0115-KDIT1-2.4012.402.2018.1.AW - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "W." - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "W.".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i jako Partner Projektu wraz z Miastem C. - Liderem Projektu oraz Gminą D. - Partnerem Projektu zamierza zrealizować projekt pod nazwą "W.", dofinansowany w ramach (...).

Głównym przedmiotem projektu jest wdrożenie e-usług publicznych w obszarach: finansowym, konsultacyjnym i informacyjnym. Działania projektowe docelowo umożliwią poszerzenie oferty usług publicznych świadczonych przez Jednostki drogą elektroniczną. W szczególności Projekt obejmie:

* rozwój i usprawnienie Profilu Zaufanego,

* cyfryzację obszaru finansowego, dzięki któremu mieszkańcy otrzymają możliwość składania deklaracji podatkowych i regulowania płatności drogą elektroniczną oraz wgląd do swoich kont rozliczeniowych,

* cyfryzację mechanizmów dialogu społecznego oraz masową komunikację z mieszkańcami różnymi kanałami dostępu (sms, konta ePUAP, aplikacje mobilne),

* dostosowanie wewnętrznych procesów administracyjnych w celu usprawnienia i automatyzacji działań oraz poprawy komunikacji między jednostkami organizacyjnymi uczestników Projektu.

Powyższe działania doprowadzą do obniżenia kosztów po stronie mieszkańców w zakresie realizacji spraw w jednostkach, a także przyczynią się do wzrostu efektywności pracy przez skłócenia czasu załatwianych spraw.

W celu realizacji Projektu przewidziano zakup niezbędnego oprogramowania i sprzętu informatycznego, a także przeprowadzenie niezbędnych szkoleń i działań promocyjnych.

Zadanie realizowane będzie przez Miasto C. (dalej jako: "Lider") w partnerstwie z Gminą D. oraz Gminą (dalej jako: "Partnerzy") na podstawie zawartej przez te jednostki umowy o partnerstwie w celu wspólnej realizacji projektu. Podstawą prawną funkcjonowania partnerstwa jest ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376).

Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z przedmiotowym zadaniem wystawiane będą na Miasto C.

Realizacja Projektu służyć ma wykonywaniu zadań własnych Gminy określonych w ustawach samorządowych, w szczególności działalności w zakresie telekomunikacji, która została wymieniona w art. 7 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875).

Gmina nie planuje pobierać żadnych opłat, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT, zarówno za korzystanie z przedmiotowej infrastruktury telekomunikacyjnej, jak i udostępnienie e-usług publicznych objętych Projektem.

Lider (Miasto C.) jest współodpowiedzialny za realizację następujących zadań określonych w projekcie:

* zarządzanie projektem - personel projektu,

* działania promocyjne - inne,

* działania promocyjne - ogłoszenia prasowe,

* szkolenia pracowników,

* uruchomienie e-usług dla klientów - zakup licencji systemów informatycznych,

* uruchomienie e-usług dla klientów - wdrożenia i integracje systemów,

* uruchomienie e-usług dla klientów - opracowanie i wdrożenie e-usług,

* uruchomienie e-usług dla klientów - doradztwo techniczne,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - wykonanie okablowania strukturalnego,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup serwerów,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup innych urządzeń,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - usługi informatyczne.

Partner nr 1 (Gmina D.) jest współodpowiedzialny za realizację następujących zadań określonych w Projekcie:

* opracowanie dokumentacji technicznej,

* zarządzanie projektem - personel projektu,

* działania promocyjne - inne,

* działania promocyjne - ogłoszenia prasowe,

* uruchomienie e-usług dla klientów - zakup licencji systemów informatycznych,

* uruchomienie e-usług dla klientów - wdrożenia i integracje systemów,

* uruchomienie e-usług dla klientów - opracowanie i wdrożenie e-usług,

* uruchomienie e-usług dla klientów - doradztwo techniczne,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - SZBI,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup serwerów,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup zestawów komputerowych,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup innych urządzeń,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup licencji systemów informatycznych,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - usługi informatyczne.

Partner nr 2 (Gmina) jest współodpowiedzialny za realizację następujących zadań określonych w projekcie:

* zarządzanie projektem - personel projektu,

* działania promocyjne - inne,

* szkolenia pracowników,

* uruchomienie e-usług dla klientów - zakup licencji systemów informatycznych,

* uruchomienie e-usług dla klientów - wdrożenia i integracje systemów,

* uruchomienie e-usług dla klientów - opracowanie i wdrożenie e-usług,

* uruchomienie e-usług dla klientów - doradztwo techniczne,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - SZBI,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup serwerów,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup zestawów komputerowych,

* wzmocnienie stopnia cyfryzacji - zakup innych urządzeń.

Właścicielem efektów realizowanego Projektu będzie Lider. Lider przekazuje w bezpłatne użytkowanie Partnerom sprzęt komputerowy i oprogramowanie zakupione w ramach zadań wynikających z realizacji Projektu, a Partnerzy przyjmują do użytkowania przedmiot użyczenia, na czas realizacji Projektu wraz z pięcioletnim okresem utrzymania Projektu (trwałości projektu). Po upływie okresu trwałości Projektu przedmiot użyczenia zostanie przez Lidera nieodpłatnie przekazany Partnerom na własność odrębną umową. Przekazanie przedmiotu użyczenia odbywać się będzie na podstawie umowy i protokołu przy udziale Lidera, Partnerów oraz Wykonawcy dostaw i usług przedmiotu użyczenia. Przekazanie przedmiotu użyczenia będzie następować sukcesywnie w miarę realizacji zadań wynikających z realizacji Projektu. Powyższe działanie nie będzie dokumentowane fakturą.

Partnerzy zobowiązują się do przekazania Liderowi kwoty dotacji celowej na pokrycie wkładu własnego Partnera w ramach wydatku poniesionego na jego rzecz. Środki te nie stanowią odpłatności za powstałe w wyniku realizacji Projektu efekty rzeczowe, lecz są środkami umożliwiającymi realizację wspólnego celu określonego w umowie o partnerstwie w celu wspólnej realizacji Projektu. Przekazanie wkładów własnych/środków finansowych przez Partnera na rzecz Lidera dokumentowane będzie notą księgową.

Gmina ponosi wydatki na wynagrodzenie pracownika merytorycznego - koordynatora w Gminie Partnerskiej.

Środki z dofinansowania przez Instytucję Zarządzającą wpłyną na konto Miasta C. (Lidera). Środki wpływające na konto Lidera nie będą dystrybuowane pomiędzy Partnerami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje jakakolwiek możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją przedmiotowego Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w fakturach zakupowych w ramach realizacji przedmiotowego Projektu. Realizacja Projektu wynika z wykonywania zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3a ustawy o samorządzie gminnym.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą". Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W związku z tym, że wszystkie faktury w ramach opisanego Projektu będą wystawione na Lidera, czyli Miasto C., Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących projektu.

Gmina przekaże Liderowi kwotę dotacji celowej na pokrycie wkładu własnego Partnera w ramach wydatku poniesionego na jego rzecz, jako środki umożliwiające realizację wspólnego celu określonego w umowie o partnerstwie w celu wspólnej realizacji Projektu.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 omawianej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Podkreślenia wymaga, że sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawnej, jeśli jest ona związana z zadaniami, które są wykonywane przez daną jednostkę jako organ władzy publicznej, nie implikuje założenia, że dana jednostka w odniesieniu do takiej czynności stała się podatnikiem podatku VAT (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1879/13).

Na marginesie należy wskazać, że ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia organu władzy publicznej, należy więc przyjąć, że pojęcie to obejmuje wszelkie organy państwowe, organy samorządu terytorialnego, jak również wszelkie organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej.

Przepis art. 15 ust. 6 ww. ustawy oparty jest na normie wyrażonej w art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/ WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347). Zgodnie ze wskazaną regulacją, przedmiotowe organy (krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego) nie są uważane za podatników, w odniesieniu do czynności lub transakcji, w których uczestniczą jako organy publiczne, nawet jeżeli w związku z tymi czynnościami lub transakcjami organy te pobierają opłaty, należności lub wynagrodzenie.

Aby przepis ten mógł zostać zastosowany, muszą zostać spełnione łącznie dwie określone w nim przesłanki odnoszące się do samego podmiotu oraz podjętego przezeń działania, a mianowicie: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i wykonując tę działalność, podmiot ów musi działać jako organ władzy publicznej.

Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 września 2008 r. w sprawie C-288/07, istotą wyłączenia z grona podatników organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych jest to, że konstrukcja Dyrektywy VAT opierająca się na zasadzie powszechności opodatkowania działalności gospodarczej, przy szerokiej definicji działalności gospodarczej na potrzeby VAT, zakłada, że co do zasady podmioty takie, prowadząc swoją działalność - bez tego specyficznego wyłączenia, podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy każdorazowo badać, czy dana czynność jednostki samorządu terytorialnego związana jest z działaniem w charakterze organu władzy publicznej, czy działaniem w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Artykuł ten wśród zadań własnych gminy wymienia m.in. sprawy z zakresu działalności w zakresie telekomunikacji (pkt 3a).

Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa dokonać odliczenia kwot podatku wynikających z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją Projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. Gmina nie będzie w tym przypadku działała jako podatnik VAT oraz nie będzie nabywcą w fakturach dotyczących realizacji Projektu. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego są sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści ust. 2 pkt 1 cyt. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Należy nadmienić, że gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Jak już wskazano, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 3, pkt 4, pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, na rzecz którego jest wystawiona (nabywcę), do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz numer identyfikacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie faktycznym nabywcą towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego Projektu będzie Miasto C. - Lider, na który to podmiot będą wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług dotyczących realizacji Projektu. Faktury dokumentujące poniesione wydatki nie będą wystawiane na Partnerów projektu, tj. Gminę (Wnioskodawcę) i Gminę D. Skoro ustawodawca przyznał podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych (zakupionych) towarów i usług, to podatnik nie może odliczać podatku naliczonego innych nabywców.

Jednocześnie - jak wskazano w treści wniosku - Gmina nie planuje pobierać żadnych opłat opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zarówno za korzystanie z przedmiotowej infrastruktury, jak i udostępnianie e-usług publicznych objętych Projektem.

Wobec powyższego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego Projektu z uwagi na brak związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi oraz fakt, iż nie będzie w posiadaniu faktur dokumentujących te wydatki, wystawionych na Lidera.

Tym samym stanowisko wyrażone we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Informuje się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.