0115-KDIT1-2.4012.749.2017.1.AW - Sposób wystawienia faktury.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wystawienia faktury - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, przekazany zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, uzupełniony w dniu 14 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wystawienia faktury.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest spółką prawa handlowego, której wspólnicy są jednocześnie wspólnikami spółki niemieckiego prawa handlowego, działającej pod firmą E. GmbH. Ww. niemiecka spółka chce wprowadzić jednolity wzór faktury obowiązujący zarówno dla tej spółki w Niemczech, jak i dla Wnioskodawcy. Wspólnicy zmierzają bowiem do tego, aby wszystkie spółki, w których działają, wystawiały identyczne pod względem formy faktury. Wspólnicy proponują, aby faktura zawierała wyszczególnienie sprzedawanych towarów i świadczonych usług, wyszczególnienie jednostkowej ceny netto, podanie całkowitej kwoty faktury netto, pozycje zawierającą doliczenie do całkowitej kwoty netto stawki podatku VAT i określenie ceny końcowej, obejmującej również podatek VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na podstawie art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, dopuszczalne jest wystawienie faktury VAT, która będzie zawierała wyszczególnienie towarów i usług, wyszczególnienie jednostkowych cen towarów i usług netto, sumę poszczególnych jednostkowych cen netto, doliczenie do sumy jednostkowych cen netto podatku VAT ze wskazaniem jego stawki, podanie kwoty końcowej obejmującej sumy jednostkowe cen towarów i usług i doliczony podatek VAT?

2. Czy dopuszczalne jest, aby w fakturze pomijać podawanie przy specyfikacji każdego towaru lub usługi odrębnie stawkę podatku VAT, podając ją dopiero przy całkowitej kwocie netto poszczególnych cen jednostkowych?

3. Czy wystawca faktury VAT ma obowiązek przy każdej pozycji specyfikacji podać właściwą dla towaru lub usługi stawkę VAT, czy też może podać dopiero przy podsumowaniu jedną stawkę dla wszystkich rodzajów towarów i usług, wiedząc o tym, że będzie to jedna i ta sama stawka?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług w żaden sposób nie wymaga od wystawcy faktury, aby na fakturze, którą wystawia, podawać stawkę podatku odrębnie dla każdej pozycji specyfikacji poszczególnych towarów i usług. Przepis ten wcale nie zakłada, aby faktura zawierała specyfikację towaru lub usługi, każdorazowego podania kwoty netto, każdorazowego podania stawki podatku i każdorazowego podania kwoty brutto. Ustawa o podatku od towarów i usług wymaga jedynie, aby faktura VAT zawierała stawkę podatku, ale nie wymaga, aby ta stawka była określana każdorazowo i odrębnie przy każdej specyfikacji towaru lub usługi. Wnioskodawca może zatem wystawić fakturę VAT, na której dokona specyfikacji towarów i usług, określi każdorazowo kwoty netto, następnie podsumuje kwoty netto i poda stawkę podatku VAT globalnie przy sumie netto, a następnie poda kwotę brutto.

W fakturze dopuszczalne jest pomijanie odrębnego podawania podatku VAT przy każdej pozycji specyfikacji. Dopuszczalne jest również podanie stawki VAT dopiero przy sumie jednostkowych kwot netto. Wystawca faktury VAT nie ma zatem obowiązku podawać każdorazowo przy każdej pozycji specyfikacji stawki podatku VAT, może zatem podać w fakturze jedną stawkę podatku VAT przy sumie jednostkowych kwot netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.