0115-KDIT1-3.4012.659.2018.2.MD - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.659.2018.2.MD Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawców przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 31 października 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego (KM...) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego (KM...).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik sądowy... (dalej jako "Komornik") zajął ruchomości będące własnością... sp. z o.o. z siedzibą w..., NIP:. (dalej jako "Dłużnik").

Komornik zajął:

* wózka widłowego...;

* stołu do cięcia plazmowego CNC;

* spawarki Lincoln Electric LF45;

* wiertarki kolumnowej natool;

* giętarki do rur HRB M65 i linii technologicznej do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy.

Z tytułu nabycia i wytworzenia ww. ruchomości Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycia części składowych ruchomości są udokumentowane fakturami. Ruchomości nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Linia technologiczna do pirolizy opon nie została w ogóle uruchomiona, nie osiągnięto żadnego przychodu. Pozostałe ruchomości nie były w ogóle wykorzystywane do prowadzenia działalności, były wykorzystywane wyłącznie na własne cele, tj. do produkcji linii technologicznej.

Nabycie ww. ruchomości zostało sfinansowane z dotacji przyznanych przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości i Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, a dotacje te pochodzą z budżetu Unii Europejskiej.

Zajęte ruchomości nie korzystają ze zwolnienia spod egzekucji na podstawie art. 831 § 2 k.p.c., bowiem okres, podczas którego ruchomości wskazane przez Dłużnika nie podlegają egzekucji upłynął najpóźniej w dniu... 2016 r.

W związku z powyższym opisem we wniosku zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż ruchomości: wózka widłowego..., stołu do cięcia plazmowego CNC, spawarki Lincoln Electric LF45, wiertarki kolumnowej natool, giętarki do rur HRB M65 i linii technologicznej do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Komornika:

Sprzedaż ruchomości wózka widłowego..., stołu do cięcia plazmowego CNC, spawarki Lincoln Electric LF45, wiertarki kolumnowej natool, giętarki do rur HRB M65 i linii technologicznej do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) - zwanej dalej "ustawą" - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej "Dyrektywą" - "Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 3 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm.), przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

W świetle natomiast art. 151 § 1 tej ustawy, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Oznacza to, że spółka może powstać w celach zarobkowych, w celach gospodarczych niemających charakteru zarobkowego (non for profit), w celach niezarobkowych (non profit). Jeżeli spółka prowadzi działalność zarobkową, musi prowadzić przedsiębiorstwo. Ponadto, wszelkie mienie wniesione lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia stanowi majątek spółki (odrębny od majątku wspólnika).

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Komornik zajął ruchomości stanowiące własność Dłużnika, tj. wózek widłowy, stół do cięcia plazmowego, spawarkę, wiertarkę kolumnową, giętarkę do rur i linię technologiczną do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy (dalej jako "Ruchomości"). Z tytułu nabycia i wytworzenia Ruchomości Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycia części składowych Ruchomości są udokumentowane fakturami. Ruchomości nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Linia technologiczna do pirolizy opon nie została w ogóle uruchomiona, nie osiągnięto żadnego przychodu. Pozostałe Ruchomości były wykorzystywane wyłącznie na własne cele, tj. do produkcji linii technologicznej.

Na tym tle Komornik powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku opodatkowania sprzedaży Ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów organ interpretacyjny stwierdza, że skoro Dłużnik to spółka prawa handlowego, to już tylko ten fakt przesądza, że każda sprzedaż obejmująca jej majątek jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Aby dany podmiot mógł być uznany za podatnika, musi wykonywać działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Bez wątpienia Dłużnik taką działalność zamierzał prowadzić (prowadził) i do tej działalności nabył Ruchomości wymienione we wniosku, tj. wózek widłowy, stół do cięcia plazmowego, spawarkę, wiertarkę kolumnową, giętarkę do rur i linię technologiczną do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy Tym samym - co wynika również z celu gospodarczego, który przyświeca powstaniu spółek prawa handlowego - związek nabycia tych Ruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą nie może budzić wątpliwości.

Ponadto sprzedaż Ruchomości nie może być zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż będą jej towarzyszyć obie przesłanki negatywne wynikające (a contrario) z tej regulacji, tj:

* Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia i wytworzenia;

* nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Zatem zbycie Ruchomości - wobec braku na gruncie przepisów z zakresu podatku od towarów i usług jakiejkolwiek preferencji w tym zakresie - będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Komornika uznano za nieprawidłowe.

Organ interpretacyjny zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Komornika w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl