0115-KDIT1-2.4012.422.2017.1.AD - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.422.2017.1.AD Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2017 r. Gmina planuje ponieść wydatki inwestycyjne na zadanie "...". Na powyższe zadanie Gmina podpisała umowę o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2017-2020, Osi Priorytetowej VIII Infrastruktura dla użyteczności publicznej, Działanie 8.3. Ochrona dziedzictwa kulturowego.

Park... wpisany jest do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Podatek od towarów i usług uznany został jako wydatek kwalifikowalny projektu, co oznacza, że podlega refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do zwrotu zrefundowanej w ramach projektu części lub całości poniesionego podatku VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku.

W ramach prac objętych projektem została wykonana wycinka drzew oraz przeprowadzono prace pielęgnacyjne. W parku powstaną alejki, zamontowana zostanie mała architektura, tj. altanki, pergole, ławeczki, kosze na śmiecie, siłownie zewnętrzne, a dodatkowo zaplanowano regulację ciągu wodnego oraz oświetlenie.

Przebudowa znacząco poprawi estetykę całego otoczenia, wpłynie na atrakcyjność przyległych terenów. Wprowadzenie dużej ilości zieleni przyczyni się do poprawy stanu środowiska w obrębie realizacji inwestycji. W związku z tym długoterminowo nastąpi nasycenie krajobrazu elementami przyrodniczymi. Realizacja projektu przyczyni się pośrednio do zapewnienia równowagi ekologicznej na obszarze.

Wydatki będą udokumentowane wystawionymi na rzecz Gminy fakturami VAT. Po zakończeniu prac park będzie stanowił przestrzeń publiczną, która wykorzystana będzie do wypoczynku i rekreacji ale także do organizowania wydarzeń kulturalnych. Realizacja zadania wpłynie na integrację społeczeństwa i będzie miała ogromne znaczenie dla mieszkańców całej Gminy, gdyż podniesie to jakość dostępnej infrastruktury społecznej oraz zwiększy uczestnictwo różnych grup społecznych w ogólnie dostępnych wydarzeniach rekreacyjnych, sportowych i kulturalnych. Realizując powyższą inwestycję Gmina realizuje zadania własne określone w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), z tego tytułu nie osiąga i nie będzie osiągała żadnych dochodów.

Obiekt będzie ogólnodostępny, a wszyscy odwiedzający będą mogli korzystać z niego bezpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizowania inwestycji jaki i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że ww. inwestycja nie generuje żadnych dochodów, opodatkowanych podatkiem VAT w żaden sposób nie ma i nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości, ani w części zarówno w trakcie ponoszenia kosztów inwestycyjnych, jak i po jej zakończeniu.

Gmina realizując ww. zadanie inwestycyjne wykonuje zadanie własne nałożone na jednostki samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie potrzeb wspólnoty.

Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania ww. przedsięwzięcia nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że nie jest spełniony warunek, o którym mowa w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż poniesione wydatki w ramach zadania inwestycyjnego nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z przedmiotowym zadaniem zarówno w trakcie jego realizowania, jak i po zakończeniu.

Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl