0115-KDIT1-2.4012.421.2017.1.RS - Uznanie zbywanej stacji paliw za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanej stacji paliw za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenie z opodatkowania ww. transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanej stacji paliw za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenie z opodatkowania ww. transakcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą na terenie miasta S. w dwóch oddziałach (stacjach paliw) i oddziale (stacja paliw) w miejscowości G. gmina S., oddziały te (stacje paliw) są organizacyjnie wyodrębnione.

Stacje paliw są wyodrębnione organizacyjnie, posiadają odrębne określone cele działania, zasoby pracownicze oraz materialne przeznaczone do realizacji tych celów, odrębne plany biznesowe, finansowe, konta księgowe przychodów i kosztów, a także zestawienia wyodrębnionych aktywów, czyli wyodrębniony zespół składników majątku. Księgowość dla całej Spółki prowadzona jest w siedzibie Spółki mieszczącej się w miejscowości S. przy ul. W.

Zarząd zamierza dokonać sprzedaży stacji paliw w miejscowości G., działającej w ramach umowy franczyzy z P. S.A. Wyodrębnienie organizacyjne wydziału - stacji paliw potwierdza istnienie stanowiska kierowniczego. Na stacji paliw prowadzona jest działalność handlowa polegająca na detalicznej sprzedaży paliw płynnych oraz innych towarów.

Stacja paliw zlokalizowana jest na wyodrębnionej działce o numerze ewidencyjnym 38/2 (z odrębną księgą wieczystą) z dostępem do drogi publicznej, na działce będącej własnością Spółki. Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego stacja paliw, posiada wydzielone składniki materialne i niematerialne, posiada także zasoby pracownicze oraz materialne przeznaczone do realizacji celów, odrębne plany biznesowe i finansowe, wyodrębnione konta księgowe przychodów i rozchodów, co powoduje, że opisany zespół składników przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych zdolny jest do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, stanowić więc może przedsiębiorstwo realizujące własne zadania gospodarcze, jakimi w tym przypadku są: detaliczna sprzedaż paliw płynnych oraz innych towarów. Stacja paliw jako wydział posiada wszelkie koncesje i zezwolenia niezbędne dla prowadzonej tam działalności gospodarczej, czyli dla działalności gospodarczej, do której przystosowane są składniki majątkowe. Z uwagi na fakt, że na stacji paliw znajdują się specjalistyczne składniki majątkowe, np. zbiorniki na paliwo wraz z dystrybutorami, nowy właściciel zmuszony będzie prowadzić działalność gospodarczą co najmniej w zakresie, w którym prowadzona jest obecnie.

Stan faktyczny jako odrębnej jednostki organizacyjnej - stacja paliw w miejscowości G.:

1. Posiada oddzielny program sprzedażowo-magazynowy i kasy fiskalne zgłoszone w Urzędzie Skarbowym z miejscem instalacji,

2. Stacja prowadzi oddzielną politykę cenową i realizuje osobne cele w zakresie osiągania marż handlowych i zysku z działalności,

3. Posiada oddzielny zespół pracowników, którzy w umowie o pracę mają określone jako miejsce pracy - stacja paliw w miejscowości G.,

4. Zatrudniony jest kierownik stacji paliw, który kieruje tylko tą stacją,

5. Posiada składniki majątku - środki trwałe takie jak: budynek stacji paliw, wiata, plac, parking, zbiorniki na paliwo, dystrybutory oraz inne ruchome urządzenia tworzące całość, których nie można przenieść i użytkować w innym miejscu,

6. W budynku stacji paliw oprócz powierzchni handlowej znajdują się pomieszczenia biurowe, magazynowe, socjalne i gospodarcze,

7. Osobno dokonywana i ewidencjonowana jest sprzedaż i zakup paliw i towarów handlowych - nie ma przerzutów wewnętrznych między stacjami paliw,

8. Prowadzone księgi rachunkowe pozwalają przyporządkować bieżące koszty działalności, należności i zobowiązania do stacji paliw w miejscowości G.,

9. Stacja posiada osobne koncesje, zezwolenia i zgody administracyjne jakich wymaga prowadzona tam działalność,

10. Dla stacji osobno są prowadzone księgi dozorowe składników, które podlegają Urzędowi Dozoru Technicznego,

11. Stacja posiada odrębne łącza telefoniczne, internetowe, zasilanie w energię elektryczną (własny licznik energii), wodę (własny licznik przepływu wody), kanalizację,

12. Dla stacji osobno naliczany jest podatek od nieruchomości,

13. Stacja ma przypisany odrębny adres,

14. Stacja jest zlokalizowana na odrębnej działce nr 38/2, dla której jest założona oddzielna księga wieczysta,

15. Dla stacji podpisana jest osobna umowa franczyzy.

Sumując stacja paliw w miejscowości G. funkcjonuje jako samodzielna jednostka organizacyjna i może w każdej chwili funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązującego zapisu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), transakcja zbycia stacji paliw będzie traktowana jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie wydziału, jakim jest stacja paliw w miejscowości G., potraktować należy jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i uznać, że na podstawie art. 6 "ust. 1" ustawy o podatku od towarów i usług, do sprzedaży tej zastosowanie ma wyłączenie przedmiotowe, które dotyczy transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czyli nie stosuje się przepisów ustawy.

W skład środków zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jaką jest stacja paliw w miejscowości G., wchodzą wyodrębnione, przypisane do tej nieruchomości zespoły środków trwałych takie jak: budynek stacji paliw, zadaszenie, plac, zbiorniki na paliwo wraz z dystrybutorami oraz inne ruchome urządzenia tworzące całość i będące wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej z zakresu sprzedaży detalicznej paliw płynnych i innych towarów. Stacja paliw jako wydział jest w pełni wyodrębnioną w strukturze organizacyjnej jednostką gospodarczą, posiadającą konkretnie przypisane źródła przychodów i kosztów oraz jak napisano powyżej wyodrębniony inwentarz składników majątkowych. Stacja paliw posiada odpowiednie koncesje i zezwolenia, jakich wymaga prowadzona tam działalność.

Sprzedaż wydziału, jakim jest stacja paliw, wiązać się będzie z wszelkimi konsekwencjami takimi jak przeniesienie praw własności całego majątku wydziału (w tym wyodrębnionej nieruchomości) oraz przejęcie pracowników zatrudnionych w Oddziale przez nowego właściciela na zasadach określonych w art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy. Umowa sprzedaży obejmowała będzie wszelkie ewidencje, w tym również ewidencje środków trwałych. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie odpowiedzialny za zobowiązania związane z zakupionym mieniem.

Na podstawie art. 6 "ust. 1" ustawy o podatku od towarów i usług, do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie stosuje się tej ustawy. Dodatkowo art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. Nr 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do realizacji których służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy - jak wynika z treści wniosku - zbywane składniki materialne i niematerialne stacji paliw będą wyodrębnione w prowadzonym przedsiębiorstwie w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny, to będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym zastosowanie znajdzie przepis art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a planowana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określone odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.