0115-KDIT1-3.4012.291.2017.1.JC - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2017 r. (data wpływu 6 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 31 lipca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto... (dalej także jako: Miasto lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Miasto będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

W dniu 7 listopada 2016 r. Miasto dokonało sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz czynnego płatnika podatku VAT. Dla nieruchomości tej Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Zgodnie z zapisami aktu notarialnego przedmiotowa nieruchomość opisana jest jako nieruchomość niezabudowana, na której zlokalizowany jest parking. Dla działki brak jest sporządzonego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z aktem notarialnym zabudowa nieruchomości powinna nastąpić w oparciu o wydaną przez Prezydenta Miasta decyzję o warunkach zabudowy, uzyskaną przez nabywcę własnym staraniem i na własny koszt. Z uwagi na fakt, że najbliższe sąsiedztwo nieruchomości stanowi zabudowa mieszkaniowa, jak również istniejąca i planowana zabudowa usługowa, nieruchomość została sprzedana z przeznaczeniem pod zabudowę związaną z obsługą komunikacyjną, urządzeniem miejsc postojowych i parkingowych. Nieruchomość położona jest na obszarze uzbrojonym w media komunalne. Przez nieruchomość przebiegają sieci uzbrojenia terenu, w tym sieć kanalizacji deszczowej, energetyczna, telekomunikacyjna i wodociągowa. Nabywca zobowiązany został do zagospodarowania nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem, co zostało zapisane w § 1 aktu notarialnego (zabudowa związana z obsługą komunikacyjną, urządzeniem miejsc postojowych i parkingowych). Sprzedaż nieruchomości została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%. Z uwagi na powyższe, Miasto pragnie ustalić czy dana sprzedaż nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, czy też powinna być objęta zwolnieniem wynikającym z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Miasto podkreśliło, że wyżej wymieniona sprzedaż dokonana była w celu budowy parkingu co zostało zapisane w umowie sprzedaży - akt notarialny.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa działka stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Parking, na który została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w dniu 23 kwietnia 1997 r. nie stanowi budynku ani budowli lub ich części w rozumieniu "przepisów ustawy o VAT". Parking zlokalizowany na przedmiotowej działce stanowi urządzenie budowlane, przez które należy rozumieć urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Dla obszaru, na którym zlokalizowana jest nieruchomość gruntowa brak jest miejscowego planu zagospodarowania planu przestrzennego.

Przez nieruchomość przebiegają liczne sieci uzbrojenia terenu, które nie stanowią majątku Miasta - przedmiotem sprzedaży był grunt, który stanowił majątek Miasta i nie był nabywany od innych osób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości gruntowej, dla której w 1997 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

Miasto dokonało sprzedaży nieruchomości, na której zlokalizowany jest parking. Dla przedmiotowego terenu wydana została, w oparciu o ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, decyzja o warunkach zabudowy na parking strzeżony z ustalonym terminem ważności do dnia 23 października 1997 r. W okresie ważności ww. decyzji o warunkach zabudowy, na wniosek inwestora wydana została decyzja - pozwolenie na budowę (2 październik 1997 r.) na realizację: ogrodzenia parkingu, postawienia stróżówki, modernizacji nawierzchni, na podstawie której teren został zabudowany. W świetle art. 59 ust. 1 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przepis art. 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Użytkowanie terenu zgodnie ze zrealizowaną na nim zabudową (parking, stróżówka) w oparciu o decyzję pozwolenia na budowę i poprzedzającą ją decyzję o warunkach zabudowy - nie wymaga żadnych regulacji w trybie ustawy o planowaniu zagospodarowaniu terenu tj. uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Ewentualne, planowane działania inwestycyjne polegające na remoncie lub przebudowie parkingu faktycznie zlokalizowanego na działce, również nie wymagają uzyskania decyzji o warunkach zabudowy (art. 50 ust. 2 ustawy), tylko regulacji w trybie ustawy - Prawo budowlane. Miasto postanowieniem odmówiło w trybie art. 61a ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego wszczęcia postępowania na wniosek złożony przez nabywcę nieruchomości w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie parkingu na przedmiotowej działce.

W opinii Wnioskodawcy przedmiotowa działka stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i tym samym nie korzysta ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działki gruntu, o której mowa we wniosku będzie opodatkowana, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, 23% stawką podatku od towarów i usług. Skoro - jak wynika z treści wniosku - dla ww. działki w dniu 23 kwietnia 1997 r., została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu to jest ona terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem jej sprzedaż nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Końcowo należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy - Prawo budowlane nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, z których wynika, że posadowiony na działce parking nie stanowi budynku ani budowli lub ich części, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.