0115-KDIT1-2.4012.126.2017.1.KK - VAT w zakresie zwolnienia od podatku aportu sieci wodno-kanalizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku aportu sieci wodno-kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku aportu sieci wodno-kanalizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

W dniu 15 grudnia 2016 r. Gmina wystawiła fakturę VAT nr (...) opodatkowaną stawką VAT 23% - wniesienie aportem infrastruktury sieci wodno-kanalizacyjnej zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej R. Nr (...) z dnia 29 września 2016 r. oraz Uchwałą P. Nr (...) z dnia 14 listopada 2016 r. dla P. Sp. z o.o. G. Wartość netto tej faktury 283.401,77 zł, podatek VAT 23% 65.182,41 wartość brutto 348.584,18 zł.

Środki trwałe, które zostały przekazane aportem stanowiły następujące odcinki sieci:

1. Wodociąg przy ul. L. o długości 67 m i średnicy 110 mm, data odbioru technicznego 11 lipca 2005 r., wartość wytworzenia 11.340,73 zł, wartość umorzenia 5.443,75 zł, wartość netto 5.896,98 zł;

2. Kanalizacja sanitarna przy ul. K. B. o długości 111,59 m i średnicy 200 mm, data odbioru technicznego 26 lipca 2010 r., wartość wytworzenia 79.946,47 zł, wartość umorzenia 20.986,00 zł, wartość netto 58.960,47 zł;

3. Wodociąg przy ul. K. B. o długości 159,66 m i średnicy 110 mm, data odbioru technicznego 26 lipca 2010 r., wartość wytworzenia 61.347,82 zł, wartość umorzenia 16.103,50 zł, wartość netto 45.244,32 zł;

4. Kanalizacja sanitarna przy ul. Ł. o długości 245,66 m i średnicy 200 mm, data odbioru technicznego 9 marca 2011 r., wartość wytworzenia 68.347,15 zł, wartość umorzenia 16.920,96 zł, wartość netto 51.446,19 zł;

5. Wodociąg przy ul. Ł. o długości 249,12 m i średnicy 110 mm, data odbioru technicznego 9 marca 2011 r., wartość wytworzenia 59.656,18 zł, wartość umorzenia 14.764,98 zł, wartość netto 44.891,20 zł;

6. Kanalizacja sanitarna przy ul. O. o długości 333,20 m i średnicy 200 mm, data odbioru technicznego 12 grudnia 2011 r., wartość wytworzenia 77.834,40 zł, wartość umorzenia 14.593,96 zł, wartość netto 63.240,44 zł;

7. Kanalizacja sanitarna przy ul. P. o długości 27,88 m i średnicy 200 mm, data odbioru technicznego 2 lutego 2012 r., wartość wytworzenia 18.418,93 zł, wartość umorzenia 4.696,76 zł, wartość netto 13.722,17 zł.

Dostawa ww. budowli - infrastruktury (sieci wodno-kanalizacyjnej) była przekazana jako aport do P.

Gmina wybudowała infrastrukturę (sieć wodno-kanalizacyjną) w latach 2005-2012, użytkowała ją, a następnie w 2016 r. przekazała aportem do P.

Gmina w czasie użytkowania ww. budowli nie poniosła żadnych wydatków na jej ulepszenie będących przedmiotem tego aportu.

"Nie przysługiwało jej prawo w związku z dokonaniem infrastruktury (sieci wodno-kanalizacyjnej) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina postąpiła słusznie wystawiając fakturę VAT ze stawką 23%. Kwota netto 283.401,77 zł, podatek VAT 23% 65.182,41 zł, kwota brutto 348.584,18 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawił błędnie fakturę - wniesienie aportem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej dla P. ze stawką 23% podatku VAT. Gmina powinna wystawić zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług fakturę VAT ze stawką zwolnioną VAT.

"Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10:

Odnośnie przekazania infrastruktury sieci wodno-kanalizacyjnej jako aport do P. G. nie było to dokonane w ramach pierwszego zasiedzenia. Pomiędzy pierwszym zasiedzeniem a przekazaniem sieci wodno-kanalizacyjnej upłynęły 4 lata.

W stosunku do wybudowania infrastruktury sieci wodno-kanalizacyjnej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina nie poniosła w związku z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną żadnych wydatków na jej ulepszenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że - o ile strony transakcji nie skorzystały z opcji jej opodatkowania - aport budowli, o których mowa we wniosku, spełnił przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające zastosować zwolnienie od podatku, gdyż nastąpił po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.