0115-KDIT1-3.4012.103.2017.1.JC - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.103.2017.1.JC Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Z." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Z.".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miejska... zrealizowała projekt pod nazwą "Z.". Przedsięwzięcie dofinansowane było ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego... na lata 2007-2013 w ramach osi priorytetowej 2 - Turystyka, działanie 2.1 - Wzrost potencjału turystycznego, Poddziałania 2.1.4 - Publiczna infrastruktura turystyczna i okołoturystyczna. Dofinansowanie na podstawie umowy Nr.. z dnia. marca 2011 r.

Data rozpoczęcia realizacji projektu:. lutego 2009 r.

Data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu:. grudnia 2010 r.

Data zakończenia rzeczowej realizacji projektu:. sierpnia 2012 r.

Data finansowego zakończenia realizacji projektu (dokonanie ostatecznej płatności):. sierpnia 2012 r.

W ramach realizacji projektu Gmina poniosła m.in. następujące rodzaje wydatków objętych podatkiem od towarów i usług:

1.

przygotowanie inwestycji (w tym dokumentacja, SW),

2.

inżynier kontraktu,

3.

nadzór autorski,

4.

audyt zewnętrzny,

5.

roboty remontowo - montażowe, w ramach których wykonano m.in.:

5.1) układ drogowy w postaci ciągów pieszych spacerowych i ciągów rowerowych,

5.2) most pieszo rowerowy z platformą widokową,

5.3) kładki pieszo - rowerowe,

5.4) placyki rekreacyjne z małą architekturą,

5.5) pomost wędkarski,

5.6) ścieżka rekreacyjna,

5.7) stacje ćwiczeń na wolnym powietrzu,

5.8) pomosty widokowe nad jeziorem,

5.9) zieleń urządzona na całym terenie objętym projektem,

5.10) parkingi z drogą dojazdową,

5.11) wykonano odwodnienie terenu wraz z urządzeniami do podczyszczania wód,

5.12) wykonano odcinkowe, liniowe zabezpieczenie brzegów rzeki...,

5.13) zamontowano oświetlenie lampami stojącymi, typu parkowego,

6. promocja.

Opisane wydatki kwalifikowane sfinansowane zostały po części z budżetu Gminy, ze środków własnych w wysokości (10%) oraz w części (90%) z EFRR Unii Europejskiej - środki te w rozumieniu § 12 ust. 2 i ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., w sprawie zwolnień od podatków od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015.736) nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej a zatem nie jest możliwe ubieganie się o zwrot podatku od towarów i usług w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Gmina w trakcie realizacji zadania pod nazwą: "Z." wykonała ciąg rowerowy o długości 3,63 km, ciąg spacerowy o długości 4,06 km, most pieszo-rowerowy z platformą widokową długości 37,8 m, kładkę pieszo rowerową o długości 10,5 m, pomost wzdłuż brzegu rzeki o długości 84 m, pomost dla wędkarzy, pomosty widokowe, placyki rekreacyjne, liniowe umocnienie brzegów, oświetlenie, małą architekturę (m.in. ławki, altany wypoczynkowe, kosze na śmieci, wyposażenie placów zbaw). Właścicielem powstałego majątku jest Gmina. Niniejsze zadanie dotyczy budowy publicznej infrastruktury turystycznej i okołoturystycznej, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania. Wybudowana w ramach zadania infrastruktura będzie udostępniana nieodpłatnie. W związku z powyższym wydatek poniesiony na wybudowanie wymienionej infrastruktury nie służy czynnościom opodatkowanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisaną sytuacją, Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach związanych z realizacją zadania polegającego na "Z."?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego, związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Sytuacja taka ma właśnie miejsce w opisanym zdarzeniu, w związku z tym Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na mocy obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 - § 12 ust. 1, pkt 12 - zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, które wykonywane są w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, w myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m.in. z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu, podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1, cytowanej wyżej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym w myśl art. 15 ust. 6, ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Natomiast stosownie do treści art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina posiada osobowość prawną, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Katalog zadań własnych gminy zawarty został w cytowanej wyżej ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1.

Artykuł 7, przedmiotowej ustawy, mówi, iż zaspokajanie potrzeb wspólnoty, należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy:

1.

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2.

kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

3.

zieleni gminnej i zadrzewień.

Z przedstawionych zadań, wynika, iż realizacja projektu obejmująca "Z.", należy w całości do zadań własnych gminy. Należy tu zauważyć, że ustawa nie wylicza szczegółowo zakresu zadań w sprawach kultury fizycznej i turystyki, o terenach rekreacyjnych, urządzeniach sportowych czy wreszcie zieleni gminnej i zadrzewień.

Tak więc, wszystkie te sprawy, związane z realizacją przedmiotowego zadania, są zadaniami własnymi i należą do zadań własnych Gminy. Korzystanie z wybudowanej infrastruktury udostępniane jest nieodpłatnie.

Z opisanego zdarzenia wynika, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, związanych z realizacją projektu. Gminie nie przysługuje też prawo do odzyskania tego podatku, gdyż środki otrzymane na realizację projektu nie są środkami, o których mowa w § 12 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Brzmienie ww. przepisu do dnia 31 grudnia 2013 r. było następujące:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki. Odliczenia może dokonać czynny podatnik podatku od towarów i usług a nabyte towary i usługi powinny być wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Ustawa nie przewiduje możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Związek pomiędzy zakupem towarów i usług a wykonaniem czynności opodatkowanych jest warunkiem koniecznym dla zastosowania procedury określonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższe kwestie zostały uregulowane w analogiczny sposób w rozporządzeniach Ministra Finansów:

1.

z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.), rozdział 9 oraz § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia;

2.

z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.), rozdział 9 oraz § 7 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia;

3.

z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), rozdział 9 oraz § 8 ust. 3 i 4.

4.

z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), rozdział 9 oraz § 8 i ust. 3 i 4.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż - jak wynika z treści wniosku - inwestycja nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl