0115-KDIT1-2.4012.237.2017.1.DM - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - zagospodarowania brzegów jeziora.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "..." - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn.: "...", na realizację którego otrzymała dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 r. Ponadto projekt został współfinansowany przez Gminę Wiejską w ramach dotacji. Przedmiotem zadania było zagospodarowanie turystyczne jeziora.

W ramach projektu wykonano zagospodarowanie brzegów jeziora polegające na:

* budowie ścieżki rowerowej i pieszej wokół jeziora w formie utwardzonego ciągu. Ścieżka rowerowa oraz trakt pieszy zostały oświetlone, wyposażone w elementy małej architektury (ławki, śmietniki);

* budowie kładki dla pieszych i rowerzystów na kanale łączącym jeziora D. oraz M.;

* budowie ciągu pieszego przy kanale łączącym jezioro D. z jeziorem M. wraz z umocnieniami brzegów kanału;

* budowie pasażu przy zamku polegającym na wykonaniu utwardzonego ciągu pieszego. Dokonano zmiany w istniejącej zieleni (nowe nasadzenia zieleni wysokiej oraz średniopiennej). Pasaż został oświetlony, wyposażony w elementy małej architektury (ławki, śmietniki);

* budowie nasypu na końcu jeziora, celem udostępnienia mieszkańcom oraz turystom obiektów czynnego wypoczynku.

Projekt poszerzył ofertę turystyczną, ponadto podniósł walory estetyczne Gminy, wpłynął korzystnie na bezpieczeństwo ruchu pieszego i rowerowego. Produkty projektu przez cały okres funkcjonowania były i są w dalszym ciągu ogólnodostępne dla mieszkańców Gminy i regionu oraz dla turystów. Właścicielem majątku powstałego w wyniku realizacji projektu, w okresie trwałości tj. przez 5 lat od zakończenia rozliczania projektu była i nadal jest Gmina Miejska. Po okresie trwałości infrastruktura znajdująca się w granicach administracyjnych Gminy Wiejskiej zostanie jej bezpłatnie przekazana. Środki niezbędne do utrzymania zadania, od momentu jego formalnego odbioru, w tym związane z codzienną eksploatacją i konserwacją obiektu, zabezpieczone były co roku w budżecie Gminy Miejskiej oraz Gminy Wiejskiej. Miasto utrzymywało infrastrukturę znajdującą się w jej granicach administracyjnych, a Gmina Wiejska pozostałą część znajdującą się w jej granicach administracyjnych. Zrealizowany projekt należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, w szczególności obejmujących sprawy:

* gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Projekt był całkowicie niedochodowy, a nabyte na potrzeby jego realizacji towary i usługi nie były w żadnym zakresie związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W 2017 r. kończy się okres trwałości projektu. Zgodnie z wytycznymi Gmina ma obowiązek uzyskać interpretację indywidualną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina miała możliwość, na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług dokonanych w ramach realizacji ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z realizacją przedmiotowego projektu, ponieważ nie został spełniony podstawowy warunek umożliwiający podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jakim jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Projekt był całkowicie niedochodowy, a nabyte na potrzeby jego realizacji towary i usługi nie były w żadnym zakresie związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina realizując przedmiotowy projekt nie działała w charakterze podatnika VAT, lecz wykonywała zadania własne m.in. utrzymanie obiektów użyteczności publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.