0115-KDIT1-2.4012.819.2018.2.NK - Zwolnienie od podatku czynności dostawy nieruchomości zabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dostawy nieruchomości zabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dostawy nieruchomości zabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabywać nieruchomości od osób fizycznych - czynności te nie podlegają opodatkowaniu VAT. Nabycie nieruchomości następuje w celu ich dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Sprzedaż nieruchomości będzie następowała w stosunkowo krótkim okresie czasu od jej nabycia przez Wnioskodawcę (przed upływem 2 lat od nabycia).

W stosunku do tych nieruchomości Wnioskodawca:

* nie będzie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których ma prawo do odliczenia lub

* jeśli je poniesie, to wydatki będą niższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że nabywane nieruchomości będą nieruchomościami zabudowanymi budynkami lub budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Ponadto, Wnioskodawca stwierdził, iż "niniejszym uzupełnia stan faktyczny/zdarzenie przyszłe o wskazanie, że nie zostaną spełnione warunki do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i skoro takie stwierdzenie zostało przyjęte jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, to odpowiedź na pytanie zawarte w wezwaniu ("w jaki sposób i od kiedy ewentualne budynki/budowle były/są wykorzystywane przez podmioty, od których zamierza Pan nabywać nieruchomości") staje się bezprzedmiotowe, gdyż pytanie to ma na celu ustalenie, czy zostały spełnione warunki do korzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT".

Wnioskodawca wskazał, że na fakt braku możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wskazywał także w uzasadnieniu do wniosku, niemniej jednak, "z ostrożności", wskazuje, że nabywane nieruchomości były wykorzystywane przez podmioty, od których Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomości w różny sposób i w różnych okresach, w szczególności:

* na własne cele mieszkaniowe - w różnych okresach: od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat;

* na cele prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT przez okres krótszy niż 2 lata, przy czym należy podkreślić, że każdorazowo od pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży przez Wnioskodawcę upłynie okres krótszy niż 2 lata (brak możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy).

Powyższe potwierdza tezę, że w każdym z przypadków nie zostały spełnione warunki do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Równocześnie Wnioskodawca ma świadomość, że jeżeli zostałyby spełnione warunki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to sprzedaż nabywanych nieruchomości korzystałyby ze zwolnienia, ale nie na podstawie ust. 10a, lecz na podstawie ust. 10 (jednak byłby to inny stan faktyczny/zdarzenie przyszłe niż przedstawione we wniosku, bowiem we wniosku wskazano, że nie zostaną spełnione warunki do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ:

* Wnioskodawcy przy nabyciu tych nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* jak również nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w stosunku do których byłoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Brak możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z okoliczności towarzyszących nabyciu i sprzedaży nieruchomości wynika, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania. Bowiem Wnioskodawca będzie nabywał przedmiotowe nieruchomości od osób fizycznych w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce dopiero w chwili sprzedaży tych nieruchomości przez Wnioskodawcę (dopiero wtedy dojdzie do oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu), zatem wystąpi wyjątek wykluczający zastosowanie zwolnienia z opodatkowania VAT (zwolnienie nie wystąpi z uwagi na wyjątek, o którym mowa w lit. a) zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

Wskazać należy również na szeroką definicję pierwszego zasiedlenia akceptowaną przez organy podatkowe, zgodnie z którą przez pierwsze zasiedlenie rozumie się również pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 sierpnia 2017 r. sygn. 0113-KDIPT1- 1.4012.367.2017.2.MSU; Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 lipca 2017 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.368.2017.2.MSU).

Zatem gdyby miała miejsce sytuacja, w której Wnioskodawca po nabyciu nieruchomości używałby je na potrzeby własnej działalności gospodarczej i zgodnie z szeroką definicją pierwszego zasiedlenia - do pierwszego zasiedlenia doszłoby już z chwilą rozpoczęcia korzystania z tej nieruchomości przez Wnioskodawcę do celów działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, to przy sprzedaży tej nieruchomości zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT również nie znajdzie zastosowania, gdyż sprzedaż nastąpi przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia (zwolnienie nie wystąpi z uwagi na wyjątek, o którym mowa w lit. b) zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

Z uwagi na powyższe, zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie jest możliwe.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dostawa korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, pod warunkiem, że spełnione są poniższe przesłanki:

W stosunku do sprzedawanych nieruchomości Wnioskodawca:

* nie ponosi wydatków na ich ulepszenie lub

* poniesione wydatki nie przekraczają 30% wartości początkowej nieruchomości, zatem przesłanka z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT jest spełniona.

Natomiast w stosunku do przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a Wnioskodawca wskazuje, że przesłanka ta również zostaje spełniona, ponieważ z warunku zawartego w tym przepisie wynika, że chodzi tu o prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługującego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części. Przedmiotem dostaw dokonywanych przez Wnioskodawcę są nieruchomości uprzednio nabyte od osób fizycznych. Sprzedaż przedmiotowych nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie były czynnościami opodatkowanymi - były czynnościami spoza VAT. Z tego wynika, że Wnioskodawca przy ich nabyciu nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem podatek ten w ogóle nie wystąpił.

Warunek braku prawa do odliczenia (o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT), w ocenie Wnioskodawcy, należy rozumieć w ten sposób, że dotyczy on zarówno przypadków, gdy:

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w:

* wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 307/13 - "Zdaniem Sądu, określenie "nie przysługiwało prawo do odliczenia" dotyczy zarówno sytuacji, kiedy nabywa się towary zwolnione przedmiotowo, towary od podatnika zwolnionego podmiotowo, towary, w stosunku do których był zakaz odliczania wynikający z przepisów prawa, ale także gdy dotyczyło to towarów, których dostawa nie podlegała opodatkowaniu ze względu na przepisy ustawowe o niepodleganiu danych czynności czy też dokonaniem czynności przed wejściem w życie ustawy o VAT z 1993 r.";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.370.2017.2.MP - w której, w stanie faktycznym wskazano, że nieruchomość została nabyta przez Sprzedającego od osób fizycznych, które posiadały nieruchomość jako majątek osobisty, a organ zajął następujące stanowisko - " (...) w okresie od dnia nabycia nieruchomości przez Sprzedającego do dnia jej sprzedaży nie były oraz nie będą dokonywane ulepszenia o wartości przekraczającej lub równej 30% wartości nieruchomości. Sprzedający nabył nieruchomość w ramach czynności prawnej, która nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, dostawa nie oddanej w najem części budynku mieszkalnego posadowionego na Nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2016 r., sygn. IPPP3/4512-31/16-2/WH -" (...) pojęcie nieprzysługiwania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku obejmuje sytuacje, gdy podatek naliczony nie wystąpił z uwagi na to, że określone czynności były dokonane w ramach transakcji pozostających poza zakresem przepisów ustawy, jak również sytuacje, w przypadku których brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wiązał się np. z wykorzystaniem towarów do czynności zwolnionych z podatku VAT ".

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że:

* nie znajduje zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

* Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych nieruchomości.

* Wnioskodawca nie ponosi wydatków na ich ulepszenie lub poniesione wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że kwestia zwolnienia od podatku budynków i budowli, o których mowa w złożonym wniosku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 nie jest przedmiotem interpretacji. Zgodnie z wolą Wnioskodawcy, brak możliwości skorzystania z tego zwolnienia przyjęto jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie nie podlegało ocenie przez tut. organ.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli i ich części zostały określone w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca zamierza nabywać nieruchomości od osób fizycznych, celem ich dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości będzie następowała przed upływem dwóch lat od ich nabycia. Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości, a jeżeli takie wydatki poniesie, to nie przekroczą one 30% wartości początkowej obiektów.

Analiza przytoczonych okoliczności sprawy oraz treści przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Skoro - jak wskazano we wniosku - Wnioskodawcy, w stosunku do przedmiotowych nieruchomości, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli takie wydatki poniesie, to będą one niższe niż 30% wartości początkowej obiektów, spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Mając na uwadze powyższe i przyjmując za element stanu faktycznego stwierdzenie Wnioskodawcy, że nie zostaną spełnione warunki do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.