0115-KDIT1-2.4012.228.2018.2.KT - Opodatkowanie podatkiem VAT udostępniania domen internetowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 23 maja 2018 r. (dopłata) oraz w dniu 25 maja 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu udostępniana domen internetowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 i 25 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu udostępniana domen internetowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działa Pani jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jest właścicielem kilkunastu domen internetowych.

Zdarzeniem przyszłym jest zamierzane udostępnianie domen internetowych z prawem pobierania pożytków na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Planowane jest zawarcie umów długoterminowych z zastrzeżeniem czynszu miesięcznego (możliwe również inne okresy rozliczeniowe). Działalność ta nie będzie jednak wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny. Celem dokonanego przez Panią zakupu domen internetowych było ulokowanie posiadanego kapitału. Udostępnianie domen wykonywane będzie incydentalnie, poza sferą działalności gospodarczej. Zawodowo nigdy nie zajmowała się Pani problematyką domen internetowych. Nie posiada wykształcenia związanego z dziedzinami informatycznymi, nie prowadziła również w tym zakresie działalności gospodarczej. Ewentualne udostępnienie domen wykonane będzie w ramach zwykłego zarządu własnym majątkiem. Nie będzie Pani prowadziła tej działalności w sposób zorganizowany, tj. nie zamierza zakładać działalności gospodarczej, nie zamierza rozwijać wskazanej działalności, pozyskiwać nowych domen, prowadzić działalności marketingowej, reklamowej służącej pozyskiwaniu dzierżawców oraz działalności administracyjno-zarządczej. Zawieranie umów będzie czynnością incydentalną (choć w zamiarze umowy mają być długoterminowe) i w związku z tym czynności te nie mogą być uznawane za działalność wykonywaną w sposób ciągły. Wskazane czynności opodatkowane będą podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nabywcy planowanych usług będą podmiotami krajowymi. Do dnia składania uzupełnienia wniosku nie dokonywała Pani żadnej sprzedaży usług.

Według Pani obecnej wiedzy, sprzedaż usług odpłatnego udostępniania domen internetowych w 2018 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Czy wobec udostępniania domen internetowych na warunkach opisanych we wniosku, należy Panią uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, zawarcie przedmiotowej umowy udostępniania domen internetowych na wyżej opisanych warunkach, nie stanowi podstawy do uznania Pani za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), z uwagi na brak spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, tj. ciągłości, zorganizowania, zawodowego, profesjonalnego charakteru działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 "czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem". Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy". W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Niewątpliwie udostępnienie domeny internetowej nie stanowi dostawy towarów, przez które rozumie się - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji, a także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wobec powyższego, w świetle przywołanych regulacji prawnych, czynności udostępniania domen internetowych na rzecz krajowych podmiotów gospodarczych stanowić będą odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie ulega również wątpliwości, że Pani działania będą świadczeniem odpłatnym, bowiem we wniosku wyraźnie wskazano, że "Planowane jest zawarcie umów długoterminowych z zastrzeżeniem czynszu miesięcznego (możliwe również inne okresy rozliczeniowe)".

Nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Cytowane przepisy stanowią implementację przepisów wspólnotowych. W art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.) zawarta została definicja podatnika oraz działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 Dyrektywy "Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto, z cyt. powyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma stałość, ciągłość wykorzystywania majątku. Oczywiste jest, że wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę, udzielenie licencji do korzystania z danej wartości niematerialnej i prawnej, itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl ust. 2 tego artykułu - do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy - jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast art. 113 ust. 9 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Analiza okoliczności niniejszej sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowane przez Panią czynności polegające na udostępnianiu posiadanych domen internetowych będą uznane za dokonywane w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Pani będzie występowała w tych czynnościach jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu.

W ocenie tut. organu, charakter opisanych czynności, jak i potencjalne korzyści wynikające ze świadczenia usług polegających na udostępnieniu własnych domen internetowych innym podmiotom wykluczają, by mogła być Pani traktowana jako osoba działająca poza sferą obrotu profesjonalnego niemająca zamiaru wykonywania działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto na uwagę zasługuje również okoliczność, że planuje Pani zawrzeć z klientami umowy długoterminowe, co powoduje, że omawiane udostępnianie domen nie będzie miało charakteru jednostkowego, incydentalnego, a przeciwnie będzie nosiło znamiona ciągłości i profesjonalizmu.

Charakter planowanych czynności świadczy o zamiarze podjęcia działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Trudno jest bowiem wskazać okoliczności, w jaki sposób planowane czynności - udostępnianie domen internetowych miałyby służyć Pani celom osobistym.

Jakkolwiek możliwe jest m.in. samo posiadanie stron internetowych dotyczących interesującej Pani tematyki w sferze "życia prywatnego", w oderwaniu od działalności gospodarczej, jednak wykorzystywanie ich w celu uzyskania wynagrodzenia, zawsze będzie to cel zarobkowy, a nie osobisty.

Tym samym stanowisko, że nie będzie można uznać Pani za podatnika podatku od towaru i usług z tytułu udostępniania posiadanych domen internetowych innym podmiotom należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że z tytułu planowanych czynności polegających na udostępnianiu własnych domen internetowych innym podmiotom, których wartość - w roku rozpoczęcia tych czynności - nie przekroczy - w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym - kwoty 200 000 zł, będzie Pani przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie rozstrzyga natomiast pozostałych kwestii związanych z opisanymi czynnościami na gruncie podatku od towarów i usług. Ponadto wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.