0115-KDIT1-3.4012.592.2018.3.MD - Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.592.2018.3.MD Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 23 października 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina... (dalej jako "Gmina") realizuje zadanie polegającą na wyposażeniu (meble, sprzęt AGD, IT) świetlicy wiejskiej w miejscowości.... Wyposażony obiekt wraz z kupionym sprzętem przeznaczony będzie do nieodpłatnego użytku przez mieszkańców Gminy, którzy będą bezpośrednimi beneficjentami inwestycji. Właścicielem kupionego wyposażenia będzie Gmina.

Realizując zadanie "..." Gmina dokonuje zakupu pierwszego wyposażenia wyremontowanej świetlicy w.... Przedmiotem zakupu są meble (stoły, krzesła, meble kuchenne), sprzęt AGD, drobne wyposażenie kuchni oraz sprzęt audiowizualny.

Zadanie dofinansowane jest w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Właścicielem kupionego wyposażenia jest Gmina. Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji podatkowej świetlica wiejska wraz z jej wyposażeniem służy lokalnej społeczności, Gminie oraz organizacjom pozarządowym do zaspakajania potrzeb w zakresie integracji, kultury, pobudzania aktywności obywatelskiej, a działania te są realizacją zadań własnych Gminy w tym zakresie.

Gmina z własnego budżetu ponosi wszelkie koszty związane z użytkowaniem lokalu, bieżącymi naprawami, konserwacją czy naprawą urządzeń. W świetlicy odbywają się - również z wykorzystaniem jej wyposażenia - spotkania seniorów, wieczory z kulturą, zebrania wiejskie, czy inne uroczystości kultywujące tradycje regionalne, patriotyczne, integrujące społeczność lokalną.

Świetlica wiejska jak i jej wyposażenie wykorzystywane są do prowadzonych działań nieodpłatnie. Za jej udostępnienie, wykorzystywanie nie są pobierane żadne opłaty. Opiekę nad świetlicą i jej wyposażeniem sprawuje sołtys wsi....

Kupione wyposażenie nie jest przeznaczone do wypożyczania czy innych działań mających charakter usługowy. Obiekt wraz z wyposażeniem służy mieszkańcom, Gminie i takie jest jego przeznaczenie. Działanie takie jest zgodne z realizacją zadań gminy wynikającą z art. 7 ust. 1 pkt 5, 17-20 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.).

Warunkiem zakwalifikowania należnego VAT do kosztów kwalifikowanych jest uzyskanie interpretacji prawa podatkowego o braku możliwości odzyskania VAT w związku z realizacją ww. inwestycji i dołączenie jej do wniosku o płatność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będąc czynnym podatnikiem VAT ma możliwość odzyskania VAT w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na zakupie wyposażenia do świetlicy wiejskiej w miejscowości... w kontekście otrzymania dofinansowania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Zdaniem Gminy:

Nie ma możliwości odzyskania VAT od ww. inwestycji.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), odliczenie podatku w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przepisu tego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z czynnościami, transakcjami opodatkowanymi.

Warunkiem umożliwiającym Gminie skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Wydatki związane z realizacją inwestycji "..." nie są wydatkami związanymi ze sprzedażą opodatkowaną. Świetlica wiejska wraz z kupionym wyposażeniem będzie służyła mieszkańcom społeczności lokalnej do zaspokajania lokalnych potrzeb w zakresie integracji, kultury i jest udostępniana nieodpłatnie mieszkańcom, organizacjom pozarządowym w celu realizacji zadań gminy w zakresie kultury, pobudzenia aktywności obywatelskiej. Z tego tytułu Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat. Nie będzie prowadziła działalności podlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym Gmina uważa, że nie ma możliwości odliczenia "podatku należnego" przy realizacji tego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego albo ma zastosowanie 0% stawka podatku. Wskazana norma prawna jest wyrazem zasady neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z aktualnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przepisy rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.), regulują przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług organ interpretacyjny stwierdza, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż zakupy, których Gmina dokonała w ramach realizowanego projektu (meble, sprzęt AGD, IT) nie służą - jak wynika z wniosku - do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych. Zatem Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją tego projektu.

Ponadto Gminie nie przysługuje prawo otrzymania zwrotu tego podatku na zasadach określonych w rozporządzeniu z dnia 16 grudnia 2013 r., gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Stanowisko przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Oznacza to, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie stanem faktycznym podanym przez Gminę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl