0115-KDIT1-3.4012.233.2018.2.MD - Zwolnienie z VAT aportu oczyszczalni ścieków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 18 i 25 czerwca oraz 16 lipca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy oczyszczalnia ścieków została zasiedlona w rozumieniu przepisów z zakresu VAT, a jeżeli tak, czy jej dostawa (w formie aportu) będzie zwolniona od tego podatku - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 i 25 czerwca oraz 16 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy oczyszczalnia ścieków została zasiedlona w rozumieniu przepisów z zakresu VAT, a jeżeli tak, czy jej dostawa (w formie aportu) będzie zwolniona od tego podatku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej jako "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm., dalej jako "ustawa o samorządzie gminnym"), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

W związku z tym Gmina jest właścicielem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej (dalej jako "Infrastruktura"), w tym m.in. oczyszczalni ścieków w... wybudowanej w 1998 r. (dalej jako "Obiekt", "Oczyszczalnia").

Od 2004 r. usługi w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, z wykorzystaniem Infrastruktury, świadczy na terenie Gminy spółka komunalna, tj. Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe "..." sp. z o.o. (dalej jako "Spółka"), realizująca w imieniu Gminy szereg jej zadań własnych w zakresie spraw komunalnych. Spółka, której Gmina jest jedynym udziałowcem, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu świadczonych usług wystawia na rzecz odbiorców i użytkowników faktury sprzedażowe.

Od momentu powstania Spółki, Gmina udostępniała jej Infrastrukturę na podstawie umów dotyczących nieodpłatnego użytkowania i eksploatacji. Zawarcie ww. umowy poprzedzało każdorazowo podjęcie przez Radę Gminy odpowiedniej uchwały wyrażającej zgodę na przekazanie Spółce danego elementu Infrastruktury w użytkowanie i eksploatację.

W 2010 r. część środków trwałych wchodzących w skład Infrastruktury wytworzonych we wcześniejszych latach została aportem wniesiona do Spółki. Transakcja ta nie obejmowała m.in. Oczyszczalni.

Gmina udostępnia Infrastrukturę Spółce w celu świadczenia przez nią usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

W zamian natomiast Spółka niejako zwalnia Gminę z szeregu ww. obowiązków (np. w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, utrzymania Infrastruktury w odpowiednim stanie technicznym, dokonywania bieżącej konserwacji i napraw, zawierania umów z odbiorcami usług, obsługi interesantów, poboru należności, prowadzenia rachunkowości), a także ponoszenia szeregu kosztów (np. utrzymania, obsługi i konserwacji Infrastruktury, zatrudnienia i wyszkolenia pracowników, badań jakości wody, niezbędnych opłat), które Gmina musiałaby ponosić samodzielnie świadcząc te usługi. W konsekwencji, w opinii Gminy, w ramach stosunków łączących ją ze Spółką można wyodrębnić świadczenia wzajemne.

Pod koniec 2014 r. Gmina wraz ze Spółką powzięły wątpliwość, czy ww. świadczenia powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako "VAT") z tytułu tzw. wymiany barterowej. W efekcie tego od początku 2015 r. Gmina wraz ze Spółką zaczęły wystawiać faktury VAT oraz wykazywać w swoich deklaracjach VAT podatek należny od świadczonych przez siebie usług na bieżąco oraz za cały nieprzedawniony okres, tj. od 2010 r. Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia... 2015 r., o sygn.... (dalej jako "Interpretacja").

Obecnie Gmina rozważa dokonanie transakcji polegającej na wniesieniu części posiadanej Infrastruktury, w tym Oczyszczalni, aportem do Spółki. Usługi opodatkowane VAT z tytułu tzw. wymiany barterowej, będą realizowane przez Gminę i Spółkę, aż do dnia dokonania ww. aportu.

W związku z przedstawionym "stanem faktycznym" Gmina powzięła wątpliwości czy w odniesieniu do Obiektu doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT. Od przesądzenia omawianej kwestii zależy m.in. czy planowana transakcja aportu środków trwałych będzie korzystała ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Od momentu wybudowania Oczyszczalni w 1998 r. nie były w stosunku do niej ponoszone istotne nakłady powiększające jej wartość początkową, a w przypadku ewentualnych tego typu nakładów, nie były ani równe, ani wyższe 30% wartości początkowej Oczyszczalni.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu do wniosku zadano następujące pytanie.

