0115-KDIT1-2.4012.215.2017.1.AGW - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia przez szkołę usług wyżywienia na rzecz pracowników kuchni.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2017 r. (data wpływu 12 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 12 lipca 2017 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia przez szkołę na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy usług wyżywienia na rzecz pracowników kuchni (kucharza i pomocy kuchennej) - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 12 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia przez szkołę na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy usług wyżywienia na rzecz pracowników kuchni (kucharza i pomocy kuchennej).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powołując się na orzecznictwo TSUE w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław, jak wynika z ww. wyroku, samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. Taka sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie bowiem w związku z prowadzoną działalnością edukacyjną, to Gmina wraz ze szkołą stanowi jednego podatnika. Gmina rozliczając podatek VAT jednostek scentralizowanych zwraca się z prośbą o indywidualną interpretację dla jednej z podległych jednostek.

Szkoła świadczy usługi wyżywienia w ramach stołówki dla uczniów, nauczycieli, pracowników niepedagogicznych i obsługi. Sprzedaż w stołówce szkolnej posiłków uczniom oraz pracownikom pedagogicznym szkoły korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Usługi wyżywienia dzieci i młodzieży świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty mieszczą się w ramach usług opieki nad dziećmi i młodzieżą i korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Usługi wyżywienia na rzecz pracowników niepedagogicznych i obsługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki VAT 8%. Pracownicy kuchni korzystają z bezpłatnego wyżywienia i podlegają opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyżywienie pracowników kuchni korzystających z bezpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych powinno być jeszcze opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy "Pracownik zatrudniony na stanowisku kucharza i pomocy kuchennej jest uprawniony do korzystania z bezpłatnego wyżywienia w czasie wykonywania pracy i w okresie prowadzenia żywienia w placówce oświatowej, w której jest zatrudniony". W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż pracownik zatrudniony na stanowisku kucharza jest uprawniony do korzystania z bezpłatnego wyżywienia. Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód pracownika uważa się wartość pieniężną świadczeń w naturze ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników. Nieodpłatne świadczenie na rzecz pracowników są uznawane za przychód i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, że pracownik płaci ww. podatek Wnioskodawca uważa, iż nie powinien już płacić podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Jak stanowi art. 9 § 2-4 Kodeksu pracy, postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych. Postanowienia regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych. Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów oraz statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, nie obowiązują.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że postanowienia układów zbiorowych pracy oparte na ustawie stanowią źródło prawa pracy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro świadczenie przez jednostkę organizacyjną Miasta (Szkołę) usług nieodpłatnego wyżywienia dla pracowników zatrudnionych na stanowisku kucharza i pomocy kuchennej, w czasie wykonywania pracy oraz w okresie prowadzenia żywienia w placówce oświatowej, wynika z postanowień Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy i jednocześnie jest związane z prowadzoną przez Szkołę działalnością gospodarczą (odpłatne świadczenie wyżywienia dla uczniów oraz pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych), to czynności te nie wypełniają przesłanek określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, a zatem nie można ich uznać za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że obowiązek nieodpłatnego świadczenia wyżywienia dla pracowników zatrudnionych na stanowisku kucharza i pomocy kuchennej, które Szkoła realizuje na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy ma na celu zaspokojenie potrzeb pracowniczych i wynika z bycia pracodawcą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.