posiada żadnej dokumentacji potwierdzającej, bądź zaprzeczającej użytkowaniu budynku przed tą datą. Z operatu szacunkowego sporządzonego na potrzeby Gminy wynika, że budynek wybudowany został ok. 1936 r. Pomieszczenia w piwnicy pełniły funkcję gospodarczą, natomiast pomieszczenia na wyższych kondygnacjach stanowiły pokoje żołnierskie oraz centralnie usytuowane łaźnie i toalety. Na podstawie stanu faktycznego Wnioskodawca przyjął, że budynek nie był użytkowany przez....

Wnioskodawca nie remontował budynku i nie posiada dokumentacji potwierdzającej wykonanie jakichkolwiek prac remontowych w budynku przed dniem zakupu. W momencie zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę budynek był nieużytkowany, częściowo zdegradowany i wymagający kompleksowego remontu.

Na podstawie posiadanej wiedzy oraz operatu szacunkowego sporządzonego w 2016 r. Wnioskodawca wysnuł wniosek, iż przedmiotowy budynek nie był użytkowany ani remontowany przed dniem jego zakupu.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy Gmina... postąpiła prawidłowo doliczając do ceny nabycia nieruchomości podatek VAT w stawce 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Towarem w rozumieniu wyżej cytowanej definicji jest m.in. budynek, budowla lub ich części. Mając na uwadze zapisy ustawy, Gmina nie ma wątpliwości, że sprzedaż nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towarów. Tym samym uznała, że transakcja przez nią dokonana (sprzedaż nieruchomości zabudowanej) winna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wątpliwości Gminy występują w zakresie możliwości zastosowania przez nią zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który wskazuje, że zwalnia się od podatku dostawę budynków budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy dostawa ta dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż dwa lata. Definicja pierwszego zasiedlenia została unormowana w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z nią przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zdaniem Gminy, nie znajdą tutaj zastosowania zapisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż w jej ocenie, poprzez sprzedaż nieruchomości doszło do jej pierwszego zasiedlenia. Nieruchomość wcześniej nie była wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu, co determinuje moment pierwszego zasiedlenia. Gmina stoi na stanowisku, że pierwsze zasiedlenie nie jest tożsame z rozpoczęciem użytkowania budynku i nawet w obiektach faktycznie użytkowanych już od wielu lat dotychczas nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Jednocześnie Gmina nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości. Również, w ocenie Gminy, nie znajdzie tutaj zastosowania zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, który wskazuje, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina "podchodząc do transakcji pro fiskalnie", po analizie orzecznictwa sądowego w tym zakresie uznała, że zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a znajdzie zastosowanie jedynie wtedy, gdy podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy o VAT, a więc np. gdy kupił nieruchomość w związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku. Jeśli więc na poprzednim etapie obrotu dostawa nie podlegała w ogóle opodatkowaniu (nabycie na podstawie art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego), to późniejsza dostawa może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Taką interpretację prezentuje ETS m.in. w wyroku w sprawie C-280/04 wskazując. że nie korzysta ze zwolnienia dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT z powodów innych niż określone w art. 136 dyrektywy 2006/112/WE.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż postąpiła prawidłowo doliczając do ceny sprzedaży nieruchomości podatek VAT w stawce 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej "Dyrektywą" - posługują się zwrotem "pierwsze zasiedlenie", jednakże go nie definiują oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym, państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej, albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

W złożonym wniosku poinformowano, że Gmina (czynny podatnik podatku od towarów i usług) będąc właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej (działka nr 628/17, budynek wybudowany około 1936 r.) w maju br. roku ogłosiła 2-gi przetarg nieograniczony na zbycie nieruchomości zabudowanej trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym budynkiem pokoszarowym z użytkowym poddaszem. Obiekt był nieużytkowany i wymagał kompleksowego remontu. Przedmiotową nieruchomość Gmina nabyła w trybie bezprzetargowym z...% bonifikatą od... na podstawie umowy sprzedaży z dnia... grudnia 2003 r. - umowa została zawarta na podstawie art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego. Nabycie nieruchomości przez Gminę, wg wiedzy na dzień dzisiejszy, nie było udokumentowane fakturą. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie budynku posiadanym przez Gminę jest akt notarialny. Od przedmiotowej transakcji nie odprowadzono żadnych obciążeń publicznoprawnych, za wyjątkiem podatku VAT od czynności notarialnych i opłat sądowych. Wnioskodawca nie użytkował budynku. Wnioskodawca nie posiada żadnej dokumentacji potwierdzającej bądź zaprzeczającej użytkowaniu budynku przed nabyciem. Na podstawie stanu faktycznego Wnioskodawca przyjął, że budynek nie był użytkowany przez.... Nie remontował budynku i nie posiada dokumentacji potwierdzającej wykonanie jakichkolwiek prac remontowych w budynku przed dniem zakupu (w momencie zakupu nieruchomości budynek był nieużytkowany, częściowo zdegradowany i wymagający kompleksowego remontu). Po nabyciu przedmiotowej nieruchomości budynek nie był przedmiotem ulepszeń i nakładów, nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy. Gmina w efekcie rozstrzygniętego przetargu,... sierpnia 2018 r. podpisała akt notarialny, na mocy którego firma... w... nabyła przedmiotową nieruchomość. Do ceny nabycia doliczono, a następnie odprowadzono podatek VAT wg stawki 23%.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia braku możliwości zastosowania do planowanej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, tj. opodatkowania transakcji z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że dostawa budynku korzystała ze zwolnienia od podatku. Przy czym podstawą do zwolnienia od podatku był przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ - jak wskazują okoliczności sprawy - dostawa miała miejsca po upływie dwóch lat od momentu pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Zauważyć bowiem należy, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, że w przypadku przedmiotowej dostawy (budynek pokoszarowy niebędący przedmiotem ulepszeń wybudowany około 1936 r.) doszło do pierwszego użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika tego budynku po jego wybudowaniu. W sprawie nie znajduje zastosowania natomiast zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Odpowiednio przy sprzedaży budynku należy uwzględnić dyspozycję art. 29a ust. 8 ustawy.

W rezultacie, w związku ze wskazaniem przez Wnioskodawcę, że wskazana dostawa nie uprawnia do zastosowania zwolnienia od podatku, lecz winna być opodatkowana 23% stawką podatku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.