0115-KDIT1-2.4012.613.2018.2.AP - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupionym programem komputerowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 października 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.613.2018.2.AP Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupionym programem komputerowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu) uzupełnionym w dniach 11 września i 8 października 2018 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupionym programem komputerowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 11 września i 8 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupionym programem komputerowym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 lipca 2018 r. został zakupiony program komputerowy o wartości początkowej 13.750,00 zł netto. Na wartość początkową składają się dwa moduły wchodzące w skład programu plus klucz licencyjny. Zakupiony program komputerowy będzie służył celom wykonywanej działalności, przewidywany okres jego użytkowania w firmie będzie dłuższy niż rok a jego wartość przekracza 10 tys. zł, to co do zasady będzie stanowił wartość niematerialną i prawną. Wydatki na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne sfinansowane z dotacji, co do zasady nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Należy je jednak wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać amortyzacji w czasie. Jednak odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej dotacją nie mogą stanowić kosztu podatkowego, program został zakupiony w wysokości 13.000,00 zł z dotacji reszta stanowi wkład własny. Kwotę 13.000,00 zł wprowadziła Pani jako WNiP wybrała stawkę amortyzacyjną 50%, amortyzuje Pani metodą liniową. Program jest amortyzowany ale amortyzacja nie jest wrzucana do odliczenia podatku dochodowego. Pozostałą kwotę sfinansowaną z własnych środków będzie Pani tak samo amortyzowana ale kwoty amortyzacyjne będą już odliczane. Natomiast kwota VAT zostanie ujęta w rejestrze VAT zakupu. W uzupełnieniu wskazano, że kwota amortyzacji programu opłaconego z dotacji nie będzie odliczana od dochodu. Nabycie programu komputerowego towarzyszyło uzyskaniu licencji. Wartość początkową programu zliczyła Pani dodając wszystkie moduły programu plus wartość uzyskanej licencji w kwocie 13.750,00 zł. Kwotę sfinansowaną z dotacji będzie Pani amortyzować w czasie, ale nie będzie Pani tego odliczała. Pozostałą kwotę sfinansowaną z własnych środków będzie Pani amortyzowała i odliczała od przychodu. Zwróciła się Pani do urzędu o zwrot podatku VAT, gdyż podpisując umowę o dotację był zapis, że za zwrot VAT-u z urzędu skarbowego tej kwoty nie musi Pani zwracać lecz wykorzystać na potrzeby działalności. Jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Zakupiony program będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy może Pani starać się o zwrot VAT-u za program?

Zdaniem Wnioskodawcy, może starać się o zwrot VAT-u. Kwota VAT zostanie ujęta w rejestrze VAT zakupu. Zwróciła się Pani się do urzędu o zwrot podatku VAT, gdyż podpisując umowę o dotację był zapis, że za zwrot VAT-u z urzędu skarbowego kwotę tą nie należy zwracać, lecz wykorzystać na potrzeby działalności. "Jest Pani czynnym podatnikiem VAT i będzie wystawiać za swoje usługi faktury VAT."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z wniosku - ww. program będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupionym programem komputerowym, ponieważ warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest spełniony.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga również fakt, że kwestia zasadności zwrotu podatku naliczonego nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, bowiem taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl