0115-KDIT1-3.4012.620.2019.1.APR - Brak możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w ramach realizacji zadania - budowy kompleksów rekreacyjnych - siłowni plenerowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w ramach realizacji zadania pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 września 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w ramach realizacji zadania pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 września 2018 r. Gmina, w odpowiedzi na ogłoszony konkurs, złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pt. "..." w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja polega na stworzeniu na terenie Gminy 10 miejsc przeznaczonych do rekreacji dla mieszkańców Gminy oraz wypoczywających tu turystów. Wnioskodawca przewidział budowę kompleksów rekreacyjnych - siłowni plenerowych, gdzie każde z nich składać się będzie z następujących urządzeń: biegacz, Orbitrek LT, wahadło, prasa nożna podwójna, prasa ręczna + podciąg górny, 2 ławki metalowe, kosz na śmieci, poręcz + drabinka.

Miejsca te udostępnione zostaną nieodpłatnie, wpłyną jednocześnie na komfort życia mieszkańców, dając im dodatkową możliwość rekreacji i spędzania wolnego czasu, przyczyniając się również do integracji społeczności lokalnej.

Samorząd Gminy postanowił zrealizować zadanie kompleksowo, przeprowadzając inwestycję jednocześnie w dziesięciu miejscowościach na terenie Gminy.

Po weryfikacji na poziomie LGD, a następnie Urzędu Marszałkowskiego projekt uzyskał dofinansowanie. Obecnie został ogłoszony przetarg na wykonawcę zadania, z otwarciem ofert w dniu 23 września br. Zakładany termin realizacji projektu - 20 listopada 2019 r., a całkowite zamknięcie - grudzień br. Koszty projektu przedstawiają się następująco:

Całkowite koszty operacji:. zł. Koszty kwalifikowalne operacji:. zł. Intensywność dofinansowania: 63,63%, dotacja:. zł, wkład własny:. zł.

W budżecie dokonano zapisów w następujący sposób:

Po stronie dochodów: Dział 630, Rozdział 63003, Paragraf 6298 kwota... zł

Po stronie wydatków: Dział 630, Rozdział 63003, Paragraf 6050 kwota... zł, Paragraf 6058 kwota... zł.

W części finansowej projektu przyjęto podatek VAT jako wydatek kwalifikowalny, od którego wyliczona została wysokość dofinansowania.

Wnioskodawca jest jednostką samorządową, podatnikiem podatku VAT oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Realizując powyższą operację nie mógł wystąpić o zwrot tego podatku na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. 2174), zobowiązując się jednocześnie do zwrotu zrefundowanego w ramach operacji podatku VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające jego odzyskanie. Przyjęto, że podatek VAT stanowi koszt kwalifikowalny z uwagi na fakt, iż stworzone w ramach projektu miejsca rekreacyjne udostępnione są nieodpłatnie, nie prowadzona jest na nich działalność gospodarcza i nie stanowią przedmiotu dalszej odsprzedaży.

Uzyskanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie jest niezbędne do całkowitego rozliczenia projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, którego treść ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku.

Czy Gmina może odliczyć podatek VAT od wydatków poniesionych na zadanie "..." w ramach realizowanego projektu?

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę siłowni plenerowych na terenie Gminy w ramach realizowanego projektu. Siłownie plenerowe będą miejscami powszechnie dostępnymi nieodpłatnie. Gmina nie prowadzi na tych miejscach działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach projektu dofinansowanego z PROW Gmina realizuje budowę 10 siłowni plenerowych, które zostaną nieodpłatnie udostępnione dla mieszkańców oraz wypoczywających na terenie Gminy turystów.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z budową siłowni plenerowych w ramach realizacji przedmiotowego zadania, gdyż - jak wskazała Gmina - siłownie te zostaną udostępnione nieodpłatnie, zatem nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, a ponadto realizując to zadanie Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.