0115-KDIT1-2.4012.678.2017.1.AGW - Przekazanie próbek do badań laboratoryjnych konsorcjantowi w celu wykonania testów jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania przez Spółkę próbek do badań laboratoryjnych - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania przez Spółkę próbek do badań laboratoryjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. (dalej "Spółka") zawarła umowę o zawiązaniu Konsorcjum Naukowego na realizację projektu "XXX" w ramach POIR 2014-2020. Projekt uzyskał dofinansowanie z NCBiR, Działanie 1.2 Sektorowe programy B+R programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 (Konkurs X/X.X/XXX, XXX).

Przedsięwzięcie realizowane jest w miejscowościach G. oraz R. przez Konsorcjum składające się z dwóch partnerów: A. i B. przez okres 30 miesięcy, do stycznia 2019 r. Jego efekty zostaną wdrożone w działalności Spółki, a w przyszłości mogą być stosowane również w innych rafineriach.

W związku z uczestnictwem w wyżej opisanym projekcie, Spółka zobowiązana jest między innymi do przekazania niewielkich (w skali działalności Spółki) ilości surowców i wysłania ich do konsorcjanta w R. Konsorcjant zobowiązany jest do wykonania testów na tych surowcach.

W przedmiotowej sprawie przekazanie próbek dotyczy wydania ok. 1 m³ (skala laboratoryjna) następujących surowców:

* Olej,

* B (frakcja parafinowa),

* H (frakcja parafinowa),

* frakcja C z H.

Zgodnie z treścią porozumienia Spółka nie przenosi własności ww. surowców, a jedynie przekazuje je w celu wykonania badań. Konsorcjant nie ma swobody do dysponowania przedmiotowymi próbkami towarów jak właściciel, może jedynie wykorzystać je do wykonania testów zleconych przez Spółkę. Po ich wykonaniu, ma niezwłoczny obowiązek utylizacji ww. surowców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym przekazanie przez Spółkę próbek na rzecz podmiotu, który na zlecenie Spółki przeprowadza na nich badania, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie próbek do badań laboratoryjnych nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, bowiem nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

W tym miejscu Spółka chce podkreślić, że surowce przekazywane na rzecz podmiotu przeprowadzającego badania nie spełniają definicji próbki określonej ww. art. 7 ust. 7 ustawy, gdyż ich przekazanie nie ma na celu promocji sprzedaży tych towarów.

Odnosząc się natomiast do definicji dostawy towarów, wskazała, iż na potrzeby podatku od towarów i usług, ww. dostawą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

Zaznaczyła, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym - zgodnie z ww. art. 7 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podlega także dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Akcent formułowanej definicji dostawy towarów położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, by nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Definicja ta jest zatem bardzo szeroka i jednoznacznie wskazuje, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, w ramach której podatnik przenosi prawo do rozporządzania towarami jak w przypadku własności.

Dla ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz nabywcy możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela np. w zakresie uprawnienia nabywcy do zbycia własności pozyskanych towarów czy też w zakresie korzystania z nabytych towarów. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu "przeniesienie", które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem.

Jak wskazała w opisie stanu faktycznego, Spółka przekazuje próbki określonemu podmiotowi jedynie w celu wykonania badań. Odbiorca może wykorzystać ww. próbki wyłącznie do przeprowadzenia badań. Po ich wykonaniu, ma niezwłoczny obowiązek utylizacji surowców. Tym samym, podmiot któremu Spółka przekazuje surowce do przeprowadzenia badań doznaje istotnego ograniczenia we władaniu przekazanym towarem. Ograniczenie rozporządzania towarem sprowadza się do jasno sprecyzowanego celu przekazania produktów tj. wykonania badań. Stąd nie można mówić, iż podmiot przeprowadzający badania nabył prawo do rozporządzania produktami w charakterze zbliżonym do właściciela. Rola podmiotu związana z omawianym przekazaniem ogranicza się tylko i wyłącznie do wykonania badań na powierzonych towarach i nie ma on pozostawionej swobody co do dysponowania tymi produktami. Podmiot otrzymujący do badań próbkę danego produktu nie może nią dysponować w dowolny sposób (w szczególności nie może jej sprzedać, ani wykorzystać na zaspokojenie własnych potrzeb). Podmiotem faktycznie rozporządzającym daną próbką jak właściciel jest jedynie Spółka, która dostarczając ją podmiotowi badawczemu nie przenosi na ten podmiot owego prawa do rozporządzania.

W związku z powyższym, przekazanie przedmiotowych próbek nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, ponieważ nie wypełnia definicji dostawy towarów, określonej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, ani też nie stanowi niepłatnego przekazania towarów określonego w art. 7 ust. 2 ww. ustawy.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2017 r. sygn. I SA/Łd 275/17, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przywołany przepis stanowi implementację art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Tak zdefiniowane pojęcie dostawy towarów nie odnosi się do przeniesienia własności w formie przewidzianej we właściwych przepisach krajowych, lecz obejmuje każdą transakcję przekazania rzeczy, która upoważnia drugą stronę do rozporządzania tą rzeczą, jakby była jej właścicielem. Transakcję można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112, jeżeli podatnik przekazuje rzecz, upoważniając w rzeczywistości drugą stronę do rozporządzania nią, jakby była jej właścicielem, a sposób nabycia prawa własności owej rzeczy nie ma przy tym znaczenia (por. pkt 33 i 36 wyroku TSUE z dnia 18 lipca 2013 r. w sprawie C-78/12 Evita-K EOOD).

Rozstrzygając kwestię kwalifikacji prawno-podatkowej czynności przekazania próbek do badań, należy wziąć pod uwagę także założenia konstrukcyjne podatku od towarów i usług. U podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr i przerzucanie na nabywców (konsumentów) jego ciężaru. Będące natomiast przedmiotem niniejszego wniosku przekazanie towarów, realizowane w celu wykonania badań - nie ma charakteru konsumpcyjnego, gdyż próbki tych towarów w żaden sposób nie służą zaspokojeniu potrzeb podmiotu wykonującego zlecone badania.

Podsumowując, przekazanie próbek towarów w celu wykonania badań nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. Ponadto, zasady i warunki przekazania próbek do badań, przesądzają jednoznacznie o braku charakteru konsumpcyjnego tej czynności.

Końcowo wskazać należy, że organ właściwy w sprawie o wydanie interpretacji indywidulanej przepisów prawa podatkowego kilkukrotnie zajmował w wydawanych interpretacjach stanowisko potwierdzające ww. stanowisko Spółki, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. IPPP1/443-24/13-2/PR oraz interpretacjach z dnia 15 marca 2013 r. sygn. IPPP2/443-88/13-2/MM i sygn. IPPP2/443-13-3/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.