0115-KDIT1-1.4012.767.2017.1.JP - Stawka podatku dla świadczonych usług polegających na konserwacji, remoncie lub modernizacji w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.767.2017.1.JP Stawka podatku dla świadczonych usług polegających na konserwacji, remoncie lub modernizacji w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.). o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług polegających na konserwacji, remoncie lub modernizacji w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług polegających na konserwacji, remoncie lub modernizacji w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, którego przeważający zakres działalności obejmuje wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną i gorącą wodę odbiorców indywidualnych oraz przedsiębiorstw.

Obok podstawowej działalności Spółka wykonuje na zlecenie klientów (głównie spółdzielni mieszkaniowych oraz wspólnot mieszkaniowych) tzw. usługi okołociepłownicze, w zakresie m.in.:

a.

eksploatacji węzłów cieplnych,

b.

konserwacji instalacji wewnętrznych,

c.

usuwania awarii instalacji wewnętrznych lub węzłów cieplnych,

d.

serwisowania instalacji wewnętrznych budynków.

Powyższe usługi co do zasady przybierają postać:

a.

konserwacji, polegającej m.in. na: bieżącym serwisowaniu węzłów cieplnych lub instalacji wewnętrznych (c.o., c.w.u, wodnokanalizacyjnych lub elektroenergetycznych) zainstalowanych w obiekcie budowlanym, w celu utrzymania ich sprawności,

b.

remontu, polegającego m.in. na:

a.

pracach budowlano-montażowych w zakresie wymiany całości lub elementów węzła cieplnego lub instalacji wewnętrznej (c.o., c.w.u, wodnokanalizacyjnej lub elektroenergetycznej), przy zastosowaniu takich samych elementów lub elementów o zbliżonych parametrach, lub

b.

innych pracach przywracających sprawność węzłów lub ww. instalacji zlokalizowanych w obiekcie budowlanym,

c.

modernizacji, polegającej m.in. na:

a.

pracach budowlano-montażowych w zakresie montażu nowego węzła cieplnego lub instalacji wewnętrznej (c.o., c.w.u, wod-kan lub elektroenergetycznych), lub

b.

innych czynnościach prowadzących do ulepszenia węzła lub instalacji wewnętrznej zainstalowanych w obiekcie budowlanym.

W większości przypadków, usługi wykonywane przez Spółkę dotyczą węzłów cieplnych lub instalacji wewnętrznych (c.o., c.w.u, wodnokanalizacyjnych lub elektroenergetycznych) zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (głównie: budynki sklasyfikowane pod symbolem 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe). Możliwe są przypadki, w których we wskazanych powyżej budynkach, obok lokali mieszkalnych, mogą znajdować się również lokale użytkowe np. w postaci lokali usługowych. Wskazane powyżej instalacje lub urządzenia będące przedmiotem usług znajdują się w bryle budynku.

Opisane czynności wykonywane są przez Spółkę na podstawie umowy zawartej z klientem.

Strony każdorazowo precyzują w umowie m.in.: adres budynku, w którym zostaną wykonane ww. usługi oraz przedmiot czynności (rodzaj instalacji lub węzła mającego być przedmiotem konserwacji, remontu lub modernizacji). Umowy nie wskazują przy tym, że usługi wykonywane będą na potrzeby lokali użytkowych lub lokali, o których mowa w art. 41 ust. 12b ust. b) ustawy o VAT znajdujących się w danym budynku.

Spółka nie wykonuje przedmiotowych czynności jako podwykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Czynności te nie obejmują również swoim zakresem budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2.

W związku z powyższym Spółka pragnie potwierdzić możliwość zastosowania stawki 8% podatku od towarów i usług w zakresie powyższych czynności, w przypadku gdy usługi te wykonywane są dla całego budynku, sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, a nie poszczególnych lokali znajdujących się w tym budynku.

W związku z powyższym opisem zadano pytania.

1. Czy w stosunku do czynności konserwacji, opisanych w stanie faktycznym, wykonywanych przez Spółkę w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%?

2. Czy w stosunku czynności remontu lub modernizacji, opisanych w stanie faktycznym, wykonywanych przez Spółkę w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Pytanie 1. Do świadczonych przez Spółkę czynności konserwacji, realizowanych w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 w sposób i w zakresie wskazanym w stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie stawka 8%, bez względu na fakt, iż w danym budynku mogą mieścić się lokale użytkowe lub lokale, o których mowa w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE do stanowiska

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT:

a.

obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz

b.

lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także

c.

obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie jednak do brzmienia art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

a.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

b.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto ustawodawca wyjaśnił w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dodatkowo, zgodnie z przepisami § 3 ust. 1 rozporządzenia o VAT, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, obniża się do wysokości 8% dla:

1.

robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2.

robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

* w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Inaczej niż w przypadku czynności wskazanych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ustawodawca zdefiniował pojęcie konserwacji, wskazując w ust. 2 ww. paragrafu, że przez roboty konserwacyjne należy rozumieć, roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przytoczone powyżej przepisy wskazują, że w przypadku czynności opisanych w stanie faktycznym, tj. gdy Spółka wykonuje usługi konserwacyjne w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, dotyczących instalacji lub węzłów c.o. albo c.u.w. lub instalacji wodnokanalizacyjnej albo elektroenergetycznej, prawidłową stawką podatku dla takich czynności jest obniżona stawka podatku od towarów i usług (8%).

Za zastosowaniem obniżonej stawki podatku przemawia fakt, że w ocenie Wnioskodawcy, wykonywane przez niego czynności nie dotyczą poszczególnych lokali (mieszkalnych lub użytkowych) zlokalizowanych w danym budynku, a odnoszą się w swojej istocie do całości budynku mieszkalnego. Trzeba bowiem podkreślić, że przedmiotowe urządzenia oraz instalacje wewnętrzne c.o., c.w.u., wod-kan lub elektroenergetyczne są powiązane są z konstrukcją budynku i stanowią jego część składową. Utrzymanie tych instalacji i urządzeń we właściwym stanie technicznym umożliwia prawidłowe funkcjonowanie całego budynku poprzez zapewnienie ogrzewania, dostawy wody oraz energii elektrycznej do wszystkich lokali znajdujących się w danym obiekcie. Prawidłowe funkcjonowanie ww. instalacji jest niezbędne do realizacji przez ten obiekt budowlany funkcji budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki spełnione są przesłanki, umożliwiające zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług, tj.:

a.

usługi wykonywane przez Spółkę można zaklasyfikować do konserwacji w rozumieniu § 3 ust. 2 rozporządzenia o VAT,

b.

usługi są wykonywane w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, w odniesieniu do całości budynku,

c.

usługi nie dotyczą wyłącznie budynków jednorodzinnych albo lokali, o których mowa w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT,

d.

usługi nie dotyczą wyłącznie lokali użytkowych zlokalizowanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka pragnie przytoczyć stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2016 (sygn. 3063- ILPP1-1.4512.103.2016.2.OA).

Dyrektor Izby Skarbowej w uzasadnieniu do powyższej interpretacji wskazał, że Spółka prawidłowo ustala obniżoną stawkę VAT do 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11), a dotyczących całego budynku (...). Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka prawidłowo stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%.

Pytanie 2

W ocenie wnioskodawcy, do czynności remontu albo modernizacji realizowanych przez Spółkę w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, w sposób i w zakresie wskazanym w stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie stawka 8%, bez względu na fakt, iż w danym budynku mogą mieścić się lokale użytkowe lub lokale, o których mowa w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE do stanowiska

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT:

d)

obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz

e)

lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także

f)

obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie jednak do brzmienia art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

c)

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

d)

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto ustawodawca wyjaśnił w art. 2 pkt 12, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatku (na moment sporządzania interpretacji - 8%), jest spełnienie dwóch przesłanek:

a.

budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym,

b.

zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy.

W przypadku pierwszej przesłanki, decydujące o zastosowaniu obniżonej stawki podatku (8%) jest miejsce, w którym wykonywane są przedmiotowe usługi remontu lub modernizacji.

Z powołanych przepisów wynika, że w celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Spółka wskazała w stanie faktycznym, że czynności będące przedmiotem zapytania niniejszej interpretacji realizowane są w budynkach sklasyfikowanych zgodnie z PKOB w dziale 11 (głównie: budynki sklasyfikowane pod symbolem 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe).

Potwierdzenie powyższego następuje w różnoraki sposób, tj. na podstawie dokumentów urzędowych (wypisu z ewidencji budynków i budowli) lub oświadczenia osoby reprezentującej klienta, potwierdzającego klasyfikację przedmiotowego budynku według klasyfikacji PKOB.

Druga z przesłanek wymaga dokonania analizy pojęć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków zawartych w ustawie o VAT.

Zdaniem Spółki pomocne w tym przypadku może być zastosowanie definicji legalnych użytych przez ustawodawcę na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332). Zgodnie z przepisami powyższej ustawy, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Należy mieć jednak na uwadze, że powyższa definicja nie może decydować o zakresie przedmiotowym czynności mieszczących się w katalogu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, odkodowanie powyższej normy powinno nastąpić przede wszystkim w oparciu znaczenie, które to pojęcie posiada w języku polskim (na podstawie Słownika języka polskiego), tj. "doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności".

Podobnie należy rozumieć pojęcie modernizacji. Ze względu na brak definicji tego pojęcia w ustawie o VAT, ani w przywołanej powyżej ustawie - Prawo budowlane, konieczne jest odwołanie do potocznego znaczenia "modernizacji" używanego w języku polskim. Powyższe pojęcie Słownik języka polskiego, definiuje jako "unowocześnienie i usprawnienie czegoś".

Podkreślenia wymaga, że dokonanie wykładni w oparciu o potoczne znaczenie przedmiotowych pojęć w języku polskim, jest stosowane w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W uchwale z 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FPS 2/13) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Zdaniem Spółki, czynności opisywane w stanie faktycznym, polegające na odtworzeniu lub ulepszeniu węzłów ciepłowniczych lub instalacji wewnętrznych (c.o., c.w.u, wod-kan lub elektroenergetycznych), bez wątpienia wpisują się w powyższe definicje.

W ocenie Wnioskodawcy, za zastosowaniem obniżonej stawki podatku przemawia fakt, że wykonywane przez niego czynności nie dotyczą poszczególnych lokali (mieszkalnych lub użytkowych). W swojej istocie przedmiotowe umowy dotyczą całości budynku, gdyż prawidłowe funkcjonowanie modernizowanych lub remontowanych urządzeń lub instalacji jest niezbędne do realizacji przez ten obiekt budowlany funkcji budynku mieszkalnego. Celem usług jest bowiem remont lub modernizacja węzłów lub instalacji wewnętrznych (c.o., c.w.u, wod-kan lub elektroenergetycznych), które są powiązane z konstrukcją budynku i stanowią jego część składową. Instalacje te służą zapewnieniu ogrzewania, dostawy wody oraz energii elektrycznej do lokali znajdujących się w danym obiekcie i są niezbędne do wykorzystywania danego obiektu w celach mieszkaniowych. Brak tych urządzeń lub ich nieprawidłowe działanie uniemożliwiałby prawidłowe funkcjonowanie całego budynku mieszkalnego.

Powyższe czynności są zatem w swojej istocie czynnościami modernizacji lub remontu danego budynku mieszkalnego.

Przedstawione przez Spółkę stanowisko potwierdzają również interpretacje indywidualne wydawane przez właściwe organy podatkowe.

Przykładowo, w interpretacji z 24.11.2016 sygn. 0461-ITPP1.4512.683.2016.1.KM Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że skoro wykonanie przedmiotowej wentylacji mechanicznej w garażu podziemnym w budynku mieszkalnym wielorodzinnym jest świadczone na podstawie jednej umowy regulującej całość robót w zakresie wentylacji w tym obiekcie, a usługi te wykonywane sq w ramach zadania inwestycyjnego polegającego na budowie obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to - w tym konkretnym przypadku - do czynności tych należy zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Z kolei w interpretacji z 31 sierpnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP3ft512-I- 12/16-4^HW) wskazał, że dla usługi wymiany kotła gazowego, w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca, będzie ona wykonana w obiekcie mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym w ramach remontu oraz będzie realizowana w ramach jednego zadania, zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, Spółka uważa, że ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku do całości powyższych usług, bez względu na fakt, iż w danym budynku mogą mieścić się lokale użytkowe lub lokale, o których mowa w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl