0115-KDIT1-2.4012.831.2018.1.NK - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu w zakresie infrastruktury rekreacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 16 listopada 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn.... - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 13 i 16 listopada 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 24 kwietnia 2018 r. podpisał umowę z LGD na projekt grantowy. W ramach umowy zrealizowano projekt dla siedmiu beneficjentów, tzn. zakupiono i zainstalowano modułowe pomosty pływające na obszarze trzech powiatów na sześciu jeziorach w różnych gminach. Ponadto, pomosty, które powstały, są rozwiązaniem nowatorskim, do tej pory nie było takich na obszarze tej LGD. Dzięki projektowi powstał pomost pływający tego typu, który realizuje nowe zadania i nie jest pomostem zatapianym przez poziom gromadzonej wody w akwenie. Celem projektu jest:

* powstanie ciekawszej oferty rekreacyjno-turystycznej;

* zwiększenie integracji lokalnej społeczności (przede wszystkim grup defaworyzowanych);

* zwiększenie promocji turystyki wodnej obszaru LGD.

Dzięki nowej infrastrukturze do uprawiania rekreacji, sportu i turystyki wodnej powstały dodatkowe miejsca do cumowania łodzi, a układ pomostów usprawnił dochodzenie i odchodzenie jachtów żaglowych i motorowych. Pomosty tworzą dzięki swoim uniwersalnym właściwościom różnego rodzaju konfiguracje, które są wykorzystywane do różnych dyscyplin wodnych.

Celem działalności Wnioskodawcy jest:

* popularyzacja i rozwój motorowodniactwa i żeglarstwa amatorskiego;

* zrzeszenie osób uprawiających sport motorowodny, żeglarski;

* czuwanie nad zachowaniem należytego poziomu moralnego i wychowawczego wśród motorowodniaków, żeglarzy i działaczy;

* organizacja zawodów, imprez sportowych i turystycznych w zakresie żeglarstwa i sportów wodnych;

* stwarzanie warunków członkom Klubu i osobom trzecim w zakresie bezpieczeństwa na wodzie.

Wszelkie usługi dla swoich członków Wnioskodawca świadczy nieodpłatnie, a środki trwałe i inny sprzęt zakupiony na potrzeby realizacji operacji pozostaje jego wyłączną własnością i jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby Klubu.

Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w ogóle, a działalność statutowa kwalifikuje się do usług zwolnionych od podatku. W wyniku realizacji ww. działań, Wnioskodawca nie osiągnie żadnych przychodów. Działalność Stowarzyszenia nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy w zakresie VAT. Stowarzyszenie nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT i nie figuruje w ewidencji płatników VAT. Efekty powstałe w wyniku projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu grantowego? Czy ma możliwość odzyskania VAT w tym zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zakupy dokonywane przez Stowarzyszenie w ramach realizacji poddziałania 19.3 Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania w żaden sposób nie są i nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając zatem na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi - brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT (art. 113). Wnioskodawcy nie przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ma ona zatem możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Odliczenia tego może dokonać podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepis art. 86 ust. 1 ustawy wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686 z późn. zm.), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.