0115-KDIT1-3.4012.205.2017.EB - Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.205.2017.EB Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 9 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. "O..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. "O...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Park Narodowy jest państwową osobą prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (u.o.p. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2134 z późn. zm.), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 września 1966 (r.w.u.p.n. (Dz. U. Nr 42, poz. 254)) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 2004 r. w sprawie Parku Narodowego (Dz. U. Nr 43, poz. 390). Park jako państwowa osoba prawna uzyskiwane dochody przeznacza na działalność statutową.

W dniu 20 sierpnia 2014 r. została podpisana umowa o udzielenie dotacji pomiędzy Komisją Europejską a Parkiem dla projektu pn. "O..." w ramach programu LIFE+. Projekt jest finansowany ze środków Komisji Europejskiej w formie dotacji w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2019 r. oraz współfinansowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i środków własnych Parku.

Głównym celem projektu jest:

* kształtowanie właściwego stanu siedlisk dla zapewnienia skutecznej ochrony ptaków wodnobłotnych,

* udrożnienie korytarza ekologicznego rzeki Ł. poprzez budowę przepławki przy piętrzeniu Elektrowni Wodnej,

* poprawa naturalnych procesów fluwialnych w dolinie Ł. na odcinku 2,30 km i siedmiu starorzeczy.

Powyższe cele będą realizowane poprzez:

* przywrócenie sprawności (modernizacji) systemu melioracyjnego,

* wykaszanie 51 ha powierzchni oraz rozbiórkę wału ziemnego o długości ok. 2,5 km,

* likwidację fragmentów obwałowań przybrzeżnych rzeki, poprzedzoną przebudową dwóch odcinków wałów ochronnych na łącznej długości 0,92 km,

* wybudowanie przepławki na piętrzeniu elektrowni wodnej.

Dodatkowo w ramach projektu beneficjent zrealizuje:

* wybudowanie platformy obserwacyjnej,

* prowadzenie działań edukacyjnych (m.in.: warsztatów edukacyjnych, konkursów artystycznych, wystaw pokonkursowych, festynów),

* prowadzenie działań promocyjnych projektu (m.in.: prowadzenie strony www, wydanie informatorów, postery),

* rozpowszechnianie wiedzy o projekcie, podmiotach finansujących oraz obszarach Natura 2000,

* prowadzenie monitoringu efektów ekologicznych projektu poprzez prowadzenie monitoringu ichtiologicznego, ornitologicznego i stanu siedlisk,

* prowadzenie monitoringu realizacji projektu (obsługa administracyjna projektu, kontrole, spotkania, konferencje, zewnętrzny audyt finansowy).

Finansowane w ramach przedsięwzięcia działania i infrastruktura są powiązane z realizacją zadań publicznych i nie będą wykorzystywane do działalności odpłatnej w rozumieniu unijnego prawa konkurencji a powstała w ramach projektu infrastruktura będzie powszechnie dostępna. Realizowane zadania związane z opisanym projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych prowadzonych przez Park.

Kwestia poboru opłat za wstęp na obszar parków narodowych uregulowana jest przepisami ustawy o ochronie przyrody oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie parków narodowych lub niektórych obszarów, gdzie pobiera się opłaty (Dz. U. z 2013 r. poz. 400). Na tej podstawie opłat za wstęp nie pobiera się w obszarze Parku, na którym realizowany jest projekt LIFE+. Wynika to z faktu, że ruch turystyczny w obszarze projektu odbywa się albo poza obszarem wskazanym do poboru opłat (obwód ochronny S.) lub też po drogach publicznych wolnych od poboru opłat (obwód ochronny R.).

Dnia 27 sierpnia 2013 r. Park otrzymał interpretację indywidualną nr... dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "O...", według której stanowisko Parku jest nieprawidłowe.

Zdaniem Izby Skarbowej zadania związane z projektem są pośrednio związane z działalnością opodatkowaną i istnieje możliwość zastosowania wskaźnika proporcji sprzedaży na podstawie art. 90 ust. 2-10 u.p.t.u.

Natomiast 7 marca 2017 r. Park otrzymał interpretację indywidualną Nr.. dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "O...", według której stanowisko Parku jest nieprawidłowe.

Zdaniem Izby Skarbowej zadania związane z projektem są pośrednio związane z działalnością opodatkowaną polegającą na pobieraniu opłat za wstęp do Parku i istnieje możliwość odliczenia stosownej części podatku naliczonego, związanego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponieważ realizowane zadania związane z opisanym projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych prowadzonych przez Park, a realizacja projektu nie jest związana z działalnością gospodarczą w rozumieniu unijnego prawa konkurencji podatek naliczony od towarów i usług w ramach projektu realizowanego od 1 stycznia 2015 r. zalicza się w koszty uznając, że nie podlega on zwrotowi.

Zgodnie z art. 30.1 Postanowień Wspólnych zawartych w umowie, VAT jest kwalifikowalny z wyjątkiem działań opodatkowanych lub zwolnionych od podatku z prawem do jego odliczenia. Aby uzyskać zgodę na kwalifikowalność VAT w projekcie na podstawie art. 30.2 Postanowień Wspólnych, Park musi dostarczyć Komisji Europejskiej dokument potwierdzający fakt, że Park jest zobowiązany do płacenia niepodlegającego zwrotowi podatku od towarów i usług wymaganych do realizacji projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy płacenie (zaliczanie w koszty realizowanego projektu) podatku naliczonego i uznawanie go jako niepodlegającego zwrotowi przy zakupie towarów i usług, wymaganych do realizacji projektu jest postępowaniem prawidłowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązany jest do płacenia podatku od towarów i usług bez prawa do obniżenia o podatek naliczony od towarów i usług zakupionych w ramach projektu. Zdaniem Parku, treść art. 86 i art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dające możliwość odliczenia podatku naliczonego, nie mogą być zastosowane.

Realizowany projekt LIFE+ nie jest związany z obrotem (sprzedażą) opodatkowanym. Umowy dotyczące opisanego projektu były zawarte bez udziału rządu Rzeczypospolitej Polskiej oraz po dniu 1 maja 2004 r. z tego też powodu Park nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2014 r. rozdział 9 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Parku, na podstawie ww. przepisów zobowiązany jest do płacenia niepodlegającego zwrotowi podatku naliczonego przy realizacji zadań w ramach projektu LIFE+.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 o czym, stanowi art. 88 ust. 4 ustawy.

Według art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w treści powyższego przepisu warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnił prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jak uprzednio wskazano, niezbędne jest m.in. istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością podatnika występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do konkluzji, że nadrzędna zasada neutralności podatku od towarów i usług, wyrażona najpełniej w dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy nie uprawnia Parku do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Należy bowiem zauważyć, że wprawdzie za wstęp na teren Parku pobierane są opłaty (działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług), jednak skoro - jak wskazano w treści niniejszego wniosku - ruch turystyczny odbywa się poza obszarem wskazanym do poboru opłat, nie można uznać, że istnieje związek tych zakupów - choćby pośredni - ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem w świetle okoliczności przedstawionych we wniosku, z których wynika, że efekty realizacji projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, Parkowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z jego realizacją. Parkowi nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r., gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzeniu.

Końcowo wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl