0115-KDIT1-2.4012.528.2017.1.AJ - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu uzbrojenia strefy inwestycyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na uzbrojeniu strefy inwestycyjnej w B. - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na uzbrojeniu strefy inwestycyjnej w B.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza przystąpić do realizacji projektu hybrydowego z udziałem środków unijnych w formule partnerstwo-publiczno-prywatnego, w modelu DBFO, gdzie istnieje możliwość kwalifikowalności podatku VAT.

Zadanie zostanie sfinansowane ze środków RPO... na lata 2014-2020.

Projekt dotyczy uzbrojenia strefy inwestycyjnej na podstrefę specjalnej strefy ekonomicznej. Beneficjentem projektu będzie Gmina - podmiot publiczny.

Realizacja wydatków w tej formule odbywać się będzie zarówno przez Gminę jak i podmiot prywatny. Zasady projektu dopuszczają dwie możliwości realizacji wydatków:

* jako całościowo, po podpisaniu umowy o dofinansowanie, realizowane wydatki projektu przez podmiot prywatny,

* jako zaliczkowanie dotacji i wówczas realizowanie wydatków do tej wysokości przez Gminę.

Wybór formy zależeć będzie od negocjacji w trybie przetargowym z podmiotem prywatnym.

Montaż finansowy zadania to: środki UE - Gmina, a wkład własny do projektu - podmiot prywatny.

W wyniku tej inwestycji powstanie teren uzbrojony z infrastrukturą techniczną (m.in. sieć wodociągowo-kanalizacyjna, energetyczna, telekomunikacyjna, gazowa, infrastruktura drogowa - chodniki, drogi wewnętrzne, oświetlenie uliczne, ścieżka pieszo-rowerowa, itp.).

Wszystkie sieci zostaną wykonane przez podmiot prywatny. Sieć energetyczna, telekomunikacyjna, gazowa zostaną po zrealizowaniu inwestycji przekazane właściwym podmiotom - gestorom. Sieć wodociągowo-kanalizacyjna zostanie przekazana w nieodpłatny zarząd spółce komunalnej Gminy. Natomiast sieć deszczowa, infrastruktura drogowa będą w zarządzie podmiotu prywatnego.

Sieć wodociągowo-kanalizacyjna będzie stanowić majątek Gminy i będzie znajdować się w ewidencji środków trwałych Gminy. Zostanie nieodpłatnie przekazana na podstawie umowy użyczenia do spółki. Przedmiotowa umowa użyczenia będzie zawarta na okres trwałości projektu. Za wybudowaną sieć wodociągowo-kanalizacyjną Gmina będzie dokonywać opłaty za dostępność na rzecz podmiotu prywatnego wyłącznie w części inwestycyjnej. Sprzedaży wody i ścieków dokonywać będzie spółka na podstawie zawartych umów z odbiorcami wody i ścieków.

Jednocześnie Gmina będzie ponosić opłaty za dostępność do podmiotu prywatnego za udostępnienie infrastruktury deszczowej i drogowej. Opłata składać się będzie z następujących części:

Po realizacji projektu Gmina będzie wydzierżawiać bądź sprzedawać wydzielone i uzbrojone działki gruntu, tj. dokonywać czynności opodatkowane.

Wniosek dotyczy okresu od podpisania umowy o dofinansowanie do dnia zakończenia okresu trwałości projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy Gminie jako podmiotowi publicznemu przysługuje możliwość odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki w ramach planowanej inwestycji realizowanej w formule partnerstwa publiczno-prywatnego, modelu DBFO?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podmiot publiczny nie będzie mógł odliczać podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupowych dokumentujących poniesione wydatki w ramach planowanej inwestycji, zgodnie z założeniami projektu finansowanego w formule partnerstwa publiczno - prywatnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Należy zaznaczyć, że gmina - zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) - wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność i posiada osobowość prawną.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

* gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2),

* wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3).

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją planowanej inwestycji, wskazać bowiem należy, że wykonana sieć wodociągowo-kanalizacyjna nie będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu (zostanie nieodpłatnie użyczona spółce). Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie powstanie również w odniesieniu do mającej powstać infrastruktury drogowej (chodniki, drogi wewnętrzne, oświetlenie uliczne, ścieżka pieszo-rowerowa), ponieważ jej budowa będzie mieściła się w zakresie zadań własnych Gminy, w ramach których nie będzie wstępować jako podatnik podatku od towarów i usług. W stosunku do pozostałych efektów realizacji zadania, tj. sieci telekomunikacyjnej i energetycznej, prawo do odliczenia podatku nie powstanie, ponieważ zostaną one przekazane ich gestorom, a z treści wniosku nie wynika by miało to nastąpić na podstawie czynności podlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że interpretacji udzielono przy założeniu, że umowy, które zostaną podpisane z partnerem prywatnym będą prawnie skuteczne.

planowana czynność przekazania części przedsiębiorstwa do spółki sukcesyjnej na podstawie umowy darowizny będzie prawnie skuteczna.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.