0115-KDIT1-2.4012.729.2018.3.RS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.729.2018.3.RS Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.), uzupełnionym w dniach 31 października oraz 20 listopada 2018 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 31 października oraz 20 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. kupiła od Sp. z o.o. Sp. K. nieruchomość. Obie Spółki są czynnymi podatnikami VAT. Zgodnie ze stanem faktycznym, ww. nieruchomość zabudowana jest halą produkcyjną z częścią socjalno-biurową o łącznej powierzchni 1.130,80 m2.

W skład przedmiotowej nieruchomości wchodzi: działka nr 319/2 stanowiąca teren usługowo-produkcyjny, teren lasu oraz poszerzenie drogi dojazdowej oraz działka 323/2 stanowiąca teren lasu oraz poszerzenie drogi dojazdowej.

Ponadto z uzyskanych informacji wynika, że dostawca kupił powyższą nieruchomość w lutym 2016 r. na podstawie faktury ze stawką VAT zw., więc dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na ww. nieruchomości.

Za dostawę ww. nieruchomości dostawca wystawił fakturę VAT zaliczkową oraz końcową ze stawką VAT 23%.

Przed dniem dokonania dostawy ww. nieruchomości ani Wnioskodawca ani dostawca nie złożyli naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy oświadczenia, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku. (Art. 43.10 Ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ww. fakturami Wnioskodawca odliczył 23% VAT w deklaracji VAT-7. Urząd Skarbowy zakwestionował stawkę 23%, powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 9, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca skorygował deklaracje VAT-7, korygując podatek naliczony z ww. faktur.

Wnioskodawca dokonał nabycia nieruchomości, o której mowa we wniosku, w dniu 22 stycznia 2018 r.

Z informacji uzyskanych od dostawcy oraz z przekazanego operatu szacunkowego z dnia 14 stycznia 2016 r., wynika, że od nabycia w dniu 17 lutego 2016 r. do dnia sprzedaży w dniu 22 stycznia 2018 r. nie wykorzystywał ww. nieruchomości do działalności bieżącej.

Hala produkcyjna z częścią socjalno-biurową położona jest tylko na działce nr 319/2. Działka nr 323/2 to grunty zadrzewione i zakrzewione grunty orne (Lz-RVI, RVI) - zgodnie z zapisami ewidencji gruntów Starostwa Powiatowego.

Oprócz hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową na działkach 319/2 i 323/2 nie znajdują się inne budowle w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 25 października 2006 r. działka nr 323/2 jest terenem leśnym.

Dostawca nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu odnośnie działek nr 323/2 i 319/2. Wnioskodawca jest w trakcie uzgadniania projektu budowlanego i wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu odnośnie działek nr 323/2 i 319/2.

Wnioskodawca wykorzystuje nabytą nieruchomość do czynności opodatkowanych VAT.

Dnia 9 maja 2018 r. otrzymał drogą e-mailową od dostawcy kopię odpowiedzi na pismo Urzędu Skarbowego, gdzie dostawca informuje, że nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie faktury VAT ze stawką zw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości, w której skład wchodzi: działka stanowiąca teren usługowo-produkcyjny, teren lasu oraz poszerzenie drogi dojazdowej i działka stanowiąca teren lasu oraz poszerzenie drogi dojazdowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki podatku i w związku z tym Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez sprzedającego z tytułu tej dostawy i w stosunku do tej faktury nie zaszły okoliczności określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 i 7 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura wystawiona przez sprzedającego ze stawką 23% VAT, uprawnia do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wymienionej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

(...)

2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,

(...) 7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku lub wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Artykuł 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści art. 2 pkt 14 ustawy wynika, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Z treści art. 2 pkt 14 ustawy wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W przeciwieństwie do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), nie definiuje tego pojęcia i nie wprowadza dodatkowych warunków określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a.

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem,

b.

dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że w związku z dostawą jaka miała miejsce na rzecz Wnioskodawcy działki nr 319/2, na której posadowiona jest hala produkcyjna z częścią socjalno-biurową oraz niezabudowanej działki nr 323/2, nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie wystąpił podatek naliczony z tytułu ww. transakcji. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości.

Okoliczności sprawy wskazują bowiem, że dostawa ww. hali korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ została dokonana po upływie dwóch lat od pierwszego jej zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy, a strony transakcji nie złożyły oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy. Z uwagi na fakt, że dostawa tego obiektu korzystało ze zwolnienia od podatku, również zbycie działki nr 319/2, na której jest on posadowiony - w myśl art. 29a ust. 8 ustawy - korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Natomiast w odniesieniu do niezabudowanej działki nr 323/2 należy stwierdzić, że skoro z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że jest to teren leśny, jego dostawa jako terenu niezabudowanego innego niż tereny budowalne korzystała także ze zwolnienia od podatku, lecz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawcy jako nabywcy przedmiotowej nieruchomości, a nie dostawcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w zakresie opodatkowania ww. dostawy powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl