0115-KDIT1-3.4012.642.2018.2.APR - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.642.2018.2.APR Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.), uzupełnionym w dniu 6 listopada 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku sprzedaży prawa wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku sprzedaży prawa wieczystego gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 8 maja 2018 r. Spółdzielnia zbyła grunt wraz z zabudowaniami po byłej kotłowni. Teraz ten sam nabywca chce nabyć od Spółdzielni grunt sąsiadujący z kupionym uprzednio - działkę nr 11/15.

W związku z planowaną budową 8-kondygnacyjnego budynku z lokalami mieszkalnymi, użytkowymi i miejscami postojowymi w części podziemnej, nabywca musi spełnić warunki planu zagospodarowania przestrzennego terenu (powierzchnia biologicznie czynna powinna być nie mniejsza niż 40% powierzchni gruntu).

Spółdzielnia ma zamiar zbyć ww. część prawa wieczystego użytkowania gruntu (działkę nr 11/15 o pow. 107 m2, objętą KW...prowadzoną przez Sąd Rejonowy).

W związku z dużymi remontami wszystkich budynków mieszkalnych Spółdzielnia potrzebuje środki finansowe na ten cel, dlatego jest skłonna sprzedać ww. część prawa wieczystego gruntu.

Na gruncie tym posadowiony jest budynek z urządzeniami elektroenergetycznymi (obcy środek trwały) będący własnością E. (trafostacja).

Teren objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Miasta z 26 marca 2018 r.) jako teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z dopuszczeniem usług niezakłócających funkcji mieszkaniowej.

Wykaz:

grunt:

* prawo wieczystego użytkowania gruntu do 16 listopada 2066 r.,

* działka ewidencyjna nr 11/15 obszaru 0,0107 ha,

* użytkownik wieczysty: spółdzielnia mieszkaniowa

zabudowania:

* budynek przemysłowy: trafostacja,

* położenie: S.,

* powierzchnia zabudowy: 39 m2,

* ilość kondygnacji: jedna,

* sposób użytkowania: trafostacja zasilająca osiedle,

* własność odrębna od gruntu: E., natomiast Spółdzielnia wynajmuje firmie E. grunt, na którym posadowiony jest budynek trafostacji (początkowo bezpłatnie a od 1 lutego 2009 r. odpłatnie).

Stronom nie są znane jakiekolwiek dokumenty rozliczeniowe, które wskazywałyby, aby ta nieruchomość była przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Według informacji z E. budynek trafostacji nie podlegał ulepszeniom.

Obie strony planowanej transakcji są czynnymi podatnikami VAT, ale nie chcą wybrać opcji dobrowolnego opodatkowania.

Nabywca nadal będzie wynajmował grunt dotychczasowemu najemcy, na takich samych zasadach jakie zawarte są w obecnej umowie zawartej pomiędzy Spółdzielnią a najemcą gruntu E. Jednak nabywca docelowo ma zamiar przenieść budynek trafostacji do podziemia. Dochód ze sprzedaży Spółdzielnia ma zamiar przeznaczyć na remont zasobów mieszkaniowych. Prawo wieczystego użytkowania gruntu zaliczone jest do środków trwałych Spółdzielni, ale nie jest amortyzowane.

Przedmiotem działalności Spółdzielni jest wyłącznie zarządzanie zasobami mieszkaniowymi na zlecenie (PKD 38.32.Z). Przedmiotem działalności Spółdzielni nie jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Spółdzielnia nie zamierza też w przyszłości dokonywać transakcji związanych z handlem nieruchomościami. Środki finansowe uzyskane ze zbycia gruntu lub budynków, które kiedykolwiek dokonywała, niezbędne są do pokrycia kosztów remontów starzejących się zasobów mieszkaniowych.

Na zadane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytanie: "Czy przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 11/15) wraz z prawem własności budynku trafostacji, a jeśli tak to należy podać kiedy i w jaki sposób (na zasadzie rozliczenia nakładów, czy w inny sposób) prawo własności tego budynku zostanie nabyte przez Spółdzielnię?" Spółdzielnia udzieliła odpowiedzi, że "Przedmiotem sprzedaży jest wyłącznie prawo wieczystego użytkowania gruntu (działki 11/15). Budynek stanowi własność E. a Spółdzielnia nie nabyła prawa własności tego budynku ani prawo to nie będzie nabyte przez Spółdzielnię."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja podlega zwolnieniu od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, które ostatecznie przedstawione zostało w uzupełnieniu wniosku, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest budynek będący własnością E., nie stanowi jednej dostawy (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT) wobec czego nie podlega zwolnieniu, o którym mowa jest w art. 43 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ww. ustawy).

Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 9 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższego przepisu, transakcji dotyczących budynków powiązanych z gruntem nie należy dzielić na odrębne dostawy: dla budynków i dla gruntu. Regulacja powyższa uwzględnia utrwalone w tym temacie orzecznictwo. Dla przykładu można podać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2013 r., (sygn. I FSK 310/12), w którym Sąd stwierdził: "(...) sprzeczne z przepisami prawa cywilnego jest dzielenie dostawy gruntu zabudowanego na dwie samodzielne i odrębne transakcje dostawy gruntu oraz dostawy budynku. (...) Nierozłączność gruntu i budynku, który nie stanowi odrębnego przedmiotu własności nie oznacza, że dla ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dostawę gruntu zawsze należy traktować jako jednorodną dostawę z budynkiem."

Jednakże trzeba zwrócić uwagę, że istotą dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to należy odczytywać przede wszystkim jako możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. W orzecznictwie pojawił się w tym kontekście termin "własność ekonomiczna" - np. w orzeczeniu TSUE C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B. V. v. Staatsecretaris van Financien). W orzeczeniu tym Trybunał stwierdził, że "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółdzielnia planuje zbyć część prawa wieczystego użytkowania gruntu (działki nr 11/15) zabudowanego budynkiem trafostacji, którego prawo własności posiada E. - podmiot wynajmujący ten grunt od dnia 1 lutego 2009 r. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie prawo wieczystego użytkowania gruntu. Spółdzielnia nie nabyła i nie nabędzie prawa własności ww. budynku. Przedmiotowy grunt objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym jest to teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z dopuszczeniem usług niezakłócających funkcji mieszkaniowych.

W świetle przywołanych przepisów prawa, okoliczności przedstawione w zdarzeniu przyszłym prowadzą do stwierdzenia, że w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru jakim jest budynek trafostacji, ponieważ - jak wynika z wniosku - Spółdzielnia nie będzie w ekonomicznym władaniu tego budynku. W związku z tym transakcja ograniczy się jedynie do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu. Dostawa ta będzie opodatkowana stawką podatku 23%. Sprzedaż nie będzie bowiem mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż jest to teren zabudowany. Ponadto grunt był wynajmowany, a zatem wykorzystywany do czynności opodatkowanych, wobec czego nie znajduje w tym przypadku zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na niespełnienie przesłanki zawartej w tym przepisie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl