0115-KDIT1-2.4012.177.2019.1.PS - Opodatkowanie podatkiem VAT odpłatnego zniesienia współwłasności oraz sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego zniesienia współwłasności oraz sprzedaży działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego zniesienia współwłasności oraz sprzedaży działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Dnia 25 maja 2005 r., aktem notarialnym wspólnie z mężem zakupiła Pani od Gminy Miasta... działkę nr 1/61 o powierzchni 0,0940 ha, położoną w C. przy ul. L. Przy zakupie tej działki, przez dostawcę został naliczony podatek od towarów i usług. W dacie zakupu działka ta w planie zagospodarowania przestrzennego Miasta C. przeznaczona była pod zabudowę mieszkaniowo-pensjonatową. Działka została zakupiona w celu jej późniejszej sprzedaży za korzystną dla Państwa cenę (zysk). Działkę tę częściowo Państwo ogrodzili. Działka ta została wzbogacona o wierzchnią warstwę nawiezionej ziemi uprawnej, co doprowadziło również do zmniejszenia jej pochyłości. Aktualnie nakłady na tej działce wynikają z konieczności jej właściwego utrzymania - przeciwdziałanie nadmiernemu zachwaszczeniu. Aktem notarialnym z dnia 7 stycznia 2008 r., wspólnie z innymi osobami, nabyła Pani z mężem od rolnika, za łączną cenę 300.000,00 zł, nieruchomość gruntową niezabudowaną o łącznej powierzchni 3,2600 ha, położoną w miejscowości S., gmina O. i oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr XXX. Państwa udział wynosił 2/6 części z tej nieruchomości. Przy zakupie tej nieruchomości nie był naliczony podatek od spadków i darowizn.

Dnia 26 listopada 2009 r. na wniosek współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości Wójt Gminy... postanowił wszcząć postępowanie o rozgraniczeniu tej nieruchomości, celem ustalenia przebiegu granic z gruntami graniczącymi z tą nieruchomością. Decyzją z dnia 30 listopada 2009 r. (XXX), Wójt Gminy... odmówił zatwierdzenia podziału wyżej oznaczonej nieruchomości z wniosku współwłaścicieli, powołując się na fakt, iż dla tej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, a brak było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Dnia 2 marca 2011 r. z wniosku jednego ze współwłaścicieli, Wójt Gminy O. decyzją XXX określił warunki dla przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działce nr geod. zzz we wsi S. gm. O.

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2011 r. (XXX) Wójt Gminy O. pozytywnie zaopiniował projekt podziału działki nr XXX położonej we wsi S. gm. O.

Aktem notarialnym z dnia 17 sierpnia 2011 r., nabyła Pani z mężem od jednego ze współwłaścicieli omawianej nieruchomości 1/6 udziału z tej nieruchomości. Po tym zakupie udział Państwa wynosił 3/6.

Mocą decyzji z dnia 15 listopada 2011 r. (XXX) Wójt Gminy O. zatwierdził projekt podziału nieruchomości nr XXX położonej w S. gm. O. Decyzja ta w dniu 30 listopada 2011 r. stała się ostateczna i podlegająca wykonaniu. W wyniku zatwierdzonego projektu podziału działki nr zzz powstanie 26 dziatek. Należy dodać, że niniejszą decyzją wydzielone działki nr zzz o powierzchni 0,3265 ha i nr zzz o powierzchni 0,0846 ha zostały przeznaczone pod drogi wewnętrzne. Do podziału pomiędzy współwłaścicieli pozostają 24 działki.

Decyzją XXX z dnia 5 września 2018 r. Wójt Gminy O. wydał decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na "....

Udziały w nieruchomości, w dacie składania niniejszego wniosku, przedstawiały się następująco: G. i M. W. - 3/6, małżeństwo X -1/6, małżeństwo Y -1/6, współudziałowiec Z -1/6.

Na potrzeby podziału działek pomiędzy współudziałowców opracowany został przez rzeczoznawcę majątkowego, operat szacunkowy określający wartość rynkową praw do nieruchomości, datowany na dzień 20 sierpnia 2018 r. Z treści tego operatu wynika, że 18 działek zostało wycenionych po 34,00 zł/m², natomiast 6 działek zostało wycenionych po 30,70 zł/m². Niższa cena m² 6 działek wynika z tego, iż 5 działek leży na terenie podmokłym z warstwą gruntu nienośnego, a 1 zabudowana jest słupem linii elektroenergetycznej średniego napięcia. Łączna wartość nieruchomości nr zzz została oszacowana przez rzeczoznawcę na kwotę 1.068.744,00 zł.

Projektowany podział 24 działek pomiędzy współudziałowców (fizyczne przydzielenie konkretnych działek) nie odpowiada wyżej wymienionym udziałom.

Według aktu notarialnego współudziałowcowi Z przypada 1/6 udziału z nieruchomości (działki nr 256 z wyłączeniem powierzchni działek nr zzz/6 i zzz/26), co daje powierzchnię 0,48 ha (ok. 17% powierzchni działki nr zzz). Z projektowanego zaś przydziału konkretnych działek wynika, iż objąłby on działki o powierzchni 0,9196 ha, co dawało by mu udział na poziomie około 32,43%, a więc przewyższający o 15,43% przypadający mu udział z aktu notarialnego. Natomiast w ujęciu wartościowym według aktu notarialnego współwłaścicielowi Z przypada 1/6 z 1.068.744,00 zł, to jest 178.124,00 zł. Natomiast z projektowanego fizycznego przedzielenia działek współwłaścicielowi Z, suma wartości tych działek kształtuje się na poziomie 290.963,00 zł, a ponadto 21.039.73 zł tytułem udziału w działkach nr zzz/6 zzz/26 (drogi wewnętrzne), zatem o 133.878.73 zł ponad przypadający mu dział w nieruchomości nr zzz.

Udziałowiec Z zaproponował Państwu odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości (działki nr), to jest z finansowym wyrównaniem Państwu (za odpowiednią dopłatą - obliczoną na podstawie posiadanego operatu szacunkowego) objęcia większej ilości wydzielonych działek, niż by to wynikało z posiadanego przez niego udziału 1/6 w nieruchomości nr zzz. Odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości (działki nr zzz) będzie miało jeszcze zastosowanie do dwóch innych współwłaścicieli tej nieruchomości na wyżej opisanych zasadach. Cała operacja ma odbyć się jednym aktem notarialnym.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, ale nie w zakresie obrotu nieruchomościami; jest czynnym podatnikiem podatku od towarów j usług; finansowanie zakupu udziałów w działce nr zzz pochodziło z kredytu bankowego zaciągniętego nie "na firmę" lecz na osoby prywatne; nie dokonaliście Państwo żadnych nakładów finansowych, czy rzeczowych na działce nr zzz, której jesteście współwłaścicielami; działka ta (nr zzz) nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej; nie była udostępniana osobom trzecim; z mężem łączy Panią wspólność majątkowa małżeńska, do której "weszły" zakupione udziały w działce nr zzz; zakupu udziałów w działce nr zzz dokonaliście Państwo celem późniejszej wspólnej odsprzedaży działki nr zzz, a gdy to nie doszło do skutku, sprzedaży przypadającej Państwu części działek wydzielonych z tej nieruchomości; w późniejszym czasie zamierzacie Państwo zbyć dziatki, do których będzie przysługiwało prawo własności (po zniesieniu współwłasności działki nr XXX); z mężem ma Pani zaspokojone potrzeby mieszkaniowe; udziały w działce zzz i działka 1/61 nie byty kupowane "na firmę", którą Pani prowadzi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości (działki nr zzz) w 2019 r. podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a opodatkowaniu podlegać będzie nadwyżka wartości objętych działek przez pozostałych współwłaścicieli, niż to wynika z ich udziałów w działce nr zzz oraz czy licząc dopłatę do obliczonej nadwyżki wartości objętych fizycznie działek i współudziału w działkach nr zzz/6 i nr zzz/26 (drogi) przez współwłaścicieli niż to wynika z ich udziałów w działce 256, powinna Pani doliczyć podatek od towarów i usług, a następnie podatek ten odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego, jako podatnik podatku od towarów i usług?

* czy sprzedaż działek (powstałych z nieruchomości nr zzz), w stosunku do których będzie przysługiwało Pani i mężowi prawo własności, a także sprzedaż działki nr 1/61, spowoduje obowiązek opodatkowana podatkiem od towarów i usług tych transakcji, czyli czy do wartości każdej z działek będziecie Państwo mieli obowiązek doliczyć podatek od towarów i usług, a następnie podatek ten odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego jako podatnik podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko jest tożsame z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 386/16 z dnia 6 października 2016 r., który orzekł, że umowne zniesienie współwłasności nieruchomości, polegające na podziale rzeczy wspólnej, ma charakter rozporządzenia tą rzeczą, prowadzącego do uzyskania przez każdego ze współwłaścicieli wyłącznego prawa własności do nowej rzeczy, co na gruncie podatku od towarów i usług stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - jeżeli czynność ta ma charakter odpłatny. Czynność ta będzie miała charakter odpłatny wówczas gdy jeden ze wspólników uzyska własność nowej rzeczy o wartości niższej od jego udziału we współwłasności rzeczy wspólnej, a drugi ze wspólników zostanie zobowiązany do wyrównania tej wartości przez dopłatę pieniężną (z uwagi na to, że wartość jego nowej rzeczy jest wyższa od wartości przysługującego mu uprzednio udziału). Wyraziła Pani też pogląd, że cel zakupu nieruchomości nr zzz (późniejsza jej odsprzedaż w całości lub po wydzieleniu z niej mniejszych działek), czy wydzielenie dróg wewnętrznych z części powierzchni działki nr zzz oraz zamiar sprzedaży działki położonej w innej miejscowości (również zakupionej w celu późniejszej odsprzedaży), może stanowić podstawę, iż spełnione są przesłanki do uznania Pani jako podatnika podatku od towarów i usług przy odpłatnym zniesieniu współwłasności nieruchomości, czyli podmiotu obowiązanego do zapłaty tego podatku w wyniku odpłatnego zniesienia współwłasności działki zzz.

W Pani ocenie cel zakupu udziału w działce nr zzz, a więc późniejsza jej sprzedaż czy też sprzedaż wydzielonych z niej działek budowlanych i sprzedaż dziatki nr 1/61, będzie stanowić podstawę do uznania Panią jako podatnika podatku od towarów i usług przy sprzedaży tych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy są odzwierciedleniem art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), który stanowi, że "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), z treści którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Instytucja współwłasności jest uregulowana w art. 191-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Do charakterystycznych cech współwłasności należy zaliczyć jedność przedmiotu współwłasności, wielość podmiotów, którym dane prawo przysługuje oraz niepodzielność wspólnego prawa. Oznacza to, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie tylko do jej części.

Współwłasność ułamkowa polega na tym, że udział każdego współwłaściciela we wspólnym prawie jest określony kwotowo ułamkiem. Jeśli zaś nie zostało określone, jaki udział (ułamek) przypada poszczególnym współwłaścicielom, domniemywa się, że ich udziały są równe.

Współwłaściciel rzeczy wspólnej (np. nieruchomości), któremu przysługuje udział - nawet w minimalnej nawet wysokości - jest uprawniony do posiadania całej rzeczy będącej przedmiotem współwłasności i do korzystania z niej w takim zakresie, w jakim nie przeszkadza on w posiadaniu jej przez innych współwłaścicieli. Wielkość udziału danego współwłaściciela przekłada się natomiast na zakres uprawnień, które w odniesieniu do rzeczy wspólnej może on samodzielnie wykonywać.

Co istotne, każdy ze współwłaścicieli, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli, ale odnosi się to wyłącznie do posiadanego udziału.

Do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli.

Stosownie do art. 210 k.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Celem umowy o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zniesienie współwłasności polega na likwidacji stosunku prawnego, jaki łączy współwłaścicieli, które w przypadku zniesienia współwłasności przez podział fizyczny rzeczy prowadzi do przyporządkowania poszczególnych udziałów we współwłasności nowo wydzielonym rzeczom, przez co współwłaściciele stają się ich wyłącznymi właścicielami.

Zniesienie następuje przez podział fizyczny, chyba że jest on sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Podział rzeczy wspólnej prowadzi do zniesienia współwłasności, a w wyniku podziału powstają nowe przedmioty własności - samoistne, odrębne rzeczy, wydzielone z większej rzeczy macierzystej (poprzednio wspólnej). Przypadają zaś one na wyłączną własność poszczególnym współwłaścicielom. Tym samym wygasa współwłasność macierzystej rzeczy wspólnej.

Dokonanie podziału rzeczy wspólnej powinno zasadniczo nastąpić stosownie do wielkości udziałów we współwłasności. Zatem wydzielone części rzeczy swoją wartością powinny odpowiadać wielkości poszczególnych udziałów. Możliwe jest jednak, że wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne (art. 212 § 1 zd. 2 k.c.).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela (współwłaścicieli) lub nieodpłatnie bez żadnych spłat.

Powyższe wskazuje, że zniesienie współwłasności, w świetle prawa cywilnego, może mieć charakter nieodpłatny lub odpłatny (za dopłatą).

Należy jednak przy tym uwzględnić, że jeżeli czynności tej nie towarzyszy dopłata pieniężna, mająca na celu wyrównanie wartości poszczególnych udziałów, nie ma ona charakteru odpłatnego, w tym też na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Wydzielone bowiem (bez dopłaty) w wyniku zniesienia współwłasności nowe rzeczy swoją wartością powinny odpowiadać wielkości poszczególnych udziałów, co oznacza, że żaden ze współwłaścicieli nie uzyskuje w wyniku tej czynności przysporzenia majątkowego (ekonomicznego), a jedynie prawo umożliwiające mu dysponowanie nowym towarem jak właściciel. Ponadto umowy zniesienia współwłasności rzeczy przez fizyczny jej podział, z uwzględnieniem jedynie wartości udziałów współwłaścicieli, nie można utożsamiać z czynnościami zamiany udziałów w rzeczy, czy ich sprzedaży.

Oznacza to, że tego rodzaju umowne zniesienie współwłasności rzeczy, które nie ma charakteru odpłatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jeżeli jednak czynność ta będzie miała charakter odpłatny, a więc strony postanowią, że w wyniku zniesienia współwłasności jeden ze wspólników uzyska własność nowej rzeczy o wartości niższej od wartości jego udziału we własności wspólnej rzeczy, a drugi ze wspólników zostanie zobowiązany do wyrównania tej wartości przez dopłatę pieniężną (z uwagi na to, że wartość jego nowej rzeczy jest wyższa od wartości przysługującego mu uprzednio udziału), na gruncie podatku od towarów i usług będzie miała miejsce odpłatna dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, której odpłatność wyznacza wielkość poczynionej dopłaty.

W takiej bowiem sytuacji, skoro w wyniku zawartej umowy "część" pozyskanego przez współwłaściciela towaru w części przewyższającej wartość przysługującego mu udziału w rzeczy wspólnej, znalazła się w jego wyłącznym władaniu, oznacza to, że drugi współwłaściciel dokonał jej zbycia z przynależnej mu części towaru wspólnego, mającego charakter dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy za odpłatnością w wysokości ustalonej dopłaty pieniężnej.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zarówno odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości jak i sprzedaż działek gruntu, o których mowa we wniosku, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro nabycie działki gruntu nr 1/61 i nr zzz nastąpiło - jak Pani wskazała - "w celu jej dalszej odsprzedaży za korzystną dla nas cenę (zysk)" oraz "zakupu udziałów w działce nr zzz dokonaliśmy celem późniejszej wspólnej odsprzedaży" świadczy to o tym, że nabycie nastąpiło w celach inwestycyjnych i handlowych przybierając formę zawodową (profesjonalną), wykraczające poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W takich okolicznościach należy stwierdzić, że sprzedając przedmiotowe działki wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ czynności te będą stanowiły działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 29a ust. 1, w związku z art. 29a ust. 6, ustawy podstawą opodatkowania zniesienia współwłasności będzie wszystko, co stanowić będzie zapłatę, którą Pani otrzyma od udziałowca, pomniejszone o kwotę podatku, a więc otrzymana przez Panią kwota rekompensująca fakt uzyskania przez Panią nowej rzeczy o wartości niższej od wartości jej udziału w rzeczy wspólnej, pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z powyższym zobowiązana będzie Pani do wpłaty podatku do właściwego urzędu skarbowego

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Pani męża.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.