0115-KDIT1-2.4012.718.2017.1.PS - Brak prawa do odliczania VAT w związku z realizacją projektu rozwoju telemedycyny.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uniwersytet utworzony został na mocy ustawy z dnia 9 lipca 1999 r. Jest publiczną uczelnią akademicką. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych, a także upowszechnianie osiągnięć nauki, sztuki i kultury.

Uniwersytet jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność poza VAT, zwolnioną od VAT i opodatkowaną.

W latach 2007-2012 w Uniwersytecie realizowany był projekt pn. "...", współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego... na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej 7 "Infrastruktura społeczeństwa Informacyjnego", Działanie 7.1 "Tworzenie infrastruktury społeczeństwa informacyjnego".

Koszt całkowity projektu: 1 775 601,97 zł w tym dofinansowanie 1 509 261,65 zł.

Celem głównym projektu było stworzenie możliwości rozwoju telemedycyny oraz przygotowanie infrastruktury sieci miejskiej i sieci kampusowej do korzystania z zasobów Regionalnego Centrum Informatycznego. Projekt zakładał rozbudowę istniejącej na terenie kampusu oraz miasta infrastruktury, w sposób umożliwiający zapewnienie:

* transmisji 10Gbit pomiędzy urządzeniami rdzenia sieci;

* wysokowydajnych łączy dla przyszłych klientów sieci;

* szybkiego dostępu do internetu;

* ciągłości pracy O. E. i Z. M. S. K. O.

* prostej rozbudowy i skalowanie łączy w przyszłości.

W wyniku realizacji projektu powstało łącznie 11.800 m nowej miejskiej sieci światłowodowej, zapewniającej dostęp do internetu szerokopasmowego. Istniejąca sieć miejska X. rozbudowana została o 7 nowych węzłów sieci, a 7 węzłów istniejących poddanych zostało gruntownej modernizacji. Zmodernizowane zostało Centrum zarządzania siecią. W ramach projektu zakupiono następujące urządzenia:

* system korelacji logów;

* zasilanie awaryjne węzłów dostępowych;

* zasilanie awaryjne małych i dużych węzłów dystrybucyjnych;

* przełączniki małych i dużych węzłów dystrybucyjnych;

* agregat prądotwórczy.

Do powstałej infrastruktury sieci miejskiej i kampusowej szerokopasmowego internetu zostały podłączone szkoły i szpitale. Dostęp do usług jest nieodpłatny. Gmina nie jest obciążana rachunkami z tego tytułu.

W okresie trwałości projektu zastosowane urządzenia oraz technologie znacząco zwiększyły możliwości działania usług dostępu do szerokopasmowego internetu, tym samym dając możliwość wdrażania narzędzi informatycznych związanych z medycyną. Budowa linii światłowodowych pozwoliła na wykorzystanie najnowszych technologii teletransmisyjnych. Uruchomione nowe węzły sieci, w tym także zmodernizowane podniosły znacząco jakość świadczonych usług. Realizacja projektu, zakup nowych urządzeń stworzyły możliwość wdrażania zaawansowanych rozwiązań teleinformatycznych, które w oparciu o powstałą infrastrukturę przyczyniają się między innymi do zwiększenia wykorzystania narzędzi teleinformatycznych i internetu w edukacji, pracy i życiu codziennym, podniesienia jakości oraz poprawy dostępności usług medycznych, a także pozwoliły na łatwiejsze uzyskanie synergii między edukacją, a rynkiem pracy. Zwiększone zostało także bezpieczeństwo i jakość działania sieci w zmodernizowanym Centrum Zarządzania, co z kolei pozwoliło lepiej i prościej zarządzać nowo powstałymi elementami. Elementy dodatkowe takie jak zasilanie awaryjne, agregat prądotwórczy, wielokrotnie sprawdziły się w działaniu podczas awarii, co skutkowało większą dostępnością i brakiem awaryjności sieci na poziomie 99.999%.

Wszystkie systemy zakupione, uruchomione i wdrożone w ramach projektu działają i są rozwijane w dalszym ciągu tworząc synergię z innymi projektami Uniwersytetu dotyczącymi rozwoju usług i sieci szerokopasmowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Uniwersytet miał możliwość odzyskania VAT z tytułu zakupów towarów i usług w ramach realizacji ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów, Uniwersytet uważa, że nie przysługiwało mu i nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, bowiem zakupy z nim związane nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Przedstawione stanowisko Uniwersytetu potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 12 października 2012 r. - sygnatura ITPP2/443-960/12/AJ.

W związku z zakończeniem okresu trwałości ww. przypadającym na dzień 28 grudnia 2017 r. Uniwersytet, zgodnie z umową nr..., zobowiązany jest do dostarczenia do Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym... pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.).

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia była w ten sam sposób uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 2012, poz. 1336, z późn. zm.).

W obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) powyższa kwestia analogicznie była uregulowana w rozdziale 12.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Uniwersytetowi nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż efekty projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. Nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami, o których mowa w ww. rozporządzeniach.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.