0115-KDIT1-3.4012.547.2017.1 - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z projektem realizowanym przez komendę policji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "XXX".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komenda będąca państwową jednostką budżetową dnia 28 października 2010 r. zawarła z Województwem reprezentowanym przez Zarząd Województwa pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej RPO... na lata 2007-2013 umowę nr... dotyczącą dofinansowania projektu "XXX" w ramach RPO województwa, oś priorytetowa 4- "Rozwój...", działanie 4.2 - Rozwój usług i aplikacji dla ludności. Całkowita wartość projektu wynosiła 1.157.734,52 zł, z czego wydatki kwalifikowane w ramach projektu stanowiły wartość 1.129.512,88 zł. Dofinansowanie ze środków EFRR to 75% wydatków kwalifikowanych, tj. 847.134,66 zł, natomiast 25% wydatków kwalifikowanych, tj. 282.378,22 zł oraz wydatki niekwalifikowalne w wysokości 28.221,64 zł stanowiły wkład własny KWP w miejscowości B. Wydatki na realizację powyższego projektu pokrywane były ze środków ujętych w planie finansowym KWP w miejscowości B. na lata 2010-2012 r. W 2010 r. wyniosły one -201.133,82 zł; w 2011 r. -498.198,56 zł i w 2012 r. wydatki kwalifikowalne to kwota 430.180,50 zł oraz niekwalifikowalne w kwocie 28.221,64 zł.

Przedmiotem działalności KWP, jest realizacja zadań statutowych z zakresu działania Komendanta, jako organu administracji rządowej właściwego w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Do podstawowych zadań Policji, zgodnie z ustawą z 6 kwietnia 1990 r. o Policji, na mocy której Jednostka została powołana jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, należą między innymi: ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra; ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania; wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców (...). Szczegółowy zakres działania Komendy obejmuje także utrzymywanie w należytym stanie zaplecza technicznego i informatycznego. Dla realizacji statutowych zadań Jednostka korzysta z przysługującego jej władztwa publicznego.

KWP w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić 6 postępowań o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W ich wyniku wyłonieni zostali wykonawcy, którzy zgodnie z postanowieniami poszczególnych umów zrealizowali wszystkie etapy projektu, a za wykonane usługi i dostawy obciążali KWP fakturami VAT. Wydatki związane z opłacaniem dostaw stanowiły dla KWP koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku VAT) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług VAT.

Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i w obiekcie nie będą świadczone usługi najmu i dzierżawy.

Informuję, że niniejsza sprawa była przedmiotem wydania interpretacji indywidualnej oznaczona numerem...,...,...,....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego istniała możliwość odzyskania podatku VAT, w całości lub części, przez KWP?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie mógł odzyskać poniesionego VAT, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych jednostki, a środki finansowe na jego realizację ujęte były w planach finansowych lat 2010- 2012 r. Ponadto w zakresie czynności, dla wykonywania których zostaliśmy powołani odrębnymi przepisami prawa KWP nie jest podatnikiem VAT i nie ma prawa do rozliczania tego podatku. Stanowisko Wnioskodawca potwierdza przepisem prawnym zawartym w art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdzie wskazano iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Jednocześnie wskazujemy, że środki z których realizowany był projekt, to środki z RPO, które zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia, nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w paragrafie 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT (w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług), a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z ówczesnego rozdziału 9, obecnie paragraf 10 tego rozporządzenia.

W świetle powyższego Komenda Wojewódzka Policji, będąca państwową jednostką budżetową powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - "Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego" do realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia - odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę - zakupy związane z zadaniem "XXX".

Należy również zauważyć, że KWP - "Policja" wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a VAT do właściwego Urzędu Skarbowego. Dochody te nie stanowią zysku dla Jednostki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.).

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia była w ten sam sposób uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - poniesione wydatki w ramach projektu nie służyły i nie służą czynnościom opodatkowanym, Komendzie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowym projektem, gdyż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.