0115-KDIT1-3.4012.102.2017.1.AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.102.2017.1.AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest również najem i dzierżawa nieruchomości. Rozlicza podatek VAT za okresy miesięczne.

Wnioskodawca zamierza nabyć od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość złożoną z obiektu przemysłowego obejmującego część biurową i halę przemysłową, w której dotychczasowy właściciel prowadzi działalność produkcyjną i handlową. Nabycie nieruchomości nie będzie wiązało się z nabyciem jakiegokolwiek wyposażenia lub innych środków trwałych używanych przez Spółkę w procesie produkcyjnym lub handlowym prowadzonym w przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, objęta planowaną transakcją nieruchomość nie jest wynajmowana ani dzierżawiona, więc przyszły nabywca nie przejmie związanych z eksploatacją obiektu praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, jak również nie przejmie wierzytelności dotyczących nieruchomości, gdyż te dotychczas nie powstały. Jednocześnie, nieruchomość Spółki nie jest składnikiem majątku wydzielonym finansowo i organizacyjnie, gdyż nie przynosi pożytków Spółce pozwalających ustalić przychód, który mógłby być przypisany tej nieruchomości. Na przedmiotowej nieruchomości jest ustanowiona hipoteka umowna zabezpieczająca udzielony spółce kredyt. Cena nieruchomości, w zamiarze stron transakcji, uwzględnić ma wykonaną wycenę nieruchomości oraz obciążenie hipoteczne podlegające w przyszłości spłacie, które jednak będzie w terminie transakcji obciążało nieruchomość.

Wnioskodawca nie jest udziałowcem wymienionej Spółki, jednakże istnieje jego powiązanie ze Spółką, gdyż jedynym udziałowcem Spółki jest małżonka Wnioskodawcy. Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, ustanowiona umownie kilka lat temu. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest jedynym właścicielem nieruchomości, która według informacji była już przedmiotem transakcji objętej podatkiem od towarów i usług. Z tytułu dokonanej już na nieruchomości transakcji był ustalany podatek VAT, a czynność ta miała miejsce ponad 2 lata temu. W związku z powyższym nieruchomość, którą zamierza nabyć Wnioskodawca jest objęta tzw. pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i od czynności powodującej powstanie tej okoliczności upłynął okres dwóch lat. Przed dokonaniem transakcji Spółka oraz Wnioskodawca złożą zgodne oświadczenie organowi podatkowemu właściwemu dla Wnioskodawcy o rezygnacji ze zwolnienia dostawy przedmiotowej nieruchomości i wyborze opodatkowania podatkiem VAT tej transakcji, wskazując termin dokonania sprzedaży oraz adres nieruchomości wraz z jej opisem.

Przyszły nabywca nosi się z zamiarem wynajmowania nabywanej nieruchomości, a więc przeznaczenia jej do czynności opodatkowanych, gdyż jest to nieruchomość niemieszkalna, a Wnioskodawca pozostanie czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi już działalność w zakresie wynajmowania nieruchomości. Najemcą nieruchomości stanie się Spółka będąca obecnie jej właścicielem, co pozwoli temu podmiotowi na dalsze wykorzystywanie obiektu do swojej działalności, a jednocześnie zapewni możliwość pozyskania środków finansowych na dalsze funkcjonowanie i uregulowanie istniejących zobowiązań, a w tym hipotecznie zabezpieczonych.

Przedmiotem opisanej transakcji sprzedaży będzie zatem wyłącznie nieruchomość, niewynajmowana i niekorzystająca ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo odliczania naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury potwierdzającej dokonanie przez Spółkę kapitałową dostawy nieruchomości wymienionej w opisie zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zabudowanej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, gdyż budynki, budowle i ich części oraz grunty są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Status podatkowy opisanej nieruchomości, która jest objęta tzw. pierwszym zasiedleniem pozwala stronom transakcji na złożenie właściwemu naczelnikowi urzędu administracji skarbowej oświadczenia o wyborze opodatkowania planowanej dostawy podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie opisana dostawa nie jest objęta przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiot transakcji nie stanowi zbioru składników majątku dostawcy, a będzie obejmował wyłącznie nieruchomość niewynajmowaną dotychczas i przynoszącą Spółce sprzedającej pożytków cywilnych.

Nabywca nieruchomości nosi się zamiarem wykorzystywania jej do celów opodatkowanych co powoduje, iż nabywa prawa do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy dające prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z planowana transakcją, gdyż sprzedająca Spółka będzie zobowiązana ustalić od przedmiotowej dostawy podatek należny. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, do opisanej w zdarzeniu przyszłym transakcji znajdzie zastosowanie ze strony nabywcy nieruchomości przepis art. 86 ust. 1 ustawy ustanawiający zasadę neutralności tego podatku, przy zachowaniu warunku rezygnacji ze zwolnienia od podatku dokonanego w drodze wspólnego oświadczenia stron umowy. Jednocześnie w sprawie nie ma zastosowania u nabywcy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, który pozbawiałby nabywcę - Wnioskodawcę prawa odliczania podatku naliczonego VAT, gdyż dostawa przedmiotowej nieruch mości nie będzie zwolniona od podatku oraz będzie objęta obowiązkiem podatkowym po stronie Spółki sprzedającej nieruchomość, gdyż planowana dostawa podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., 710 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Wskazać należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 stwierdził, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako używanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Artykuł 29a ust. 8 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również zbycie gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji ustawy prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy-zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej czynność jej nabycia, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Okoliczności sprawy wskazują bowiem, że w odniesieniu do budynku, o którym mowa we wniosku, od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, z treści wniosku nie wynika aby były ponoszone nakłady na ulepszenie nieruchomości, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% jej wartości początkowej, tym samym zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym, należy podkreślić, że skoro Strony transakcji wybiorą opodatkowanie dostawy budynku, to - na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - będzie ona opodatkowana stawką podatku 23%. W związku z powyższym - uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy - dostawa gruntów, na których ten budynek są posadowione będzie również opodatkowana ww. stawką.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania i jako element zdarzenia przyszłego przyjęto, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku stanowią budynki lub budowle w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl