0115-KDIT1-3.4012.194.2019.1.BK - VAT w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe

W dniu 28 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 grudnia 1993 r. aktem notarialnym rep....nabyła Pani wspólnie z mężem działkę gruntu nr. o powierzchni 8,33 ha zapisaną w księdze wieczystej....

Działkę nr. nabyto od Gminy. Transakcja nie była obciążona podatkiem od towarów i usług.

Pomiędzy Panią i mężem obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólnoty majątkowej.

Dla działki nr. w momencie nabycia nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie zostały wydane warunki zabudowy. Działka nr... jest położona w województwie..., powiecie.., gminie..., w obrębie wsi.., niedaleko jeziora....

Niepewność zatrudnienia nakłoniła Panią oraz męża do zakupu w 1993 r. działki nr.., z zamiarem prowadzenia w przyszłości gospodarstwa rolnego z agroturystyką.

Na początku... r. wokół działki nr.., jak i całego jeziora... rozpoczął się dynamiczny proces inwestycyjny polegający na powstawaniu małych działek o charakterze rekreacyjnym, z zabudową letniskową co zburzyło plany Pani oraz męża związane z zakupem działki. Prowadzenie gospodarstwa rolnego w takim otoczeniu stało się niemożliwe. Oddaliły się także zagrożenia związane z pracą zawodową.

Skłoniło to Panią wraz z mężem do podjęcia decyzji o podziale działki nr. na mniejsze działki gruntu. W wyniku dokonanego we wrześniu 2004 r. podziału, z działki nr. powstało 51 działek.

W całym okresie posiadania działki nr. nie ponosiła Pani wraz z mężem jakichkolwiek nakładów na gruncie. Znaczna część działki zarosła samosiejkami, krzakami. Na części działki okoliczni rolnicy wypasali krowy myśląc, że jest do działka gminna - co uwalniało Panią oraz męża od koszenia trawy.

Także po podziale działki nr. na 51 mniejszych działek nie były ponoszone jakiekolwiek nakłady na gruntach. Wydzielone działki nie były grodzone, nie były wyrównywane, nie były uzbrajane. Nie ponosiła Pani wraz mężem wydatków związanych z działkami, poza podatkami i opłatami należnymi gminie. Nie zawierano jakichkolwiek umów związanych z działkami.

W październiku 2004 r. skontaktował się z Panią kupiec zainteresowany nabyciem skrajnej działki nr..leżącej przy gruntowej drodze gminnej. Dowiedział się o podziale od właściciela działki sąsiadującej z Pani działką "pocztą pantoflową".

Pani mąż nie chciał sprzedać działki, lecz Pani kłopoty zdrowotne spowodowały, że przystała Pani na ofertę i w dniu 30 listopada 2004 r. została sprzedana pierwsza działka nr....

Pogłębiające się problemy zdrowotne zmusiły Panią do sprzedaży kolejnych działek w dniach: 8 maja 2005 r. -...; 20 lipca 2005 r. -..,...; 4 sierpnia 2005 r. -..,..; 3 lipca 2006 r. -..,..; 1 lutego 2007 r. -...; 21 maja 2007 r. -..; 16 czerwca 2007 r. -..; 20 czerwca 2007 r. -...; 4 lipca 2007 r. -..,..; 14 lipca 2007 r. -..,..,..,..,..; 16 sierpnia 2007 r. -.

Uchwałą nr..Rady Miejskiej w... z dnia 29 maja 2008 r. Rada Miejska w...uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - teren zabudowy mieszkalnej, usługowej, rekreacyjnej i rolniczej w miejscowościach..i..y w gminie....

Pozostałe niesprzedane działki powstałe z podziału działki nr. mieściły się, wg uchwalonego planu, na terenie RIT - terenie zabudowy rekreacji indywidualnej i turystycznej. Także po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie były ponoszone jakiekolwiek nakłady na działkach.

Kolejne sprzedaże miały miejsce w dniach: 14 czerwca 2008 r. -..; 14 sierpnia 2008 r. -..,..; 18 czerwca 2009 r. -..; 21 listopada 2009 r. -..; 2 czerwca 2011 r. -..; 19 września 2011 r. -..; 29 czerwca 2017 r. -..; 6 czerwca 2018 r. -..,..i 23 października 2018 r. -..,.

Nigdy Pani wraz z mężem nie ogłaszaliście i nie informowaliście w jakikolwiek sposób o chęci sprzedaży działek. Nie wywieszaliście nawet szyldów czy ogłoszeń. Nie korzystaliście z usług pośredników i agentów działających na rynku nieruchomości. Osoby deklarujące chęć zakupu działek zgłaszały się do Pani z polecenia poprzednich nabywców lub mieszkańców pobliskiego kompleksu domków letniskowych leżących tuż przy jeziorze. Nie zależało i nie zależy Pani oraz mężowi na sprzedaży działek, poza początkowymi sprzedażami, z uwagi na konieczność pozyskania środków na Pani leczenie.

Działka nr. przed i po podziale nigdy nie była przedmiotem dzierżawy, nie występowała Pani oraz mąż o jakiekolwiek zgody (poza podziałem), nie występowaliście o warunki zabudowy czy plany zagospodarowania.

Biorąc pod uwagę to, że to przeważnie do Pani zgłaszali się zainteresowani kupnem i fakt, że to Pani decydowała o sprzedaży, z ostrożności rozpoczęła Pani odprowadzać do urzędu skarbowego podatek VAT od sprzedawanych działek.

Pierwszy podatek został odprowadzony od sprzedaży działki w dniu 4 sierpnia 2005 r. ale nigdy nie została wystawiona faktura z wykazanym podatkiem VAT. Nabywcami działek były wyłącznie osoby nabywające działki dla własnych potrzeb i celów rekreacyjnych, wypoczynkowych. Podatek VAT obliczała Pani jedynie od ceny zawartej w akcie notarialnym i na tej podstawie składała Pani deklarację dla podatku VAT (VAT-7), w której wykazywała całą wartość sprzedanej działki.

Biorąc jednak pod uwagę opisany wyżej stan faktyczny i liczne orzeczenia sądów administracyjnych nabrała Pani wątpliwości, czy przy sprzedaży działek, powstałych po podziale działki nr..., jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek, powstałych po podziale działki nr.., jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, gdyż jako zbywca wraz z małżonkiem nie działa w charakterze podatnika tego podatku.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W Pani przypadku, jedyną czynnością związaną z zakupioną działką nr..., był jej podział na mniejsze działki.

Nie miała Pani jakiegokolwiek wpływu na działania Rady Miejskiej w..., która bez Pani wiedzy, prośby i zgody podjęła uchwałę nr...z dnia 29 maja 2008 r.

Nie występuje jakikolwiek element pozwalający na poparcie tezy, że występuje Pani w charakterze podatnika przy sprzedaży opisanych działek powstałych z podziału działki nr....

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu VAT. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwana dalej "Dyrektywą" - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako "TSUE") z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to TSUE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 23 grudnia 1993 r. nabyła Pani wspólnie z mężem działkę gruntu nr... o powierzchni 8,33 ha Transakcja nie była obciążona podatkiem od towarów i usług. Dla działki nr...w momencie nabycia nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie zostały wydane warunki zabudowy. Zakup działki spowodowany był niepewnością zatrudnienia z zamiarem prowadzenia w przyszłości gospodarstwa rolnego z agroturystyką. Na początku... r. wokół działki nr..., rozpoczął się dynamiczny proces inwestycyjny polegający na powstawaniu małych działek o charakterze rekreacyjnym, z zabudową letniskową co zburzyło plany Pani oraz męża związane z zakupem działki. Prowadzenie gospodarstwa rolnego w takim otoczeniu stało się niemożliwe. Skłoniło to Panią wraz z mężem do podjęcia decyzji o podziale działki nr... na mniejsze działki gruntu. W wyniku dokonanego we wrześniu 2004 r. podziału, z działki nr.... powstało 51 działek. W całym okresie posiadania działki nr... nie ponosiła Pani wraz z mężem jakichkolwiek nakładów na gruncie. Znaczna część działki zarosła samosiejkami, krzakami. Także po podziale działki nr... na 51 mniejszych działek nie były ponoszone jakiekolwiek nakłady na gruntach. Wydzielone działki nie były grodzone, nie były wyrównywane, nie były uzbrajane. Nie ponosiła Pani wraz mężem wydatków związanych z działkami, poza podatkami i opłatami należnymi gminie. Nie zawierano jakichkolwiek umów związanych z działkami. W październiku 2004 r. skontaktował się z Panią kupiec zainteresowany nabyciem skrajnej działki nr...leżącej przy gruntowej drodze gminnej. Dowiedział się o podziale od właściciela działki sąsiadującej z Pani działką "pocztą pantoflową". Pani mąż nie chciał sprzedać działki, lecz Pani kłopoty zdrowotne spowodowały, że przystała Pani na ofertę i w dniu 30 listopada 2004 r. została sprzedana pierwsza działka nr.... Pogłębiające się problemy zdrowotne zmusiły Panią do sprzedaży kolejnych działek w dniach: 8 maja 2005 r. -...; 20 lipca 2005 r. -..,...; 4 sierpnia 2005 r. -..,..; 3 lipca 2006 r. -..,..; 1 lutego 2007 r. -..; 21 maja 2007 r. -...; 16 czerwca 2007 r. -...; 20 czerwca 2007 r. -..,....; 4 lipca 2007 r. -..,..; 14 lipca 2007 r. -...,..,..,..,..; 16 sierpnia 2007 r. -.

Uchwałą nr..Rady Miejskiej w..gu z dnia 29 maja 2008 r. Rada Miejska w..uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - teren zabudowy mieszkalnej, usługowej, rekreacyjnej i rolniczej w miejscowościach..i. w gminie....

Pozostałe niesprzedane działki powstałe z podziału działki nr. mieściły się, wg uchwalonego planu, na terenie RIT - terenie zabudowy rekreacji indywidualnej i turystycznej. Także po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie były ponoszone jakiekolwiek nakłady na działkach.

Kolejne sprzedaże miały miejsce w dniach: 14 czerwca 2008 r. -...; 14 sierpnia 2008 r. -..,..; 18 czerwca 2009 r. -..; 21 listopada 2009 r. -..; 2 czerwca 2011 r. -..; 19 września 2011 r. -..; 29 czerwca 2017 r. -..; 6 czerwca 2018 r. -..,..i 23 października 2018 r. -..,. Nigdy Pani wraz z mężem nie ogłaszaliście i nie informowaliście w jakikolwiek sposób o chęci sprzedaży działek. Nie wywieszaliście nawet szyldów czy ogłoszeń. Nie korzystaliście z usług pośredników i agentów działających na rynku nieruchomości. Osoby deklarujące chęć zakupu działek zgłaszały się do Pani z polecenia poprzednich nabywców lub mieszkańców pobliskiego kompleksu domków letniskowych leżących tuż przy jeziorze. Nie zależało i nie zależy Pani oraz mężowi na sprzedaży działek, poza początkowymi sprzedażami, z uwagi na konieczność pozyskania środków na Pani leczenie.

Działka nr... przed i po podziale nigdy nie była przedmiotem dzierżawy, nie występowała Pani oraz mąż o jakiekolwiek zgody (poza podziałem), nie występowaliście o warunki zabudowy czy plany zagospodarowania. Od sierpnia 2005 r. rozpoczęła Pani odprowadzać podatek VAT i składać deklaracje VAT -7 w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy występuje w charakterze podatnika VAT w z związku ze sprzedaż przedmiotowych działek.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego, a także kluczowego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), prowadzi do stwierdzenia, że trudno uznać aby sprzedaż przedmiotowych działek powstałych po podziale działki nr... miała miejsce w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby podejmowała Pani aktywne działania zmierzające do przygotowania tej nieruchomości, w takim zakresie w jakim podejmują je handlowcy (np.: przez nabycie z zamiarem odsprzedaży, złożone działania marketingowe, itp.). Nieruchomość od dnia nabycia nie była w ogóle wykorzystywana w celach prywatnych lub zarobkowych. Ww. działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy. W stosunku do przedmiotowych działek nie były podejmowane działania związane z przygotowaniem działek do sprzedaży (poza podziałem działki nr...), takie jak: wystąpienie o miejscowy plan zagospodarowania (plan został sporządzony przez Gminę) czy warunki zabudowy, działki nie były grodzone, wyrównywane i uzbrajane, nie ponoszono żadnych nakładów na gruntach. Ponadto, na terenie nieruchomości, nie prowadziła Pani działalności rolniczej, ani pozarolniczej. Działki, o których mowa we wniosku, nie były nigdzie ogłaszane, nie korzystano z usług pośredników oraz agentów nieruchomości. Zainteresowani kupnem sami zgłaszali się do Pani z ofertą zakupu. Wszystko to zatem wyklucza handlowy cel transakcji sprzedaży przedmiotowych działek. W tej konkretnej sprawie Pani aktywność nie jest porównywalna do działań handlowców wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tych czynności nie wystąpiła Pani w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność sprzedaży mieści się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, do których unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Reasumując, dla czynności zbycia przedmiotowych działek nie występuje Pani w charakterze podatnika, a sprzedaż stanowi w takim przypadku sprzedaż majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Tym samym, przedstawione stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem niniejsza interpretacja stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zaznacza się również, że tut. organ nie rozstrzygał o przedawnieniu prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty z tytułu przedmiotowych transakcji, bowiem pozostaje to poza zakresem przedmiotowym postępowania interpretacyjnego.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.