0115-KDIT1-2.4012.389.2019.1.DM - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie infrastruktury turystycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2019 r. (data wpływu 4 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 31 lipca 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizowanym projektem pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizowanym projektem pn. "...".

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina w partnerstwie zawartym z Samorządem Województwa na podstawie Porozumienia z dnia 7 grudnia 2009 r. (z późniejszymi zmianami) realizuje obecnie zadanie pod nazwą "...", które na podstawie uchwały nr. Zarządu Województwa jest dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Oś Priorytetowa: 2 Turystyka, Działanie: 2.2 Promocja województwa i jego oferty turystycznej.

W ramach Projektu zmodernizowany zostanie regionalny system informacji turystycznej, którego zadaniem będzie ukierunkowanie ruchu turystycznego na wskazane i promowane zasoby turystyczne regionu W. Modernizacja systemu informacji turystycznej w województwie ma na celu stworzenie nowoczesnych centrów informacji turystycznej, w tym również ich udostępnienie dla turystów niepełnosprawnych. W ramach realizowanego projektu zakłada się wyposażenie tworzonych centrów w system do indywidualnego zwiedzania "...", nowoczesny sprzęt komputerowy służący obsłudze ruchu turystycznego, elektroniczny sprzęt biurowy, meble typowe dla tego typu obiektów oraz oznakowanie lokali centrów informacji turystycznej.

W zakresie projektu Gmina jako partner, zrealizowała następujące działania:

1. Wyposażenie punktu informacji turystycznej w meble oraz sprzęt komputerowy i biurowy niezbędne do prowadzenia obsługi ruchu turystycznego,

2. Oznakowanie punktu informacji turystycznej.

Działanie były realizowane w latach 2011-2013. Gmina jako partner realizacji zadania jest upoważniona do ponoszenia kosztów w wyżej wymienionym zakresie (punkt 1 i 2).

Poza tym Gmina uczestniczy w realizacji wspólnych działań:. i promocja oraz informacja o projekcie.

Wyposażony i oznakowany w ramach ww. projektu punkt informacji turystycznej nie pobiera opłat za swoje usługi, jest utrzymywany z budżetu Gminy.

Właścicielem zasobów powstałych w ramach projektu po jego zakończeniu będzie Gmina. Utrzymanie rezultatów i trwałości projektu będzie należało do Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "..."?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadanie polegające na wyposażenie punktu informacji turystycznej w meble oraz sprzęt komputerowy i biurowy niezbędne do prowadzenia obsługi ruchu turystycznego oraz oznakowanie punktu informacji turystycznej, tworzy środek trwały przyjmując go na majątek trwały. Zarządzanie i finansowanie tym majątkiem będzie należało do Gminy, która jest także odpowiedzialna za utrzymanie celów i rezultatów projektu w okresie trwałości.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zezwala na obniżenie kwoty podatku lub zwrot podatku należnego w przypadku związku nabytych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Gmina realizując powyższe zadanie nabywa usługę lecz nie uzyskuje dochodów z tytułu sprzedaży opodatkowanej, ponieważ zadanie polegające na doposażeniu i oznakowaniu punktu informacji turystycznej nie służy działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę. Gmina nie będzie czerpała przychodów z tytułu działalności prowadzonej przez punkt informacji turystycznej. Z założeń przyjętych w projekcie wynika, że Gmina nie będzie pobierała opłat od użytkowników powstałej infrastruktury. Gmina wykonuje zadania użyteczności publicznej, podatek VAT stanowi poniesiony koszt i nie ma możliwości jego odzyskania. Na etapie wnioskowania o dofinansowanie, koszty podatku VAT zostały uznane za koszty kwalifikowane i Wójt Gminy złożył oświadczenie mówiące o tym, że Gmina nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT stanowiącego tym samym koszt inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż wydatki w ramach projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.