0115-KDIT1-2.4012.816.2017.1.PS - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.816.2017.1.PS Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. "Remont XXX" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. "Remont XXX".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Tytuł projektu: "Remont XXX".

Na inwestycję pozyskane zostały środki z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Priorytet 4 Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, Działanie 4.3 Restrukturyzacja terenów powojskowych i poprzemysłowych.

Zakończenie inwestycji: 9 października 2012 r.

Celem głównym projektu była rewitalizacja terenów powojskowych.

Cele pośrednie to:

Wzrost atrakcyjności mieszkaniowej, turystycznej i inwestycyjnej M.

Stworzenie profesjonalnych warunków do pracy z młodzieżą szkolną i pozaszkolną.

Stworzenie właściwych warunków do nauki dla młodzieży szkolnej do rozwoju sportowego i kulturalnego.

W ramach inwestycji zostało wykonane:

* nowoczesne pomieszczenie hali sportowej z widownią o pow. użytkowej 1.702,61 m2,

* nowe miejsca parkingowe w ilości 52 szt. oraz aranżacja małej architektury,

* połączenie budynku hali łącznikiem bezpośrednio z budynkiem Gimnazjum o długości ok. 45 m,

* zaplecze higieniczno-sanitarne,

* zakupione zostało wyposażenie dla hali widowiskowo-sportowej,

* tereny zielone i mała architektura wokół kompleksu oświatowego,

* wybudowano 5 nowoczesnych boisk: do piłki nożnej, 2 boiska do koszykówki, boisko do piłki ręcznej, boisko do siatkówki,

* 4-torowa bieżnia prosta do biegu na 60 m,

* skocznia w dal,

* rzutnia do pchnięcia kulą,

* ekologiczna ścieżka edukacyjna.

Teren inwestycji znajduje się w M. przy ul. K. i jest zgodny z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego fragmentów terenu śródmieścia miasta M., jako obszaru koncentracji usług ogólnomiejskich (Uchwała Nr./2005 Rady Miejskiej w M., z dnia 10 lutego 2005 r., opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Województwa, z dnia 15 marca 2005 r., nr 27 poz. 384).

Oprócz kosztów dot. budowy infrastruktury sportowej, we wniosku o dofinansowanie znajdują się również inne kategorie kosztów:

* koszt wykonanej dokumentacji projektowo-kosztorysowej,

* koszt nadzoru autorskiego

* koszt wykonania robót budowlanych podstawowych oraz dodatkowych,

* koszt audytu zewnętrznego,

* koszt promocji projektu,

* wynagrodzenie inspektora nadzoru budowlanego,

* koszt założenia osnowy poligonowej II klasy oraz reperów wysokościowych,

* koszt przyłączy elektroenergetycznych,

* koszt aktualizacji dokumentacji na zagospodarowanie terenu wokół kompleksu oświatowego.

Właścicielem wytworzonego majątku po zakończonej realizacji projektu jest Gmina Miasto M. Właściciel z tytułu udostępniania infrastruktury nie pobiera żadnych opłat, co oznacza, że zrealizowana w ramach projektu inwestycja nie służy sprzedaży opodatkowanej (ani żadnej innej). Zatem właściciel nie ma żadnych podstaw do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych.

Po zakończonej realizacji projektu, wytworzonym majątkiem zarządza Szkoła Podstawowa w M. ul. K.

Nakłady na wydatki eksploatacyjne związane z utrzymaniem inwestycji pokrywane są z budżetu Gminy Miasto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe w świetle przepisów ustawy o podatkach od towarów i usług jest stanowisko dotyczące braku możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług, zapłaconego w związku z wydatkami poniesionymi w ramach zrealizowanej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot różnicy podatku należnego nad podatkiem naliczonym, gdyż w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwrot podatku bądź obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. Gminie nie przysługuje także prawo do zaksięgowania nieodliczonego podatku od towarów i usług w koszty uzyskania przychodu, ponieważ jako jednostka samorządowa na mocy art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolniona jest z podatku dochodowego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.).

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia była w ten sam sposób uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 2012, poz. 1336, z późn. zm.).

W obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) powyższa kwestia analogicznie była uregulowana w rozdziale 12.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż efekty projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. Nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami, o których mowa w ww. rozporządzeniach.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w XXX, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl