0115-KDIT1-3.4012.22.2017.1.BJ - Brak prawa do odliczenia VAT przez powiat w związku z realizacją projektu termomodernizacji budynków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu pn.: "X". - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, aplikuje o dofinansowanie realizacji ww. projektu, którego przedmiot stanowi zadanie o charakterze inwestycyjnym. Przedsięwzięcie będzie realizowane w ramach RPO Województwa X na lata 2014- 2020; poddziałanie 5.3.1 Efektywność energetyczna w budynkach publicznych w tym budownictwo komunalne. Inwestycja będzie prowadzona w latach 2017 - 2018.

Celem projektu jest modernizacja energetyczna budynku Domu Pomocy Społecznej w X. Efektem modernizacji zgodnie z Audytem Energetycznym będzie poprawa efektywności energetycznej budynku o ok. 42,28%, dzięki realizacji działań związanych z termomodernizacją budynku poprzez docieplenie ścian, stropu, stropodachu, wymianę okien, wymianę drzwi, modernizację instalacji c.o., c.w.u., modernizacja oświetlenia oraz wentylacji z rekuperacją pomieszczenia pralni. Dom Pomocy Społecznej (DPS) jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej realizującą zadania publiczne Powiatu zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym, pokrywając swoje wydatki bezpośrednio z budżetu Powiatu, a pobrane dochody odprowadzając na rachunek budżetu Powiatu.

Wszystkie powiatowe jednostki organizacyjne jakimi są również DPS w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, co do zasady nie są uznawane za podatnika podatku VAT. Jednocześnie w art. 43 ust. 1 pkt 22 usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez domy pomocy społecznej są zwolnione przedmiotowo. Przewiduje się, że po przeprowadzonej termomodernizacji budynek będzie nadal wykorzystywany do działalności zwolnionej. Podstawową działalnością będzie działalność publiczna polegająca na wykonywaniu zadań statutowych, a więc zgodnych z celem powołania i istnienia jednostki. Budynek DPS należy do obiektów użyteczności publicznej a jego właścicielem jest Powiat. Na obecny moment budynek znajduje się w trwałym zarządzie jednostki organizacyjnej.

Beneficjentem środków dla projektu będzie Powiat, a realizatorem inwestycji będzie DPS wykonujący to zadania w imieniu Powiatu. DPS w X z dniem 1 stycznia 2017 r. został włączony do centralizacji i wykreślony z dniem 31 grudnia 2016 r. z rejestru podatników VAT, a obowiązki ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454) przejął Powiat. Po scentralizowaniu rozliczeń w podatku od towarów i usług obejmującego powiatowe jednostki organizacyjne Powiat będzie wykazywał w składanych deklaracjach VAT-7 obroty z tytułu sprzedaży dokonanej przez podmiotową powiatową jednostkę budżetową nieposiadającej osobowości prawnej. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Warunek ten nie będzie spełniony, ponieważ Dom Pomocy Społecznej nie będzie wykorzystywał powstałego w mienia do wykonywania czynności, które generowałyby podatek należny. W związku z powyższym Powiatowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bowiem nabyte w toku realizacji projektu usługi inwestycyjne i towary nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy realizując ww. projekt Powiat będzie miał możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach zakupowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując zapisy ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454) wszystkie jednostki organizacyjne Powiatu uznane są za jednego podatnika. Realizując ww. projekt Powiat nie będzie miał możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach zakupowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, wynika że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich czynności których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku, zakupy dokonane w związku z realizacją przedmiotowego projektu posłużą wyłącznie sprzedaży zwolnionej, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących przedmiotowe wydatki.

Końcowo podkreślić należy, że w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do kwestii będącej przedmiotem zapytania, a nie oceniano innych kwestii przedstawionych we wniosku, w tym podstawy prawnej do zwolnienia świadczonych przez DPS usług pomocy społecznej. Fakt ten przyjęto jako element zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.