Czy uwzględniając charakter i sposób wykorzystywania Oczyszczalni, opisany w zdarzeniu przyszłym, doszło do pierwszego zasiedlenia Oczyszczalni w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm., dalej jako "ustawa o VAT"), a w konsekwencji czy planowana transakcja aportu środków trwałych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej jako "VAT") na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Gminy:

Uwzględniając charakter i sposób wykorzystywania Oczyszczalni, opisany w zdarzeniu przyszłym, w opinii Gminy, doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, a w konsekwencji planowana transakcja aportu środków trwałych będzie korzystała ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, przez "pierwsze zasiedlenie" rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

Gmina wskazała, że jednym z wymogów uznania, iż doszło do pierwszego zasiedlenia jest m.in. oddanie obiektu do odpłatnego użytkowania podmiotowi trzeciemu na podstawie umowy opodatkowanej VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 27 maja 2015 r., sygn. IPPP1/4512-249/15-2/AP.

W opinii Wnioskodawcy, do pierwszego zasiedlenia Oczyszczalni doszło już w momencie udostępnienia jej Spółce do korzystania (czyli w praktyce w 2004 r., gdy Spółka rozpoczęła działalność). Otrzymana przez Gminę Interpretacja potwierdziła bowiem, że udostępnienie majątku Spółce do korzystania stanowiło odpłatną usługę podlegającą opodatkowaniu VAT pomimo, że formalnie wzajemne relacje stron regulowała umowa dotyczącą nieodpłatnego użytkowania i eksploatacji.

Organ w szczególności podkreślił, że:

" (...) skoro w ramach stosunków łączących Gminę ze spółką można wyodrębnić świadczenia wzajemne w ramach tzw. wymiany barterowej, tj. dochodzi do świadczenia usług wzajemnych opisanych szczegółowo we wniosku, uznać należy, że w sprawie dochodzi do świadczenia odpłatnego w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w odniesieniu do infrastruktury w zakresie wodociągów i kanalizacji sanitarnej, podzielić należy wyrażone we wniosku stanowisko, że udostępnienie przez Gminę infrastruktury na rzecz spółki w zamian za świadczenia spółki, stanowi po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT".

Mając na uwadze ww. stanowisko wyrażone w Interpretacji, Gmina jest zdania, że do pierwszego zasiedlenia Oczyszczalni doszło już w momencie udostępnienia Infrastruktury do korzystania Spółce po jej utworzeniu, tj. w 2004 r.

Tym niemniej, w przypadku uznania, że w okresie lat 2004-2009 nie mogło dojść do pierwszego zasiedlenia Oczyszczalni z uwagi na brak rozliczenia przez Gminę podatku należnego z tytułu świadczenia polegającego na odpłatnym udostępnieniu Infrastruktury (przyczyną tego był upływ terminu przedawnienia), należałoby uznać, że do pierwszego zasiedlenia Oczyszczalni niewątpliwie doszło w styczniu 2010 r. Jest to bowiem najwcześniejszy okres rozliczeniowy, za jaki Gmina rozliczyła podatek należny z tytułu ww. świadczenia.

Mając na uwadze powyższe, niezależnie od tego, które zdarzenie uznać należy za pierwsze zasiedlenie Oczyszczalni, w opinii Gminy, w przypadku Oczyszczalni bezsprzecznie doszło już do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, za wyjątkiem sytuacji, w której dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT lub okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą jest krótszy niż 2 lata.

W opinii Gminy, w odniesieniu do Oczyszczalni doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT. Natomiast, jak już zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym oraz w uzasadnieniu, Oczyszczalnia wykorzystywana jest przez Gminę do działalności gospodarczej co najmniej od 2004 r., czyli przez okres nie krótszy niż 2 lata.

W efekcie powyższego, w związku z faktem, że żaden z dwóch wyjątków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi, zdaniem Gminy, będzie ona miała prawo skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania VAT przewidzianego w przedmiotowym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Oznacza to, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.