0115-KDIT1-2.4012.105.2019.2.DM - Ustalenie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji samochodu służbowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 kwietnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.105.2019.2.DM Ustalenie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji samochodu służbowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.), uzupełnionym w dniu 10 kwietnia 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji samochodu służbowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 kwietnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji samochodu służbowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność Spółki oparta jest na rozwijaniu innowacyjnego projektu.... Jego podstawowym założeniem jest stworzenie oraz rozwijanie zautomatyzowanego narzędzia informatycznego wspomagającego administracyjno-prawne aspekty najmu i czynności z nim związanych.... jest więc w pełni niezależną mobilną platformą wspierającą właścicieli nieruchomości w prowadzeniu przez nich szeroko pojętej działalności w zakresie najmu. Naturalną konsekwencją sukcesu Spółki na rynku krajowym oraz ekspansywnej polityki prowadzenia działalności jest próba rozszerzenia portfolia nabywców usługi o klientów zagranicznych. Wartym podkreślenia jest fakt, że model prowadzenia działalności Spółki jest oparty na mobilności, nie istnieje więc potrzeba administracyjna czy też materialno-techniczna osadzenia podstawowych procesów Spółki w jednym, stałym miejscu. Ekonomicznym uzasadnieniem projektowanego przedsięwzięcia, będącego przedmiotem wniosku, jest więc zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania na bezpośredni kontakt z klientem, obcowania i poznawania specyfiki niszowych rynków nieruchomości, pozyskiwanie wiedzy uczestnicząc w konferencjach w celu dalszego dopasowania podstawowej usługi świadczonej przez Spółkę. Ma to niewątpliwie związek z planowanym wzrostem wolumenu sprzedaży usługi oraz przełoży się na uzyskane dochody. Zarząd Spółki nie widzi potrzeby "rozdzierania" elementu planistycznego, jakim jest określenie potrzeb bieżących i potencjalnych nabywców z elementem twórczym, jakim jest bieżąca praca nad.... Wśród rynków stanowiących przedmiot zainteresowania Spółki są kraje położone na terenie Unii Europejskiej. Spółka nie posiada rozlokowanych na wskazanym terenie sieci biur, ani zaplecza pozwalającego na prowadzenie rozmów biznesowych, reklamy czy poszerzania wiedzy.

W związku z powyższym w dniu 31 stycznia 2019 r. Spółka podpisała umowę leasingową na samochód ciężarowy Fiat Ducato, 2015 r., o numerze rejestracyjnym. Pojazd został dnia 8 lutego 2019 r. zarejestrowany jako ciężarowy. Planowana jest jego modernizacja oraz przerejestrowanie jako pojazd specjalny - kamper.

Pojazd ten posiadać będzie na znacznej części emblematy jasno wskazujące na reprezentację interesów Spółki w postaci zwiększenia rozpoznawalności systemu.... Wnętrze pojazdu zostało tak zaprojektowane oraz zostanie wyposażone, by spełniało wymagania biurowe. Wydzielona została strefa umożliwiająca indywidualne konsultacje z potencjalnym klientem oraz swobodną zdalną pracę nad platformą.... Nie bez znaczenia dla polityki sprzedażowej Spółki jest stworzenie na bazie przedmiotowego pojazdu mobilnego biura. Położyć akcent należy na słowie "mobilne", ponieważ główną zaletą usługi, jaką świadczy Spółka jest jej "mobilność". Możliwość więc bieżącej obsługi platformy... z perspektywy mobilnego biura w pełni reprezentuje założenia... i czyni przedsięwzięcie kompletnym oraz znacząco zwiększa atrakcyjność usługi dla potencjalnego klienta. Pojazd posiada również w pełni wyposażone zaplecze noclegowo sanitarne. Zadaniem mobilnego biura będzie przemieszanie się z adresu siedziby Spółki do miejsc potencjalnie korzystnych biznesowo w celu:

1.

poszukiwania nowych rynków zainteresowanych zakupem dostępu do platformy...,

2.

uczestniczenia w konwencjach i szkoleniach o tematyce związanej z nieruchomościami.

Dodatkowym atutem mobilnego biura będzie jego reprezentatywność i możliwość przyjęcia klientów bezpośrednio po odbytej konwencji lub szkoleniu, 3. bieżącej analizy potrzeb klientów oraz pracy nad aktualizacją platformy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

W dalszej części uzupełnienia Spółka udzieliła odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania.

I. Na pytanie organu: "Czy pojazd samochodowy, o którym mowa w opisie sprawy jest którymkolwiek z pojazdów samochodowych, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.)? Jeżeli tak, to należy wskazać którym?"

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Odpowiedź negatywna".

II. Na pytanie organu: "Jeżeli pojazd samochodowy, o którym mowa w opisie sprawy będzie:

a.

pojazdem samochodowym innym niż samochód osobowy, mającym jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanym na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków, albo

b.

pojazdem samochodowym innym niż samochód osobowy, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu

- należy wskazać czy spełnienie wymagań dla tych pojazdów samochodowych zostanie stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań"

c.

pojazdem specjalnym takim jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy

- należy wskazać czy z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że ww. pojazd jest pojazdem specjalnym, a spełnienie wymagań dla tego pojazdu zostanie stwierdzone na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym

Spółka udzieliła następujących odpowiedzi:

- do pyt. II

a)

i

b)

"odpowiedź twierdząca.

Spełnienie wymagań zostanie stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań",

- do pyt. II c) "nie jest tego rodzaju pojazdem specjalnym".

III. Na pytanie organu: Czy przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz czy będzie prowadzona szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu?

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Przedmiotowy pojazd nie będzie wykorzystywany wyłącznie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również nie będzie prowadzona szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu."

IV. Na pytanie organu: Czy pojazd został zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-26?

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Przedmiotowy pojazd nie został zgłoszony na druku VAT-26 do urzędu skarbowego."

V. Na pytanie organu: Czy zostały określone zasady użytkowania ww. samochodu, a jeżeli tak - w jakiej formie (np. regulaminu, wewnętrznego zarządzenia) i w jaki sposób?

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Nie zostały określone zasady użytkowania pojazdu."

VI. Na pytanie organu: Czy sposób wykorzystywania pojazdu określony w zasadach jego użytkowania, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a jeżeli tak - w jaki sposób?

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Jak wyżej w punkcie 5."

VII. Na pytanie organu: Czy będzie istniał nadzór nad używaniem samochodu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, czy będzie możliwość kontroli lokalizacji pojazdu?

Spółka udzieliła następującej odpowiedzi: "Jak wyżej w punkcie 5."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy użytkowanie kampera na podstawie umowy leasingu w sposób i na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym uprawnia Spółkę do pełnego (100%) odliczenia VAT naliczonego, wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji?

Zdaniem Wnioskodawcy: będzie mieć prawo do odliczenia 100% podatku VAT wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa i wydatków związanych z eksploatacją pojazdu specjalnego typu kamper.

Uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami znajdują się w art. 86a ustawy VAT. Z jego treści wynika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W myśl ust. 1 przytoczonego artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, która podlega odliczeniu stanowi 50% kwoty podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Wyłączenie od tej zasady ustawodawca wprowadził w ust. 3 pkt 1 lit. a, mianowicie, przepisy ust. 1 nie mają zastosowania w przypadku, gdy pojazd samochodowy wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej. W przedstawionym stanie faktycznym jedynym zastosowaniem pojazdu będzie wykorzystywanie wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy pojazd będzie stanowił adverbum mobilne biuro Spółki, jego wyposażenie wyklucza ewentualność korzystania w celach niezwiązanych z przedmiotem działalności Spółki. Możliwość przemieszczania się pojazdem czy nocowania w nim stanowi jedynie jego dodatkowy atut w postaci redukcji kosztów zakwaterowania, najmu powierzchni biurowej w docelowym miejscu. Nie bez znaczenia dla przedmiotowego wniosku jest fakt, że kamper jest specjalnym rodzajem pojazdu samochodowego, tym bardziej, że jego konstrukcja oparta zostanie na podwoziu samochodu ciężarowego, a jego elementy definiujące jak silnik, elementy nadwozia są typowe dla samochodów ciężarowych, to jest zoptymalizowanych na wydajność i efektywność w działalności.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stanął na stanowisku, iż przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, a co za tym idzie Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupu dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa i wszelkich innych wydatków eksploatacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika,

2.

w odniesieniu do których:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy - do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przedmiotowy pojazd, jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, nie jest żadnym z pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy, jak również dla przedmiotowego kampera nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu oraz Wnioskodawca nie złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe na formularzu VAT-26, to ww. kamper nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Zostało to również potwierdzone w uzupełnieniu wniosku: "Przedmiotowy pojazd nie będzie wykorzystywany wyłącznie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (...)".

W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem kampera takich jak: raty leasingowe, zakup paliwa i wszelkie inne koszty bieżącej eksploatacji, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl