0115-KDIT1-1.4012.891.2017.2.RH - Zwolnienie limitowe z VAT w związku z pełnieniem funkcji członka komisji gminnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.891.2017.2.RH Zwolnienie limitowe z VAT w związku z pełnieniem funkcji członka komisji gminnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniach 25 stycznia 2018 r. oraz 21 lutego 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 stycznia 2018 r. oraz 21 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada uprawnienia Nr... do projektowania w planowaniu przestrzennym nadane przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w...... r. i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie architektury i urbanistyki, oznaczoną symbolem PKWiU: 71.11.Z, w ramach której przede wszystkim zajmuje się sporządzaniem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i przygotowywaniem projektów decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073).

Wnioskodawca sporadycznie uczestniczy w pracach kilku komisji urbanistyczno-architektonicznych powołanych przez wójtów lub burmistrzów na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073). Posiedzenia komisji odbywają się w zależności od potrzeb gminy kilka razy w roku lub raz na kilka lat.

Aktualnie Wnioskodawca jest czynnym "płatnikiem" podatku VAT, ale od 1 stycznia 2018 r. zamierza skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).

Ponadto w przesłanym w dniach 25 stycznia 2018 r. oraz 21 lutego 2018 r. uzupełnieniach przedmiotowego wniosku dodatkowo wskazano, że:

* wartość sprzedaży nie przekroczyła u Wnioskodawcy łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego,

* od.........r. do 31 grudnia 2017 r. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a od 1 stycznia 2018 r. korzysta z ww. zwolnienia.

Praca w gminnej komisji urbanistyczno-planistycznej nie jest związana z doradztwem, a polega na opiniowaniu dokumentów planistycznych sporządzanych na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w celu spełnienia wymaganego przepisami trybu formalno-prawnego ich opracowania.

Komisja w kilkuosobowym składzie wypracowuje wspólne stanowisko wyrażane w formie opinii do:

* projektów studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w toku ich sporządzania (art. 11 pkt 5 ustawy),

* projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w toku sporządzania tych planów (art. 17 pkt 6 lit. a ustawy),

* wyników analiz dokonanych przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w zakresie zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy oraz oceny aktualności studium i planów miejscowych (art. 32 ust. 1 i 2 ustawy).

Brak wydania stosownych opinii w toku postepowań dotyczących sporządzania ww. opracowań stanowi przesłankę stwierdzenia ich nieważności przy sprawdzaniu zgodności z przepisami prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), stosuje się do podatników świadczących usługi polegające na pełnieniu funkcji członka gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej powołanej przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073)?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na pełnieniu funkcji członka gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej powołanej przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073), podlegają zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073) organ wykonawczy gminy, tj. wójt, burmistrz albo prezydent miasta powołuje, jako organ doradczy w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego, gminną komisję urbanistyczno-architektoniczną, składającą się z osób o wykształceniu i przygotowaniu fachowym związanym bezpośrednio z teorią i praktyką planowania przestrzennego (art. 8 pkt 6 ustawy), oraz ustala, w drodze regulaminu, jej organizację i tryb działania.

Gminna komisja urbanistyczno-architektoniczna opiniuje: wyniki analiz dokonanych przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w zakresie zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy oraz oceny aktualności studium planów miejscowych (art. 32 ust. 1 i 2 ustawy), projekty studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w toku ich sporządzania (art. 11 pkt 5 ustawy) oraz projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w toku sporządzania tych planów (art. 17 pkt 6 lit. a ustawy). Brak wydania stosownych opinii komisji w toku postępowań dotyczących sporządzania ww. opracowań stanowi przesłankę dla stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z powyższej regulacji wynika, że powołanie gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej, stanowiącej instytucję działającą przy organach gminy, a spełniającą wymaganą przez prawo rolę w zachowaniu ładu urbanistycznego, jest obligatoryjne dla wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Wprawdzie ww. komisja nazwana jest w ustawie organem doradczym w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego, ale jej praca polega na dokonywaniu oceny stanu zagospodarowania przestrzennego gminy i poprawności sporządzanych opracowań planistycznych poprzez wydanie wymaganych przepisami prawa opinii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Stosownie zaś do treści art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie.

Należy stwierdzić, że ze zwolnienia podatkowego na podstawie powołanego powyżej art. 113 ust. 1 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "doradztwo". W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego PWN (Warszawa 1994), "doradzać" znaczy: udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Odwołując się do wykładni językowej przedstawionej w Słowniku Języka Polskiego PWN "doradca" to "ten, kto udziela porad". Natomiast, w myśl wskazanego Słownika Języka Polskiego PWN, "doradzać" oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 z późn. zm.) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym marszałek województwa, wójt, burmistrz albo prezydent miasta powołuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, odpowiednio wojewódzką albo gminną komisję urbanistyczno-architektoniczną, jako organ doradczy, oraz ustala, w drodze regulaminu, jej organizację i tryb działania.

Komisja składa się z osób o wykształceniu i przygotowaniu fachowym związanym bezpośrednio z teorią i praktyką planowania przestrzennego (art. 8 ust. 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą obejmować usług w zakresie doradztwa, a wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł - to Wnioskodawca zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe zwolnienie będzie przysługiwało do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy u Wnioskodawcy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113. ust. 13 ustawy VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl