0115-KDIT1-2.4012.130.2019.1.AGW - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zamiarem realizacji projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 kwietnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.130.2019.1.AGW Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zamiarem realizacji projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2019 r. (data wpływu 7 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zamiarem realizacji projektu pt. "XXX"- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zamiarem realizacji projektu pt. "XXX".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. w S. jest mikroprzedsiębiorstwem funkcjonującym od dnia 3 stycznia 2000 r., dane rejestrowe: REGON XXX, NIP XXX, kod PKD 86.21.Z Praktyka lekarska ogólna. Pana jednoosobowa działalność gospodarcza zarejestrowana jest w gminie K. Adres siedziby i wykonywania działalności: XXX.

P. w S. jest realizatorem projektu pt. "XXX", współfinansowanego ze środków unijnych w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, złożonego w ramach konkursu nr XXX, Działanie 13.1. XXX. Projekt realizowany jest w okresie 2.01.- 31 marca 2019 r. i dotyczy zakupu nowoczesnej aparatury i sprzętu medycznego wraz z towarzyszącym mu sprzętem komputerowym do obsługi urządzeń medycznych. Nakłady finansowe (kwalifikowalne) projektu przewidziano na kwotę XXX zł, w tym wartość podatku od towarów i usług XXX zł. Wartość dofinansowania wynosi XXX zł, co oznacza XXX zł wkładu własnego. Z uwagi na fakt, że nie jest Pan czynnym "płatnikiem" podatku od towarów i usług, zgodnie z zapisami konkursu, podatek od towarów i usług może być kosztem kwalifikowanym w projekcie. Taka też opcja została przyjęta we wniosku o dofinansowanie, analizie finansowej oraz harmonogramie rzeczowo-finansowym.

Podpisał Pan umowę o dofinansowanie projektu nr XXX z województwem w dniu 23 października 2018 r., z której wynika, że jest Pan zobligowany do przedstawienia Indywidualnej interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od nakładów poniesionych w projekcie. Mówi o tym § 4a ust. 6 pkt 1 umowy o dofinansowanie, w brzmieniu:

6. "Jeżeli w ramach Projektu do kategorii wydatków kwalifikowanych zaliczono wydatki związane z podatkiem od towarów i usług (VAT), Beneficjent, dokumentując kwalifikowalność podatku od towarów i usług (VAT), ma obowiązek, pod rygorem odmowy uznania wydatku za kwalifikowalny:

1. Dostarczyć z właściwego organu podatkowego pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego o możliwości odliczenia podatku VAT, dotyczącego realizowanego Projektu (interpretacja indywidualna), wraz z pierwszym wnioskiem o płatność;..."

Obecnie nie zostały jeszcze podjęte działania ze skutkiem finansowym w ramach projektu. Jest Pan na etapie przygotowywania dokumentacji związanej z wyborem dostawcy sprzętu i żadne zobowiązania prawne i finansowe nie zostały podjęte.

Świadczy Pan usługi medyczne (PKD 86.21.Z Praktyka lekarska ogólna), kwalifikowane jako usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, które są usługami "podmiotowo" zwolnionymi z VAT (art. 43. ust. 1 pkt 18-20 Ustawy o podatku od towarów i usług), stąd nie ma możliwości dokonania odliczenia podatku VAT. Tak więc podatek ten może być kosztem kwalifikowanym w projekcie. Środki trwałe zakupione w ramach projektu służyć będą jedynie świadczeniu usług medycznych zwolnionych z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy jako przedsiębiorca przedmiotowo zwolniony z VAT nie ma Pan możliwości dokonania odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego zawartego w zakupach, w związku z czym podatek ten może być wydatkiem kwalifikowanym.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na świadczeniu usług medycznych (PKD 86.21.Z Praktyka lekarska ogólna), kwalifikowanych jako usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, które są usługami "podmiotowo" zwolnionymi z VAT (art. 43 ust. 1 pkt 18-20 Ustawy o podatku od towarów i usług). Wobec powyższego, nie będąc czynnym "płatnikiem" podatku VAT nie ma możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. Tak więc podatek ten może być kosztem kwalifikowanym w projekcie pt. "XXX", współfinansowanego ze środków unijnych w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, złożonego w ramach konkursu nr XXX, Działanie 13.1. XXX, realizowanego w okresie 2.01.- 31 marca 2019 r. i dotyczącego zakupu nowoczesnej aparatury i sprzętu medycznego wraz z towarzyszącym mu sprzętem komputerowym do obsługi urządzeń medycznych. Jednocześnie nadmienia Pan, że środki trwałe zakupione w ramach realizowanego projektu służyć będą wyłącznie świadczeniu usług medycznych zwolnionych z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W rozdziale 4 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że nie przysługuje Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż - jak wynika z wniosku - nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT, a efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie przysługuje Panu również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl